Zdjęcie
SEM ziemi okrzemkowej
Ziemia okrzemkowa, diatomit, ziemia diatomowa – skały organogeniczne utworzone głównie z pancerzyków okrzemek (glonów jednokomórkowych). Mogą też zawierać szczątki innych organizmów, detrytyczny kwarc oraz kalcyt, glaukonit, substancje ilaste i związki żelaza. Ziemia okrzemkowa jest biała lub żółtawobiała, porowata, lekka, miękka, pylasta (nie jest zwięzła). Powstaje jako osad w zimnych jeziorach i morzach.
Gmina Bircza – gmina wiejska w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, na terenie Pogórza Przemyskiego, wchodzi w skład transgranicznego mikroregionu Dolina Wiaru. Siedzibą urzędu gminy jest Bircza.Polerowanie – to obróbka wykańczająca, która ma na celu uzyskanie żądanej gładkości i połysku powierzchni przedmiotu polerowanego wykonanego najczęściej z metalu, szkła, tworzyw sztucznych.
Ma szerokie zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu jako środek filtrujący (między innymi w browarnictwie), bielący, odwadniający, materiał ogniotrwały, izolacja cieplna, akustyczna, elektryczna, jako absorbent płynnych nawozów sztucznych, środków dezynfekcyjnych i owadobójczych, przy wyrobie farb, lakierów, kamieni sztucznych, szkła wodnego, dynamitu (jako stabilizator nitrogliceryny), w przemyśle papierniczym, do czyszczenia, polerowania.
Skały organogeniczne, biolity – skały osadowe powstałe na skutek nagromadzenia szczątków organicznych lub wytrącenia substancji chemicznych powstałych na skutek przemian fizjologicznych organizmów.Sorpcja – pochłanianie jednej substancji (gazów, par cieczy, par substancji stałych i ciał rozpuszczonych w cieczach), zwanej sorbatem, przez inną substancję (ciało porowate), zwaną sorbentem.
W Polsce ziemia okrzemkowa występuje nielicznie, w okolicach Poznania, Łodzi, Augustowa i Birczy. Wydobywana jest, między innymi, w Jaworniku Ruskim.
- ↑ Jan Kutek, Skały chemiczne i organogeniczne [w:] W. Jaroszewski (red.), Przewodnik do ćwiczeń geologicznych. Wydawnictwa Geologiczne 1978

Warto wiedzieć że... beta
Dynamit – materiał wybuchowy wynaleziony przez Alfreda Nobla (opatentowany w 1867 roku). Początkowo zawierał 75% nitrogliceryny i 25% ziemi okrzemkowej. Wykorzystanie tego ostatniego składnika i wytworzenie dynamitu było właściwie dziełem przypadku - ziemia okrzemkowa zwykle służyła do uszczelniania metalowych naczyń, w których przechowywano alkoholowy roztwór nitrogliceryny. Ziemia okrzemkowa nasycona nitrogliceryną ma ciastowatą konsystencję i można ją rolować w laski bez ryzyka przedwczesnego wybuchu. Nowoczesny dynamit zawiera ok. 10% nitrogliceryny, a pozostałymi składnikami użytymi w jego produkcji mogą być: materiał porowaty (ziemia okrzemkowa lub węglan magnezu), materiał palny (np. mączka drzewna) oraz substancje wybuchowe (nitroceluloza i azotan amonu).
Szkło wodne – roztwór wodny krzemianów sodu, potasu lub sodu i potasu (tzw. szkło wodne mieszane) o zmiennym składzie i wzorze ogólnym:
Minerały ilaste (nazwa pochodzi od gr. ilos = błoto) – to minerały o chemicznym składzie uwodnionych glinokrzemianów Al, Mg i Fe i charakterystycznej, warstwowej budowie krystalicznej. Minerały ilaste zbudowane są z warstw tetraedrów krzemowo-tlenowych i oktaedrów wodoro-tlenowych. Warstwy łączą się ze sobą w charakterystyczne układy, które decydują o ich właściwościach i stanowią podstawę klasyfikacji minerałów ilastych.
Stabilizator – substancja chemiczna, umożliwiająca utrzymanie właściwości fizykochemicznych innych substancji, do których dodawana jest w niewielkich ilościach, zapobiegająca lub opóźniająca samorzutne i niekorzystne przemiany chemiczne, np.: żywności, leków, zawiesin, emulsji.
Materiał detrytyczny (detryt) – okruchy skał, minerałów lub twardych szczątków organicznych, powstające podczas wietrzenia i erozji.
Glaukonit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do minerałów ilastych. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony. Minerał o zmiennym składzie chemicznym.
Nitrogliceryna, C3H5(ONO2)3 – organiczny związek chemiczny, ester kwasu azotowego i glicerolu, stosowany jako bardzo wrażliwy na uderzenia i inne bodźce materiał wybuchowy oraz lek z grupy nitratów, rozszerzający naczynia krwionośne (głównie żylne) podawany w ostrych napadach choroby niedokrwiennej serca w celu przerwania bólu wieńcowego. Wbrew nazwie potocznej nie jest związkiem nitrowym.