Zbigniew Zapasiewicz
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Przeczytaj także...
Wiano – polski film z 1963 roku na podstawie noweli Marii Szuleckiej. Współczesna tragedia miłosna. Wiejską dziewczynę - brzydką i kaleką Bronkę, uwodzi bezrobotny Staszek. Chłopak nakłania Bronkę, by namówiła ojca do wystąpienia ze spółdzielni i odebrania ziemi, na której mogliby oboje gospodarować. Po namowach ojciec (aktywista spółdzielczy i partyjny) występuje ze spółdzielni. Tymczasem Ulka, dawna dziewczyna, wraca do Staszka. Narzeczony łamie dane Bronce słowo. Zrozpaczona Bronka zabija niewiernego kochanka. Winę bierze na siebie ojciec dziewczyny.Teatr Współczesny w Warszawie - warszawski teatr, zlokalizowany w dzielnicy Śródmieście przy ul. Mokotowskiej 13 w rejonie placu Zbawiciela.
Wiano – polski film z 1963 roku na podstawie noweli Marii Szuleckiej. Współczesna tragedia miłosna. Wiejską dziewczynę - brzydką i kaleką Bronkę, uwodzi bezrobotny Staszek. Chłopak nakłania Bronkę, by namówiła ojca do wystąpienia ze spółdzielni i odebrania ziemi, na której mogliby oboje gospodarować. Po namowach ojciec (aktywista spółdzielczy i partyjny) występuje ze spółdzielni. Tymczasem Ulka, dawna dziewczyna, wraca do Staszka. Narzeczony łamie dane Bronce słowo. Zrozpaczona Bronka zabija niewiernego kochanka. Winę bierze na siebie ojciec dziewczyny.Teatr Współczesny w Warszawie - warszawski teatr, zlokalizowany w dzielnicy Śródmieście przy ul. Mokotowskiej 13 w rejonie placu Zbawiciela.
Gwiazda Zbigniewa Zapasiewicza znajdująca się w Łódzkiej Alei Sław.
Zbigniew Zapasiewicz (ur. 13 września 1934 w Warszawie, zm. 14 lipca 2009 tamże) – polski aktor, reżyser i pedagog.
Bertolt Brecht, właśc. Eugen Berthold Friedrich Brecht (ur. 10 lutego 1898 w Augsburgu, zm. 14 sierpnia 1956 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator, poeta.Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie – teatr założony w 1944 roku z siedzibą przy ulicy Jana Zamoyskiego 20 w Warszawie.
Spis treści
Warto wiedzieć że... beta
Przypadek (ang. Blind Chance, niem. Der Zufall möglicherweise) – dramat psychologiczno-polityczny produkcji polskiej z 1981 roku, w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego.
Mistrz i Małgorzata – wyreżyserowany przez Macieja Wojtyszkę i liczący cztery odcinki serial produkcji polskiej, będący ekranizacją powieści rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa pod tym samym tytułem. Powstał w 1988, natomiast jego premiera miała miejsce w 1990. Produkcja ta łączy w sobie elementy filmu dramatycznego, fantastyki, dramatu politycznego, filmu psychologicznego oraz romansu. Podobnie jak w literackim pierwowzorze obecny jest w niej także wątek religijny. Ze względu na niski budżet, którym dysponowali twórcy, bardziej niż na efekty specjalne postawili oni na grę aktorską.
Krakowski Teatr Scena STU – krakowski teatr, działający od lipca 1997 roku, będący kontynuatorem tradycji „Teatru STU”, założonego 20 lutego 1966 roku przez Krzysztofa Jasińskiego, który kieruje nim nieprzerwanie do dziś.
Diamentowy Mikrofon – nagroda Zarządu Polskiego Radia przyznawana od 1995 roku dla wybitnych twórców radiowych (pracowników i współpracowników Polskiego Radia). Po raz pierwszy nagrodę przyznano z okazji 70-lecia Polskiego Radia.
Krótki film o zabijaniu (ang. A Short Film About Killing) – dramat psychologiczny Krzysztofa Kieślowskiego wyprodukowany w roku 1987. Jest kinową wersją Dekalogu V - dłuższą o kilkanaście minut. Film otrzymał nagrodę ENF oraz Fipresci.
Mieczysław Kotlarczyk (ur. 6 czerwca 1908 w Wadowicach, zm. 21 lutego 1978 w Krakowie) – polski reżyser teatralny, aktor, dramaturg i krytyk literacki, pedagog; twórca Teatru Rapsodycznego. Od 1931 kierował w Wadowicach stałym Teatrem Powszechnym.
Po upadku. Sceny z życia nomenklatury – polski film obyczajowy z 1989 roku w reżyserii Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, zrealizowany na podstawie powieści Tadeusza Siejaka Próba.