Zamek swobodny
Iglica – część mechanizmu uderzeniowego broni, która uderzając w spłonkę inicjuje wybuch ładunku miotającego. Iglica uderza w spłonkę pod wpływem energii sprężyny uderzeniowej, albo w wyniku uderzenia w nią kurka lub bijnika. Przednia część, bezpośrednio uderzająca w spłonkę nosi nazwę grota iglicy.Bezwładność – właściwość wszystkich ciał materialnych, polegająca na tym, że w inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa siła lub działające siły równoważą się, to porusza się ono ruchem jednostajnym lub pozostaje w spoczynku. Zmiana prędkości ciała wymaga działania siły. Bezwładność ciał postulowana jest przez zasady dynamiki Newtona. Miarą bezwładności ciała jest jego masa, natomiast jej odpowiednikiem w ruchu obrotowym - moment bezwładności.
Magazynek – część składowa broni palnej służąca za wewnętrzny zapas nabojów. Magazynki dzielą się na stałe (wewnętrzne) i wymienne. Magazynki stałe są stosowane w starszych wzorach pistoletów, karabinów powtarzalnych, karabinów samopowtarzalnych, ręcznych karabinów maszynowych oraz we współczesnych strzelbach powtarzalnych i samopowtarzalnych. Magazynki wymienne stosuje się praktycznie we wszystkich współczesnych rodzajach broni palnej.
Zamek swobodny – najprostszy rodzaj zamka stosowanego w automatycznej broni strzeleckiej. Układ z zamkiem swobodnym zapewnia działanie automatyki broni – przede wszystkim przeładowanie broni – dzięki wykorzystaniu energii odrzutu zamka swobodnego. Określany jest także jako układ z natychmiastowym otwarciem zamka.

Zamek swobodny stosowany jest w zdecydowanej większości pistoletów maszynowych oraz części pistoletów samopowtarzalnych strzelających słabszymi nabojami (o energii kinetycznej do 350 J) np. 9 mm Makarowa.
Zapobiega przedwczesnemu wysunięciu się łuski z komory nabojowej podczas strzału dzięki wykorzystaniu bezwładności odpowiednio dużej masy własnej. Zamki swobodne są najczęściej zamkami suwliwymi. W pistoletach zamek jest mocowany na zewnątrz i swoją przednią częścią obejmuje lufę, w pistoletach maszynowych zamek najczęściej porusza się w komorze zamkowej.
Blok zamka posiada bezwładnościową iglicę (często w pistoletach maszynowych iglica jest wyfrezowaną częścią czoła zamka) i pazur wyrzutnika. Przyleganie zamka do wlotowej części lufy (komory nabojowej) zapewnia sprężyna dociskająca, która jednocześnie, wraz z masą bloku zamka, powoduje opóźnienie otwarcia zamka. Siła docisku sprężyny jest znacznie mniejsza od siły gazów prochowych podczas strzału. Lufa w tym układzie jest nieruchoma.
Działanie[ | edytuj kod]
Pierwszym cyklem jest ręczne odciągnięcie zamka do tyłu. Mechanizm spustowy powoduje zatrzymanie zamka w tej pozycji. Po naciśnięciu spustu zamek zostaje zwolniony i sprężyna powoduje gwałtowne przesunięcie zamka do przodu. W trakcie zamykania dolna część bloku zamka wypycha nabój z magazynka i wciska go do komory nabojowej, a pazur wyrzutnika zaczepia o kryzę łuski naboju. W momencie zatrzymania się bloku iglica pod wpływem bezwładności przesuwa się do przodu i uderza w spłonkę naboju. Następuje detonacja materiału inicjującego, deflagracja ładunku prochowego i strzał. Wskutek działania gazów prochowych na dno łuski naboju i poprzez nią na czoło bloku zamka, następuje odrzut bloku zamka do tyłu. W czasie odrzutu sprężyna za zamkiem zostaje ściśnięta. Blok zamka cofając się wyrzuca (wyciąga) pazurem wyrzutnika zużytą łuskę. Zamek zostaje wyhamowany przez sprężynę powrotną, ewentualnie uderza jeszcze w zderzak. Następnie ściśnięta za blokiem zamka sprężyna powoduje ruch zamka do przodu ponownie rozpoczynając cykl kolejnego strzału lub też zamek zostaje zatrzymany przez mechanizm spustowy w tylnym położeniu w gotowości do kolejnego strzału.
Istniały również konstrukcje zamka swobodnego z iglicą stałą, powodującą zbicie spłonki w momencie zatrzymania naboju w komorze nabojowej. To uproszczenie mogło niekiedy skutkować przedwczesną detonacją spłonki.
Układ z zamkiem swobodnym nie może być stosowany w pistoletach strzelających silniejszą amunicją, gdyż jego masa musiałaby być zbyt duża w stosunku do masy broni, jak również w broni strzelającej nabojami o większej energii od pistoletowych.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Stanisław Kochański , Automatyczna broń strzelecka, Warszawa: SIGMA-NOT, 1991, s. 83, ISBN 83-85001-45-X, OCLC 750896435 .