Wykopaliska
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Przeczytaj także...
Stanowisko archeologiczne - jest to każdy ślad materialnej działalności ludzkiej w przeszłości. Terminem tym określa się zwarty, oddzielony od innych podobnych wycinek przestrzeni w obrębie którego występują źródła archeologiczne wraz z otaczającym je kontekstem.Macierz (lub diagram) Harrisa – wynaleziony przez brytyjskiego archeologa Edwarda Cecila Harrisa w roku 1973 sposób graficznej prezentacji stratyfikacji stanowiska archeologicznego.
Stanowisko archeologiczne - jest to każdy ślad materialnej działalności ludzkiej w przeszłości. Terminem tym określa się zwarty, oddzielony od innych podobnych wycinek przestrzeni w obrębie którego występują źródła archeologiczne wraz z otaczającym je kontekstem.Macierz (lub diagram) Harrisa – wynaleziony przez brytyjskiego archeologa Edwarda Cecila Harrisa w roku 1973 sposób graficznej prezentacji stratyfikacji stanowiska archeologicznego.
Wykopaliska archeologiczne – jedna z najważniejszych terenowych metod badawczych archeologii, polegająca na systematycznym i dokumentowanym fizycznym rozbiorze stanowiska archeologicznego na poszczególne jednostki stratygraficzne, w kolejności od najmłodszej do najstarszej.
Rodzaje wykopalisk archeologicznych[ | edytuj kod]
Wyróżnić można dwa zasadnicze rodzaje wykopalisk:
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Paleobiologia – nauka zajmująca się sposobem życia i formami współistnienia organizmów w minionych erach geologicznych. Jest nurtem w paleontologii. Mianem paleobiologii określana też bywa sama paleontologia, ale wówczas gdy zajmuje się zagadnieniami biologicznymi, a nie systematyką.
Wśród wykopalisk ratowniczych wyróżnić można także dwa podrodzaje:
Archeologia (z gr. ἀρχαῖος archaīos – dawny, stary i -λογία -logiā – mowa, nauka) – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich.Układ współrzędnych kartezjańskich (prostokątny) – prostoliniowy układ współrzędnych o parach prostopadłych osi. Nazwa pojęcia pochodzi od łacińskiego nazwiska francuskiego matematyka i filozofa Kartezjusza (wł. René Descartes), który wprowadził te idee w 1637 w traktacie La Géométrie, (wcześniej układ taki stosował, choć nie rozpropagował go, Pierre de Fermat).
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Warto wiedzieć że... beta
Proces depozycyjny – w archeologii są to wszelkie przekształcenia jakim podlega ukształtowana w procesie stratyfikacji struktura stanowiska, aż do momentu jej odkrycia, część świadectw ulega zniszczeniu lub zostaje przekształcona. Nie jest to postać pierwotna lecz zredukowana pod względem jakości i ilości informacji w wyniku występowania różnych zjawisk. Podczas procesu depozycyjnego część informacji jest bezpowrotnie tracona.
Archeologia niedestrukcyjna, prospekcja przedwykopaliskowa – jest gałęzią archeologii wykorzystującą nieinwazyjne lub w niewielkim stopniu niszczące metody badań służące do lokalizacji i wstępnego rozpoznania stanowisk archeologicznych.
Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych, ang. International Council on Monuments and Sites, w skrócie ICOMOS – pozarządowa ekspercka organizacja międzynarodowa utworzona w Warszawie w 1965 z siedzibą zarządu w Paryżu. Doradza UNESCO m.in. w sprawie wpisu obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa. W ramach ICOMOS działają komitety narodowe w poszczególnych krajach oraz komitety specjalistyczne, np. komitet ds. podwodnego dziedzictwa kulturowego czy komitet ds. zarządzania dziedzictwem archeologicznym.
Europejska konwencja o ochronie dziedzictwa archeologicznego, popularnie zwana Konwencją Maltańską – konwencja otwarta do podpisu pod auspicjami Rady Europy w Valletcie na Malcie 16 stycznia 1992. Konwencja weszła w życie 25 maja 1995, po uzyskaniu ratyfikacji przez cztery państwa. Obecnie stronami Konwencji jest 35 państw.
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.
Grzywna – kara kryminalna o charakterze majątkowym orzekana za przestępstwa, przestępstwa skarbowe, wykroczenia lub wykroczenia skarbowe. We współczesnych systemach prawnych kara grzywny występuje w dwóch formach. Pierwszą jest grzywna kwotowa, polegająca na wskazaniu przez sąd konkretnej kwoty pieniężnej, którą skazany musi zapłacić. Drugą natomiast jest grzywna orzekana w stawkach dziennych, której wysokość ustalana jest na podstawie możliwości zarobkowych skazanego. W Polsce przyjęto koncepcję stawek dziennych, mającą w założeniu bardziej sprawiedliwy charakter.
Wojewódzki konserwator zabytków – kieruje Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków, wykonując zadania z zakresu ochrony dóbr kultury wynikających z obowiązujących przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568), ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki, administracji publicznej, samorządu, a także innych ustaw resortowych uwzględniających kompetencje wojewódzkiego konserwatora zabytków.