• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Wydawnictwo - publikacja

    Przeczytaj także...
    Dokument – w uogólnionej definicji rzeczowe świadectwo jakiegoś zjawiska sporządzone w formie właściwej dla danego czasu i miejsca.ISAN (ang. International Standard Audiovisual Number) – uniwersalny, uznawany międzynarodowo system numeracji służący do identyfikacji dzieł audiowizualnych, podobnie jak ISBN dla książek. Został opracowany przez organizację ISO (International Organization for Standardization), a dokładnie przez jej Komitet Techniczny TC46/SC9 w maju 1997 roku. Za promowanie kodu na świecie, wyznaczanie Regionalnych Agencji Rejestracyjnych oraz prowadzenie i zarządzanie systemem ISAN odpowiada ISAN-IA (ang. ISAN – International Agency) ISAN-IA.
    Egzemplarz sygnalny – pierwszy egzemplarz już wydrukowanej książki lub czasopisma, przesyłany przez drukarnię do redakcji, autora lub projektanta. Przekazywany jest już po procesie wydrukowania całego nakładu, a przed wprowadzeniem publikacji do sprzedaży. W odróżnieniu do wydruku próbnego nie jest przeznaczony do wprowadzania zmian korektorskich.

    Wydawnictwo, publikacja – pozycja drukowana (książka, czasopismo) bądź elektroniczna (e-book), także publikacja muzyczna (płyta, singiel) oraz dokument kartograficzny (mapa, plan). Może być zamówiona przez wydawcę, ale też publikowana nakładem własnym autora. Dłuższe publikacje tekstowe drukowane zazwyczaj ujęte są w formę kodeksu.

    Album – książka o charakterze ilustracyjnym z niewielką ilością tekstu objaśniającego. Może dotyczyć np. architektury, malarstwa albo znanych postaci.Orędzie (inaczej apel, odezwa) – uroczyste oznajmienie, przemówienie ważnej osoby w państwie (zwykle polityka) skierowanej do ogółu. Zwykle dotyczy bieżącej sytuacji politycznej w kraju. Często orędzia pojawiają się przed i po wyborach, a także w trakcie uroczystych wizyt polityków.

    Każde wydanie książki otrzymuje swój unikatowy kod ISBN, wydawnictwom ciągłym tradycyjnym oraz elektronicznym podporządkowany jest kod ISSN, a publikacjom audio-wizualnym numer ISAN.

    Wydawnictwa ciągłe – czasopisma we Francji 19 lipca 2012

    Rodzaje wydawnictw (główny podział)[ | edytuj kod]

    Publikacje dzielą się na dwie główne kategorie: wydawnictwa zwarte i wydawnictwa ciągłe.

    Tytuł – wyraz identyfikujący i nazywający dokument. Także słowo, wyrażenie lub grupa znaków tworzących nazwę zasobu lub dzieła, które zawiera.Gazeta – rodzaj wydawnictwa ciągłego, czasopismo ukazujące się częściej niż raz w tygodniu, najczęściej codziennie (dziennik) – w rozumieniu wszystkich dni roboczych.
  • Wydawnictwo ciągłe – publikacja o nieplanowanym z góry zakończeniu, periodyk, czasopismo, gazeta, kolejny zeszyt lub tom stanowiące kontynuację tematyki o wspólnym tytule, numerowane lub co najmniej datowane.
  • Wydawnictwo seryjne – odmiana wydawnictwa ciągłego, ale o indywidualnych tytułach, tematyce poszczególnych wydań, wydawana nieregularnie. Cechy wspólne wydań to jednolity format, szata i znak graficzny, tytuł główny, numeracja.
    • Wydawnictwem seryjnym są m.in. serie komiksowe wydawane w pojedynczych zeszytach, jak Spider-Man (Marvel Comics), czy książeczki dla dzieci, np. seria Martynka wydawnictwa Papilon, bądź niegdyś popularna polska seria „Z tygrysem” wydawnictwa MON.
  • Wydawnictwo zwarte – wydawnictwo nieperiodycz­ne, publikowane jako całość w jednej części lub w kilku częściach (wydanych jednocześnie lub niejednocześnie) – np. powieść, tomik wierszy, album lub publikacja wydana w tomach (encyklopedia).

    • Typy publikacji tekstowej[ | edytuj kod]

    Pod względem materiału[ | edytuj kod]

  • książka;
  • biuletyn;
  • broszura;
  • ulotka;
  • gazeta;
  • czasopismo;
  • pamflet.

    • Pod względem treści[ | edytuj kod]

  • monografia – praca naukowa jednego autora;
  • wydanie zbiorcze – posiadające kilku autorów oraz co najmniej jednego redaktora naukowego;
  • manifest – religijny bądź polityczny, zazwyczaj rozprowadzany za darmo dla pozyskania większego grona odbiorców;
  • broszura informacyjna – reklamująca produkt bądź usługi, również rozdawana za darmo, w formie broszury albo ulotki.

    • Cechy danej publikacji drukowanej[ | edytuj kod]

  • określony typ oprawy;
  • określona liczba stron wydania;
  • określona kolorystyka (np. czarno-biała);
  • określony poziom edytorski (np. wydanie bibliofilskie);
  • określone przeznaczenie (np. edycja popularnonaukowa);
  • określony nakład (np. wysokonakładowa);
  • określony dostęp (np. debetowa);

    • Proces produkcji publikacji (skrócony)[ | edytuj kod]

  • Opracowanie merytoryczne materiałów od autora: redakcja, adiustacja, korekta.
  • Przesłanie gotowego tekstu z wytycznymi projektu do projektanta.
  • Przygotowanie makiety, łamanie i kolejne korekty (dwie).
  • Wydruk próbny (proof), wprowadzenie ewentualnych poprawek.
  • Druk składu i obwoluty, introligatornia.
  • Przekazanie egzemplarza sygnalnego.
  • Gotowe publikacje trafiają do hurtowni, stamtąd do punktów sprzedaży.

    • Zobacz też[ | edytuj kod]

  • dokument
  • wydawca

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Wielki słownik języka polskiego [dostęp 2018-02-12].
    2. 4.3. Rodzaje publikacji (pol.). Urząd Publikacji. [dostęp 2014-03-21].
    3. Zasady nadawania ISBN (pol.). W: Opracowano na podstawie: The International Standard ISO 2108:2005 oraz ISBN User`s Manual, International edition, Fifth ed. 2005 [on-line]. Biblioteka Narodowa. [dostęp 2014-03-21].
    4. Michael Mitchell, Susan Wightman, Typografia książki, podręcznik projektanta, Kraków 2012, s. 404.
    Periodyk (fr. périodique) – czasopismo o regularnej częstotliwości ukazywania się (np. dziennik, tygodnik, miesięcznik, kwartalnik, rocznik). Ze względu na to, że część czasopism wydawana jest regularnie, periodyk jest w praktyce synonimem czasopisma.Redakcja tekstu – merytoryczne i stylistyczne opracowanie tekstu. Jest przygotowaniem językowym materiału do publikacji. Główną czynnością jest poprawienie całej budowy przyszłej publikacji poprzez nanoszenie poprawek między innymi gramatycznych, leksykalnych, stylistycznych, składniowych, logicznych czy też merytorycznych. Celem redakcji tekstu jest poprawa jakości przekazywanych informacji; ma to na celu dokładniejsze zrozumienie i przyswojenie tekstu dla odbiorcy.



    w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Kodeks – jedna z form książki. Jest to zbiór kart złączonych (szytych, klejonych) na jednym z brzegów nazywanym grzbietem książki. Karty kodeksu są z papirusu, pergaminu, albo papieru. Forma ta, stosowana od końca I wieku n.e., jest obecnie najpopularniejszą formą książki, do innych zaliczmy: zwój, leporello, książkę mówioną, książkę elektroniczną.
    Adiustacja – ręczne naniesienie na maszynopisach lub wydrukach dyspozycji dla osoby dokonującej składu i łamania tekstu. Dyspozycje te mają formę znaków korektorskich, dopisków tekstowych oraz ewentualnie innych potrzebnych oznaczeń.
    Pamflet (z ang. pamphlet) – broszura, krótka rozprawa, studium na jakiś temat, nazwa przejęta od bohatera łacińskiego poematu miłosnego z XII w. Pamphilius; wł. Pasquillo, pasquinta – Pasquino oznaczał posąg rzymski odnaleziony w 1501 r., stojący naprzeciw domu szewca Pasquino, na posągu anonimowi autorzy wywieszali w dniu św. Marka paszkwile, czyli utwory o treści oszczerczej i szkalującej jakąś osobę.
    Obwoluta (od łac. obvolvere, okrywać) - papierowa okładka zakładana na właściwą okładkę książki, posiadająca zagięte brzegi (skrzydełka), zachodzące na wewnętrzne strony okładzin okładki.
    Monografia – praca naukowa omawiająca jakieś zagadnienie w sposób wyczerpujący. Zebranie i omówienie wszystkich dostępnych informacji dotyczących bezpośrednio danego zagadnienia.
    Logotyp – czcionka wieloliterowa lub matryca z oczkiem (nierastrowa), używana w tradycyjnym drukarstwie, zawierająca skrót wyrazu lub wyrażenia (np.: np., itp., itd., zł, sin, cos) stosowana w celu przyśpieszenia ręcznego składania.
    Ministerstwo Obrony Narodowej (MON) – urząd administracji rządowej w Polsce podlegający ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej. W okresie II Rzeczypospolitej i II wojny światowej nosił nazwę Ministerstwa Spraw Wojskowych (M.S.Wojsk.).

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.024 sek.