Wanda Odolska
Order Sztandaru Pracy, pierwotnie order „Sztandar Pracy” – polskie wysokie odznaczenie państwowe Polski Ludowej ustanowione ustawą z dnia 2 lipca 1949 roku ... w celu nagrodzenia wyjątkowych zasług położonych dla Narodu i Państwa... Ostatni raz nadano go w 1991. Został zniesiony w 1992. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) – organ bezpieczeństwa wewnętrznego o statusie ministerialnym, zorganizowany w czasie budowy dyktatury komunistycznej w powojennej Polsce na polecenie i pod dyktando władz radzieckich. Obok tzw. Informacji Wojskowej, odpowiedzialne za masowe krwawe represje na obywatelach w okresie stalinizmu. W terenie Ministerstwo reprezentowały podległe mu Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego, dlatego potocznie te instytucje były określane skrótem UB.
Stefan Wyszyński (ur. 3 sierpnia 1901 w Zuzeli, zm. 28 maja 1981 w Warszawie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1946–1948, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz prymas Polski w latach 1948–1981, kardynał prezbiter od 1953. Zwany Prymasem Tysiąclecia, sługa Boży Kościoła katolickiego.
Wanda Odolska (ur. 1909 w Połtawie, zm. 28 lutego 1972 w Warszawie) – dziennikarka radiowa, propagandzistka partyjna.
Córka Tadeusza. Pod koniec lat 40. i na początku lat 50. XX w. była komentatorką audycji „Sprawy i ludzie” i jedną z prowadzących propagandową audycję Fala 49, w której wychwalała Stalina, potępiała „amerykańskich podżegaczy, mącicieli, rodzimych spekulantów”, zarzucała prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu brak patriotyzmu, mówiła m.in., że „to dzięki Stalinowi Polak z powrotem kocha kwiaty, spokojnie pracuje i wierzy w trwałość pokoju”. Po śmierci swojego redakcyjnego kolegi, prowadzącego Falę 49 Stefana Martyki, zastrzelonego 9 września 1951, Odolska poprosiła Bieruta o ochronę UB. W marcu 1953 po śmierci Stalina stwierdziła, że „Tego bólu nie można wypłakać. Tej straty nie można wymierzyć niczym”. Była konkubiną funkcjonariusza UB, a potem dziennikarza radiowego, Jerzego Rybczyńskiego.
Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B-3-99).
Odznaczenia i wyróżnienia[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Jerzy Myśliński, Mikrofon i polityka: z dziejów radiofonii polskiej, 1944-1960, 1990
- Kalendarz zgonów – zmarli 28 lutego 1972. chronologia.pl. [dostęp 2017-08-23].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160.
- Wiesław Kot, „Polskie dekady. Kronika naszych czasów”, Wydawnictwo Podsiedlik-Raniowski i spółka, Poznań, b.d.w., s. 25
- ↑ Tadeusz Płużański: Na usługach komuny. Bibuła, pismo niezależne, 29 lutego 2012. [dostęp 2013-11-08].
- Wojciech Roszkowski, „Najnowsza historia Polski 1914-1993” t. 2, Warszawa 1995, s. 263.
- Lista pochowanych. Wanda Odolska. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-08-23].
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1141.
- M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1077.