• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Zamek w Podhajcach

    Przeczytaj także...
    Tatarzy (nazwa własna: Tatarlar / Татарлар) – grupa ludów tureckich z Europy wschodniej oraz północnej Azji.Jan III Sobieski herbu Janina (ur. 17 sierpnia 1629 w Olesku, zm. 17 czerwca 1696 w Wilanowie) – król Polski od 1674, hetman wielki koronny od 1668, hetman polny koronny od 1666, marszałek wielki koronny od 1665, chorąży wielki koronny od 1656.
    Jan II Kazimierz Waza (ur. 22 marca 1609 w Krakowie, zm. 16 grudnia 1672 w Nevers) – król Polski w latach 1648-1668, tytularny król Szwecji do 1660 z dynastii Wazów. Syn króla Polski i Szwecji Zygmunta III Wazy i Konstancji Habsburżanki, arcyksiężniczki austriackiej. Przyrodni brat Władysława IV Wazy. Kawaler Orderu Złotego Runa. Abdykował w 1668 roku, przerywając ciągłość dynastyczną. Był ostatnim członkiem rodu Wazów blisko spokrewnionym z Jagiellonami.

    Zamek w Podhajcach – zamek wybudowany w Podhajcach nad rzeką Koropiec.

    Położenie[ | edytuj kod]

    Na miejsce budowy zamku wybrano sztucznie usypaną wyspę, która od wschodu była oblana wodami rzeki Koropiec (ukr. Коропець) – lewobrzeżnym dopływem Dniestru, a od zachodu i północy Mużyłówką (ukr. Мужилівка) – dopływem rzeki Koropiec. Fundamenty cytadeli od zachodu sięgały rzeki i spadły do jej koryta, oddzielającego zamek od budynków miasta, które znajdowało się na zachód od niego. Zamek położony był tuż poniżej podhajeckiego stawu.

    II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.Bitwa pod Podhajcami - odporno-zaczepna bitwa rozegrana w dniach 6-16 października 1667, podczas wojny polsko-kozacko-tatarskiej 1666-1671.

    Historia[ | edytuj kod]

    Najprawdopodobniej zamek został wzniesiony przez Buczackich w wieku XV. Rozbudowywali go kolejni właściciele, zwłaszcza Stanisław Golski na początku XVII w. W latach 1650-57 właściciel Stanisław Rewera Potocki umocnił miasto i zamek. W 1655 miasto wraz z zamkiem zdobyły wspólne armie rosyjska i kozacka. W 1663 roku na zamku przebywał król Polski Jan Kazimierz Waza. Podczas bitwy pod Podhajcami w 1667 r. Jan Sobieski, późniejszy król Polski, przygotowując wcześniej przewidywane miejsce walki, obsadził piechotą dwa raweliny położone na północ od podhajeckich fortyfikacji. W 1675 roku stojący na czele wojsk tureckich Ibrahim Basza oblegał miasto i zamek, który zdobył 11 września, a następnie spustoszył, niszcząc zamek oraz uprowadzając mieszkańców z załogą warowni i jego dowódcą Makowieckim.
    W 1698 roku Feliks Kazimierz Potocki, wojewoda krakowski i hetman polny koronny, ścigany przez 40 tys. Tatarów oparł się o mury tutejszego zamku 9 września podczas bitwy pod Podhajcami. Po czterogodzinej walce nastąpił odwrót wojsk tatarskich. Było to ostatnie zwycięstwo polskie nad Tatarami w wojnie z Turcją.

    Dniestr (ukr. Дністер, rum. Nistru, w starożytności gr. Tyras lub Nester), rzeka płynąca przez Ukrainę i Mołdawię (a w praktyce będąc granicą mołdawsko-naddniestrzańską). Rzeka należy do zlewiska Morza Czarnego. Długość - 1352 km, powierzchnia zlewni - ok. 68 tys. km².Bitwa pod Podhajcami 8-9 września 1698, Hetman polny koronny Feliks Kazimierz Potocki odniósł zwycięstwo nad armią tatarską.

    W XVIII w. nie był już zamieszkany i popadł w ruinę. W XIX wieku urządzono w jego wnętrzu browar i gorzelnię, które funkcjonowały do II wojny światowej. W 1970 ostatecznie zniszczono resztki zamku, które były do tego czasu. Obecnie zamek nie istnieje. Na jego miejscu znajduje się fabryka konserw.

    Język ukraiński (ukr. українська мова, ukrajinśka mowa) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich. Posługuje się nim ponad 47 mln ludzi, głównie na Ukrainie, gdzie ma status języka urzędowego. Używany jest również przez Ukraińców w Rosji, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Mołdawii, Polsce i na Białorusi. Współczesny alfabet ukraiński stanowi odmianę cyrylicy, a obecna ortografia ustalona została zasadniczo na początku XX wieku.Feliks Kazimierz Potocki herbu Pilawa (ur. 1630, zm. 15 maja 1702) – hetman wielki koronny i kasztelan krakowski od 1702 roku, hetman polny koronny od 1692 roku, wojewoda krakowski od 1683 roku, wojewoda kijowski od 1682 roku, wojewoda sieradzki od 1669 roku, podstoli wielki koronny od 1663 roku.

    Architektura[ | edytuj kod]

    Pierwotnie miasto miało swój własny system fortyfikacji i wybudowany zamek, który prawdopodobnie mógł być traktowany jako cytadela, która była ostatnim bastionem dla obywateli w przypadku przerwania przez wroga obrony na murach miasta. Podhajce miały obronne mury, stary zamek z potężnymi wieżami, otoczony wałami. Dalerac, dworzanin króla Polski Jana III Sobieskiego pisał o zamku jako staroświeckiej budowli, mającej potężne baszty i wysokie tarasy, otoczonej wałem.

    Stanisław Rewera Potocki herbu Pilawa (ur. w 1579 w Podhajcach, zm. 27 lutego 1667 w Podhajcach) – polski hetman wielki koronny od 1654, hetman polny koronny od 1652, wojewoda krakowski od 1658, wojewoda kijowski od 1655, wojewoda podolski od 1636, wojewoda bracławski od 1631, kasztelan kamieniecki od 1628, podkomorzy podolski od 1621, starosta halicki, radomski, krasnostawski, ropczycki, medycki, barski, grodecki, kołomyjski, mościcki, drahimski, latyczowski i doliński.Podhajce (ukr. Підгайці – Pidhajci) – jedyne miasto obwodu tarnopolskiego w rejonie podhajeckim na Ukrainie. Prawa miejskie Podhajce posiadały już w 1469 roku a w roku 1539 zostały one potwierdzone przez powtórne nadanie królewskie. W swojej historii Podhajce kilkakrotnie zmieniały przynależność państwową:

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • 6–16 października 1667
  • 8–9 września 1698

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. ↑ Подгаецкий замок в городе Подгайцы. zamki-kreposti.com.ua. [dostęp 15.10.13].
    2. Підгайці Та Підгаєччина. red. С. Колодницький. Тернопіль: ТзОВ «Терно-граф», 2012, s. 340. ISBN 978-966-457-133-0.
    3. ↑ Grzegorz Rąkowski: Przewodnik po Ukrainie zachodniej część II Podole. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 291. ISBN 83-89188-46-5.
    4. ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880-1902, s. 384-87.

    Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]

  • Podhajce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 384.
    • Stanisław Golski, (Gulski) herbu Rola (zm. 1612) – wojewoda ruski od 1603, podolski od 1599, kasztelan halicki od 1594, starosta barski i latyczowski.Jan III Sobieski herbu Janina (ur. 17 sierpnia 1629 w Olesku, zm. 17 czerwca 1696 w Wilanowie) – król Polski od 1674, hetman wielki koronny od 1668, hetman polny koronny od 1666, marszałek wielki koronny od 1665, chorąży wielki koronny od 1656.




    Warto wiedzieć że... beta

    Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich – słownik encyklopedyczny wydany w latach 1880–1902 w Warszawie przez Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego; rejestrował toponimy z obszaru Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz niektórych terenów ościennych (m.in. części Śląska, czy Prus Książęcych); wielokrotnie wznawiany, stanowi cenne źródło wiadomości geograficznych, historycznych, gospodarczych, demograficznych i biograficznych.
    Rawelin (z łac. ravelere – oddzielać), półksiężyc, dwuramiennik – dzieło fortyfikacyjne na planie trójkąta wznoszone przed linią obronną twierdzy o narysie bastionowym, poligonalnym albo dla osłony kurtyn, wsparcia bastionów, osłony komunikacji pomiędzy poszczególnymi elementami fortyfikacji lub zamaskowania rozmieszczenia kojców.
    11 września jest 254. (w latach przestępnych 255.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 111 dni.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.99 sek.