Wasyl III
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.III wojna litewsko-moskiewska – miała miejsce w latach 1507-1508 pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim, wspieranym przez Polskę a Wielkim Księstwem Moskiewskim.
Salomonida Saburowa, po postrzyżynach mniszych mniszka Zofia (ur. ok. 1490, zm. 1542) – pierwsza małżonka wielkiego księcia Wasyla III, następnie prawosławna mniszka, w 1916 kanonizowana przez Rosyjski Kościół Prawosławny.
Wasyl III Iwanowicz (ros. Василий III Иванович; ur. 25 marca 1479, zm. 4 grudnia 1533) – wielki książę moskiewski w latach 1505–1533, syn Iwana III Srogiego (1462–1505) i jego drugiej żony, Zofii Paleolog.
W pierwszych dziesięcioleciach XVI wieku, kontynuując po swym ojcu dzieło podboju ziem ruskich, wdał się w wojny z Litwą i Polską (wojny litewsko-moskiewskie 1507–1508 i 1512–1522). W 1510 roku zdobył Psków, a w 1514 roku Smoleńsk. W 1521 roku przyłączył do swojej domeny Księstwo Riazańskie. Umocnił też swą władzę kosztem bojarów, którzy nadal jednak sprawowali pewną władzę w kraju: ściągali daniny i zasiadali w Dumie Bojarskiej.
Za Wasyla III zakończona została rozbudowa Kremla, który otoczony został ceglanym murem z wieżami. Zaznaczyło się również, po okresie mongolskich zniszczeń, ożywienie kultury, piśmiennictwa i malarstwa.
Pierwszą żoną Wasyla III była Salomonida Juriewna Saburowa, lecz została oddalona przez cara do klasztoru, gdyż przez dwadzieścia lat małżeństwa nie dała mu potomka. Wasyl III pojął wkrótce za żonę katoliczkę, Litwinkę Helenę Glińską. Helena urodziła carowi dwóch synów, Iwana IV Groźnego oraz Jerzego (1532).
Po śmierci Wasyla III, w czasie regencji jego żony, bojarowie próbowali odzyskać swe wpływy i znaczenie. Wzajemne porachunki, intrygi i spiski bojarów trwały kilkanaście lat, do czasu osiągnięcia pełnoletniości przez następcę tronu Iwana IV, który został koronowany na cara w 1547 roku.