Wielicka Kopa (słow. Velická kopa, niem. Flecht, węg. Fonatos) – mało wybitne wzniesienie o wysokości 2227 m n.p.m., jedno z ostatnich w masywie Granatów Wielickich w słowackich Tatrach Wysokich. Wielicka Kopa od Dwoistej Turni oddzielona jest Dwoistą Przełęczą, a od Niedźwiedzich Czub – Niedźwiedzią Przełęczą. Należy do grupy Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich.
Dwoista Turnia (słow. Dvojitá veža, niem. Ottospitze, węg. Ottocsúcs) – turnia o wysokości 2312 m n.p.m. w masywie Granatów Wielickich, w słowackich Tatrach Wysokich. Należy do Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich. Od Wielkiej Granackiej Turni oddziela ją Niżnia Granacka Szczerbina, a od Wielickiej Kopy szerokie siodło Dwoistej Przełęczy. W południowo-zachodnim żebrze Dwoistej Turni znajduje się Wielicka Baszta, od wierzchołka oddzielona Dwoistym Przechodem, przez który biegnie Granacka Ławka.
Johann Franz senior (ur. w 1863 r. w Nowej Leśnej, zm. 18 lipca 1939 r. w Tatrach) – jeden z najbardziej znanych spiskoniemieckich przewodników tatrzańskich, ojciec Johanna Franza juniora, również przewodnika.
Na niektórych mapach jako wysokość Wielickiej Kopy podaje się wysokość 2206 m. Wysokość ta nie jest prawidłowa, dotyczy ona najprawdopodobniej punktu zwornikowego znajdującego się nieco poniżej wierzchołka. W miejscu tym odgałęzia się mała grań opadająca w kierunku Doliny Wielickiej, w której znajdują się Wyżni Wielicki Przechód (przez który biegnie Granacka Ławka) i Wielka Wielicka Strażnica.
Dwoista Przełęcz (słow. Sedlo pod Dvojitou, węg. Fonatosnyereg) – przełęcz położona na wysokości ok. 2210 m n.p.m. w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w masywie Granatów Wielickich, w bocznej grani odchodzącej na południowy zachód od Staroleśnego Szczytu. Przełęcz oddziela Dwoistą Turnię od Wielickiej Kopy. Należy do grupy Granackich Turni – wyższej z dwóch części Granatów Wielickich.Jerzy Maślanka (ur. 30 września 1886 we Lwowie, zm. 18 września 1961 w Warszawie) – polski taternik, alpinista, inżynier.
Wierzchołek Wielickiej Kopy jest odwiedzany rzadko, najczęściej przy wejściu na pobliską Dwoistą Turnię. Dostępny jest jedynie dla taterników.
Pierwsze wejścia turystyczne:
Edward Muhle, 4 sierpnia 1897 r. – letnie (pierwsze znane wejście, wcześniejsze wejścia są prawdopodobne)
Karol Englisch, Károly Jordán, Johann Franz senior i Johann Hunsdorfer junior, 2 stycznia 1902 r. – pierwsze prawdopodobne wejście zimowe
Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka, 6 kwietnia 1909 r. – pierwsze pewne wejście zimowe.
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.

Granackie Turnie (słow. Granátové veže) – turnie wznoszące się w większości w głównej grani Granatów Wielickich (Velické Granáty) w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ta odchodzi od Staroleśnego Szczytu (Bradavica) w kierunku południowo-wschodnim, jest oddzielona od niego Kwietnikową Przełączką (Kvetnicové sedlo) i rozdziela Dolinę Wielicką na południowym zachodzie i Dolinę Sławkowską na północnym wschodzie.Słowacja, Republika Słowacka (słow. Slovensko, Slovenská republika) – państwo śródlądowe w Europie Środkowej. Graniczy z Austrią (127 km), Polską (597 km), Czechami (240 km), Ukrainą (98 km) oraz Węgrami (678 km). Łączna długość granicy lądowej wynosi 1740 km. Do 1993 wchodziła w skład Czechosłowacji. Od 1 maja 2004 kraj należy do Unii Europejskiej, oraz NATO, a od 1 stycznia 2009 – do strefy euro. Stolicą państwa jest Bratysława, położona nad Dunajem przy granicy z Austrią i Węgrami.
Warto wiedzieć że... beta
Witold Henryk Paryski (ur. 10 września 1909 w Pittsburgh w stanie Pensylwania, USA, zm. 16 grudnia 2000 r. w Zakopanem) – krajoznawca, taternik, przewodnik tatrzański i ratownik TOPR-u, alpinista, działacz ochrony przyrody, absolwent medycyny, autor wielu prac o Tatrach i Podtatrzu. Autor przewodnika taternickiego Tatry Wysokie oraz (razem z żoną Zofią Radwańską-Paryską) Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej.
Taternictwo – wspinaczka uprawiana w Tatrach. Niegdyś termin ten oznaczał każdą działalność w Tatrach polegającą na wchodzeniu na ich szczyty. Obecnie obejmuje on wyłącznie wspinaczkę górską, prowadzoną poza wyznaczonymi szlakami turystycznymi. Termin powstał w podobny sposób jak alpinizm (który dziś często jest równoznaczny ze wspinaczką górską), himalaizm czy andynizm.
Granacka Ławka (słow. Granátová lávka) – długi ciąg trawiasto-skalistych i trawiastych zachodów i półek w słowackich Tatrach Wysokich, oddzielający od siebie dwie części masywu Granatów Wielickich (Velické Granáty): wyższe Granackie Turnie (Granátové veže) i niższe Granackie Baszty (Granátové steny).
Johann Hunsdorfer junior (ur. ok. 1875 w Nowej Leśnej – zm. ?) – spiskoniemiecki przewodnik tatrzański, syn Johanna Hunsdorfera seniora, również przewodnika.
Niedźwiedzie Czuby (słow. Velické hrby) – niewybitne skaliste turnie wznoszące się w głównej grani Granatów Wielickich (Velické Granáty) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to ostatni odcinek grani, w której wznoszą się Granackie Turnie (Granátové veže), biegnącej tutaj w kierunku północ–południe. Kolejną turnią w grani jest Wielicka Kopa, oddzielona od Niedźwiedzich Czub szeroką i płytką Niedźwiedzią Przełęczą. Od przełęczy tej na południe wyróżnia się następujące obiekty:
Język węgierski (węg. magyar nyelv) – należy do podgrupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny ugrofińskiej (z rodziny uralskiej). Językiem tym posługuje się co najmniej 14 mln osób – przede wszystkim na Węgrzech, ale także w południowej Słowacji, środkowej Rumunii (Siedmiogród), północnej Serbii (Wojwodina), zachodniej Ukrainie (Zakarpacie), wschodniej Słowenii (Prekmurje) i wschodniej Austrii (Burgenland). Język węgierski ma status języka urzędowego na Węgrzech, w Słowenii (lokalnie) i w Wojwodinie. Jest to język aglutynacyjny. Współczesny węgierski język literacki powstał w XVI w. Do jego zapisu stosuje się pismo oparte na alfabecie łacińskim.
Dolina Wielicka (słow. Velická dolina, niem. Felker Tal, węg. Felkai-völgy) – tatrzańska dolina walna położona na terenie Słowacji, po południowej stronie grani Tatr Wysokich. Należy do dwu najmniejszych dolin walnych, ma tylko ok. 6,0 km długości i 5,7 km² powierzchni.