Yorkowie
Przeczytaj także...
Bitwa pod Bosworth (także: bitwa pod Bosworth Field) – decydująca bitwa wojny Dwóch Róż. Rozegrała się 22 sierpnia 1485 roku pomiędzy królem Ryszardem III z rodu Yorków, ostatnim władcą Anglii z dynastii Plantagenetów a Henrykiem Tudorem spokrewnionym z rodem Lancasterów, późniejszym Henrykiem VII. W bitwie, na skutek błędów taktycznych i opowiedzenia się części początkowo neutralnych chorągwi po stronie Henryka, poległ król Ryszard – trzeci i ostatni po podboju normańskim król Anglii, który zginął na polu walki.Margaret Pole (ur. 14 sierpnia 1473 w Farleigh Hungerford, zm. 27 maja 1541 w Londynie) – hrabina Salisbury, brytyjska męczennica, błogosławiona Kościoła katolickiego.
Herb (nazwa przyjęta z niem. Erbe "dziedzictwo") – znak rozpoznawczo-bojowy, wywodzący się z symboliki heroicznej lub znaków własnościowych, od XII w. ustalany według ścisłych reguł heraldycznych, pełniący funkcję wyróżnika osoby stanu rycerskiego, później szlacheckiego, także rodziny, rodu, organizacji kościelnej, mieszczańskiej bądź cechu rzemieślniczego, korporacji, miasta, jednostki podziału terytorialnego lub państwa.
Bitwa pod Bosworth (także: bitwa pod Bosworth Field) – decydująca bitwa wojny Dwóch Róż. Rozegrała się 22 sierpnia 1485 roku pomiędzy królem Ryszardem III z rodu Yorków, ostatnim władcą Anglii z dynastii Plantagenetów a Henrykiem Tudorem spokrewnionym z rodem Lancasterów, późniejszym Henrykiem VII. W bitwie, na skutek błędów taktycznych i opowiedzenia się części początkowo neutralnych chorągwi po stronie Henryka, poległ król Ryszard – trzeci i ostatni po podboju normańskim król Anglii, który zginął na polu walki.Margaret Pole (ur. 14 sierpnia 1473 w Farleigh Hungerford, zm. 27 maja 1541 w Londynie) – hrabina Salisbury, brytyjska męczennica, błogosławiona Kościoła katolickiego.
Herb (nazwa przyjęta z niem. Erbe "dziedzictwo") – znak rozpoznawczo-bojowy, wywodzący się z symboliki heroicznej lub znaków własnościowych, od XII w. ustalany według ścisłych reguł heraldycznych, pełniący funkcję wyróżnika osoby stanu rycerskiego, później szlacheckiego, także rodziny, rodu, organizacji kościelnej, mieszczańskiej bądź cechu rzemieślniczego, korporacji, miasta, jednostki podziału terytorialnego lub państwa.
Yorkowie – boczna linia Plantagenetów, jej herbem była biała róża.
Dzieje rodu[edytuj kod]
Założycielem tej linii był młodszy syn króla Edwarda III – książę Yorku Edmund z Langley. Pretensje do tronu wniósł jako pierwszy Ryszard Plantagenet, 3. książę Yorku. W 1461 r. po złożeniu z tronu Henryka VI Lancastera, królem Anglii został Edward IV York. Ostatecznie przypadła mu korona w 1471 r. Nadal trwały jednak walki wewnątrz rodziny. Po śmierci Ryszarda III w 1485 r. w bitwie pod Bosworth władzę przejął spokrewniony z Lancasterami Henryk VII Tudor, który ożenił się z córką Edwarda IV, Elżbietą York, kończąc tym samym spór między obiema liniami i wojnę Dwóch Róż.
Elżbieta z Yorku, Elżbieta York, Elżbieta jorska (ur. 11 lutego 1465 lub 1466 w Westminsterze, zm. 11 lutego 1503) – w latach 1486-1503 królowa Anglii jako żona Henryka VII.Wojna Dwóch Róż – wojna domowa, tocząca się w Anglii w latach 1455-1485. Uważana jest za swoiste przedłużenie wojny stuletniej.
Dynastia Yorków wymarła w linii męskiej w 1499 na śmierci Edwarda Plantageneta, hrabiego Warwick, w linii żeńskiej zaś w 1541 na śmierci błogosławionej Margaret Pole.
Drzewo genealogiczne[edytuj kod]
Warto wiedzieć że... beta
Ryszard III, ang. Richard III (ur. 2 października 1452, zm. 22 sierpnia 1485) – król Anglii od 1483 r. (koronowany 6 lipca), najmłodszy syn Ryszarda Plantageneta, 3. księcia Yorku, i Cecylii Neville, córki 1. hrabiego Westmorlandu. Młodszy brat króla Edwarda IV. Przez krótki czas w 1483 r. Lord Protektor i regent Królestwa w imieniu małoletniego bratanka Edwarda V.
Henryk VI Lancaster (ur. 6 grudnia 1421, zm. 21 maja 1471) – był królem Anglii od 1422 r. do 1461 r., a potem ponownie od 1470 r. do 1471 r. oraz królem Francji od 1422, de facto do 1453 (później król tytularny). Syn Henryka V i Katarzyny de Valois, księżniczki francuskiej.
Henryk VII, ang. Henry VII (ur. 28 stycznia 1457, zm. 21 kwietnia 1509) – król Anglii i lord Irlandii od 22 sierpnia 1485 do końca życia. Pierwszy król z dynastii Tudorów, uważany za jednego z najlepszych angielskich władców.
Ryszard Plantagenet KG (ur. 21 września 1411, zm. 30 grudnia 1460 pod Wakefield) – członek angielskiej rodziny królewskiej i jedna z najbardziej prominentnych postaci w Anglii w czasie rządów Henryka VI, ojciec królów Edwarda IV i Ryszarda III.
York – miasto w północnej Anglii w hrabstwie ceremonialnym North Yorkshire, powstałe u zbiegu rzek Ouse i Foss. Liczba mieszkańców w jednostce administracyjnej City of York wynosi ponad 180 tys.
Edward III (ur. 13 listopada 1312 w zamku Windsor, zm. 21 czerwca 1377 w Sheen Palace) – najstarszy syn króla Anglii Edwarda II i jego żony Izabeli Francuskiej. Król Anglii od 25 stycznia 1327 do śmierci. Jest jednym z najdłużej panujących monarchów angielskich (50 lat). Jego panowanie zostało zdominowane przez wojny z Francją (wojna stuletnia) i Szkocją.
Plantageneci – boczna linia Andegawenów, wywodzi się od hrabiego Gotfryda V Plantageneta (starszego syna Fulka V) i Matyldy angielskiej (córki króla Henryka I). Ich potomkowie panowali w Anglii od 1154 r. Nazwę wzięli od przydomka Gotfryda V.