Znaki pisarskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Znaki pisarskie – znaki graficzne stanowiące pismo i symbole graficzne oznaczające dźwięki mowy lub znaczenia myślowe. Ciąg znaków pisarskich nazywany jest tekstem.

Stopień pisma - jeden z trzech podstawowych parametrów każdej czcionki i fontu. (Pozostałe dwa parametry to krój i odmiana).Myślnik – znak pisarski z grupy znaków interpunkcyjnych w postaci dłuższej, poziomej kreski, położonej w pobliżu średniej linii pisma. W druku znak pisarski myślnika reprezentowany jest przez dwa znaki typograficzne: pauzę lub półpauzę. Obserwuje się przy tym tendencję do odchodzenia od stosowania pełnej pauzy (dawniej wyłącznie obowiązującej) na korzyść półpauzy.

Rodzaje znaków pisarskich[ | edytuj kod]

Znaki pisarskie dzieli się na:

  • cyfry
  • litery
  • znaki diakrytyczne
  • znaki interpunkcyjne
  • symbole matematyczne, chemiczne, fizyczne, astronomiczne, kartograficzne, techniczne
  • symbole szachowe
  • abrewiatury
  • notacje muzyczne
  • ideogramy, np. pismo chińskie
  • piktogramy, np. egipskie hieroglify

    • Do znaków pisarskich nie są zaliczane: loga, logotypy, znaki drogowe, legendy map i planów, czy też inne elementy graficzne systemów informacji wizualnej.

    Pauza oraz półpauza – dwa znaki typograficzne w postaci poziomej kreski usytuowanej w pobliżu średniej linii pisma lub nieco poniżej niej. Są graficzną prezentacją znaków pisarskich spełniających m.in. rolę myślnika lub separatora liczbowego.Pismo – system umownych znaków, za pomocą których przedstawiany jest język mówiony. Jako jeden z ludzkich wynalazków intelektualnych jest środkiem porozumiewania się oraz odzwierciedleniem mowy i myśli. Zanim powstało pismo, do przekazywania mowy służyły obrazki, różne środki mnemotechniczne oraz zrozumiałe dla danej społeczności, przedtem uzgodnione i odpowiednio spreparowane, symbole. Pismo ewoluowało od najstarszego stadium – piktografii, poprzez ideografię, pismo analityczne, aż do najmłodszego – pisma fonetycznego.


    Podstrony: 1 [2] [3]




    Warto wiedzieć że... beta

    Ortografia (z gr. ορθο-, ortho- = poprawny, γραφος, grafos = piszący) inaczej pisownia – zbiór zasad i norm regulujących sposób zapisu słów danego języka za pomocą liter alfabetu lub innych symboli. W skład zasad ortograficznych wchodzą również zasady dotyczące interpunkcji, natomiast typografia jest osobnym zagadnieniem.
    Alt-kody (ang. Alt codes) – wszystkie znaki ze strony kodowej właściwej dla ustawionego języka klawiatury, w tym specjalne, standardowo niedostępne z klawiatury, takie jak symbole matematyczne, znaki z innych języków, symbole walut, proste znaki graficzne itp. oraz znaki sterujące. Alt-kody różnią się między sobą w zależności od systemu operacyjnego – występują różnice między takimi systemami jak MS-DOS, Windows, OS X, czy też Linux. Znaki te są dostępne poprzez przytrzymanie lewego klawisza alt oraz wpisanie cyfrowego kodu wybranego znaku w danym standardzie kodowania, przy pomocy klawiatury numerycznej. Przykładowo przytrzymanie klawisza alt w Windowsie i wprowadzenie kodu 0169 zwraca znak ©. Użycie w kodzie zera wiodącego ma znaczenie, gdyż w systemie ustawiana jest inna strona kodowa, np. „alt + 0135” daje „‡”, a „alt + 135” daje „ç”. Przytrzymanie wciśniętego klawisza alt i wpisanie liczby z zakresu 0–255 powoduje wstawienie znaku o tym numerze ze strony kodowej DOS właściwej dla ustawionego języka klawiatury (w przypadku polskiej klawiatury będzie to znak ze strony kodowej CP852), zaś wpisanie numeru poprzedzonego zerem – znaku ze strony kodowej Windows (w przypadku polskiej klawiatury będzie to znak ze strony kodowej Windows-1250).
    Język – ukształtowany społecznie system budowania wypowiedzi, używany w procesie komunikacji interpersonalnej. Na język składają się dwa elementy:
    Odmiana pisma – jedna z trzech podstawowych cech każdego fontu (a także czcionki). Pozostałe dwie to: krój i stopień pisma. Odmianę fontu nazywa się również (aczkolwiek rzadziej) wariantem.
    Logotyp (gr. λόγος logos - słowo, myśl + τύπος typos - odcisk, obraz) – termin rozpoznawalny od początku XIX wieku jako forma graficzna będąca interpretacją brzmienia nazwy i jednoznacznie identyfikująca markę, firmę, agencję, organizację, produkt, usługę, przedsięwzięcie, imprezę oraz każdy inny rodzaj aktywności gospodarczej lub społecznej.
    Krój pisma to charakterystyczny obraz kompletu znaków pisma o jednolitych podstawowych cechach graficznych: stylu, rytmie, proporcji, dukcie, układzie lub kształcie szeryfów, właściwościach optycznych (czytelności) itp. Może mieć wiele odmian, czasami nawet znacznie różniących się od kroju podstawowego, lecz nadal zachowujących w sposób konsekwentny podstawowe założenia graficzne danej rodziny krojów.
    Klawiatura komputerowa – uporządkowany zestaw klawiszy służący do ręcznego sterowania urządzeniem lub ręcznego wprowadzania danych. W zależności od spełnianej funkcji klawiatura zawiera różnego rodzaju klawisze – alfabetyczne, cyfrowe, znaków specjalnych, funkcji specjalnych, o znaczeniu definiowanym przez użytkownika.

    Reklama