X Window System
Podstrony: 1 [2] [3]
Widżet – podstawowy element graficznego interfejsu użytkownika (np. okno, pole edycji, suwak, przycisk). Termin ten jest szczególnie popularny wśród użytkowników systemów operacyjnych z rodziny UNIX, natomiast użytkownicy systemów MS Windows używają w tym kontekście terminu kontrolka lub element kontrolny. W produktach firmy Microsoft (Visual Studio, .NET, Office itp.) używana jest nazwa formant. W pewnych kontekstach synonimem widżetu jest okno.Graficzny interfejs użytkownika, środowisko graficzne (ang. Graphical User Interface, GUI) – ogólne określenie sposobu prezentacji informacji przez komputer oraz interakcji z użytkownikiem, polegające na rysowaniu i obsługiwaniu widżetów.
X Window System – system okien, czyli komponent graficznego interfejsu użytkownika, stworzony w latach 80. XX wieku w laboratoriach Massachusetts Institute of Technology (MIT). Obecnie prace nadzoruje X.Org Foundation, a najnowszym wydaniem jest wersja 11. Często oprócz X Window System stosuje się też nazwę X, X11, X11R6 (dla implementacji X.Org w wersjach 6) lub X11R7.
Nazwa X Windows (poprzez analogię do Microsoft Windows), chociaż rozpowszechniona, jest niepoprawna.
Najpopularniejszymi implementacjami X Window System są X.Org oraz XFree86.
Opis[ | edytuj kod]


System X tworzy okna, na których program może tworzyć obraz, oraz zajmuje się obsługą urządzeń wejściowych (myszki, klawiatury, tabletu). Serwer X może rysować tylko najprostsze obiekty (odcinki, wielokąty, elipsy, wyświetlać bitmapy, stawiać pojedyncze piksele), nie dostarcza natomiast żadnego interfejsu użytkownika, czyli przycisków, rozwijanych menu, pasków przewijania itp. Rysowaniem i obsługą tych elementów musi zająć się program, najczęściej jest to biblioteka widgetów. System X nie zajmuje się również obsługą okien, nie dostarcza żadnych wbudowanych mechanizmów do ich przesuwania, zmiany rozmiaru, zamykania i uruchamiania programów itd., nie rysuje także pasków tytułowych dla okien – tym wszystkim musi zająć się osobny program, tzw. menedżer okien (ang. window manager).
Pierwszymi bibliotekami widgetów były Athena, Motif oraz OpenLook, dzięki którym udało się stworzyć proste środowiska graficzne. Dzisiejsze GNOME i KDE (korzystające odpowiednio z bibliotek: GTK i GTK+ oraz Qt) to całe rozbudowane środowiska graficzne starające się tworzyć pewną użytkową całość.
X Window System zaprojektowany jest w architekturze klient-serwer, co oznacza, że składa się z dwóch elementów: z serwera, zajmującego się wyświetlaniem grafiki oraz obsługą klawiatury i myszy, oraz z klienta, czyli oprogramowania żądającego od serwera zmian zawartości okna. Oba elementy komunikują się ze sobą przy pomocy protokołu przezroczystego sieciowo, co oznacza, że nie ma znaczenia, czy oba elementy systemu działają na tym samym komputerze, czy na dwóch różnych maszynach. Jedna maszyna może wykonywać program, druga może wyświetlać wynik działania programu. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik pracuje zdalnie na odległym komputerze korzystając z X Window System. Jego lokalny komputer (ten, przy którym siedzi) działa jako serwer X zapewniając graficzny interfejs użytkownika. Na zdalnym komputerze działa uruchomiony przez użytkownika program, będący klientem serwera X działającego na maszynie lokalnej. Z serwera na maszynie lokalnej program na maszynie odległej otrzymuje instrukcje sterujące użytkownika i na maszynę lokalną przesyła wyniki swojego działania.
Twórcy protokołu X przewidzieli możliwość jego rozszerzenia o nowe funkcje. Na przykład na potrzeby biblioteki OpenGL powstało rozszerzenie GLX.
Podstrony: 1 [2] [3]