Waldemar Wielki (margrabia brandenburski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Waldemar Wielki (ur. ok. 1280; zm. 14 sierpnia 1319 w Mieszkowicach) – w latach 1309–1319 margrabia brandenburski, od 1302 współrządca, od 1309 opiekun kuzyna Henryka II.

Zakon krzyżacki – pełna nazwa: Zakon Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (zakon krzyżacki, zakon niemiecki, łac. Ordo fratrum domus hospitalis Sanctae Mariae Theutonicorum in Jerusalem, Ordo Theutonicus, OT, niem. Orden der Brüder vom Deutschen Haus Sankt Mariens in Jerusalem, Deutscher Orden, DO) – zakon rycerski, jeden z trzech największych, obok joannitów i templariuszy, które powstały na fali krucjat w XI i XII wieku. Sprowadzony, by zapewnić bezpieczeństwo ewangelizacji Prusów, opanował militarnie obszary późniejszych Prus Wschodnich oraz dzisiejszej Łotwy i Estonii tworząc z tych ziem formację państwową Prusy Zakonne. Zakon podbił także niektóre ziemie Polski i Litwy.Konstancja Przemysłówna (poznańska) (ur. 1245 lub 1246, zm. 10 października 1281) – najstarsze dziecko księcia wielkopolskiego Przemysła I i księżniczki wrocławskiej Elżbiety, które swoje imię otrzymało zapewne na cześć siostry Elżbiety, żony księcia kujawskiego Kazimierza I - Konstancji wrocławskiej.

Życiorys[ | edytuj kod]

Waldemar był synem Konrada I i Konstancji wielkopolskiej, córki księcia Przemysła I.

W 1306 zajął ziemię sławieńską na Pomorzu. Na początku sierpnia 1308, razem z Otto IV ze Strzałą, zbrojnie najechał Pomorze Gdańskie, spalił Chmielno i obległ Gdańsk, spod którego został wyparty przez Krzyżaków. Na mocy układu w Myśliborzu w 1309 zrezygnował z roszczeń do Pomorza Gdańskiego na rzecz Zakonu krzyżackiego w zamian za 10 tys. srebrnych marek. Pozostawił sobie Słupsk i Sławno. W 1317 przekazał te tereny wraz z Darłowem księciu Warcisławowi IV.

Konrad (I) (ur. ok. 1240, zm. 1304) – margrabia brandenburski na Stendal od 1266 (wraz z braćmi) z dynastii askańskiej.14 sierpnia jest 226. (w latach przestępnych 227.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 139 dni.

W 1312 prowadził wojnę z margrabią Miśni Fryderykiem I, wziął go do niewoli i zmusił do podpisania 14 kwietnia 1312 układu w Tangermünde. W 1316 zajął Drezno, a w 1319 Sulechów i Świebodzin.

W 1315 zdobył ziemię stargardzką. Przegrał jednak bitwę pod Gransee z Henrykiem II meklemburskim i musiał na mocy pokoju w Templin 25 listopada 1317 zwrócić mu zajęty obszar.

W 1317, po śmierci Jana V – ostatniego przedstawiciela drugiej linii brandenburskich Askańczyków, margrabiów na Salzwedel – przejął dziedzictwo po nim.

Karol IV Luksemburski (ur. 14 maja 1316 w Pradze, zm. 29 listopada 1378 tamże) – syn i następca Jana Luksemburskiego oraz Elżbiety, córki króla Wacława II, siostry króla Wacława III – z dynastii Przemyślidów. Margrabia Moraw od 1334, hrabia Luksemburga 1346–1353, król rzymski od 1346, król czeski od 1346 jako Karol I, Święty Cesarz Rzymski od 1355, margrabia Brandenburgii 1373-1378. Na chrzcie otrzymał zwyczajowe u Przemyślidów imię Wacław, ale przy bierzmowaniu przyjął imię Karol.Darłowo (kaszub. Darłowò, niem. Rügenwalde) – nadmorskie miasto i gmina miejska w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, największe miasto powiatu sławieńskiego. Położone nad Morzem Bałtyckim, w dolinie rzek Wieprzy i Grabowej, na Pobrzeżu Koszalińskim, na Pomorzu Zachodnim.

W 1309 Waldemar poślubił Agnieszkę brandenburską (1297-1334), córkę margrabiego Hermana. Małżeństwo było bezpotomne. Jego następcą został kuzyn Henryk II Dziecię, który zmarł już w 1320. Na nim wygasła askańska linia margrabiów brandenburskich.

Podstrony: 1 [2] [3]




Warto wiedzieć że... beta

Salzwedel, Hansestadt Salzwedel - miasto powiatowe w środkowych Niemczech, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, siedziba powiatu Altmarkkreis Salzwedel. Leży nad rzeką Jeetzel.
Wittelsbachowie – jedna z najstarszych dynastii niemieckich. Jej przedstawiciele panowali w krajach niemieckich: Bawarii, Palatynacie Reńskim oraz przejściowo w Brandenburgii. Trzykrotnie zdobywali tron władców Niemiec, jednak nie zdołali go utrzymać w swej rodzinie. Zasiadali także przejściowo na tronach kilku państw europejskich: Szwecji, Danii, Węgier, Czech, Holandii, Grecji. Współcześnie, od 1919 roku uznawani przez jakobitów za prawowitych królów Anglii, Szkocji i Irlandii.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Pomorze Gdańskie, Pomorze Nadwiślańskie, Pomorze Wschodnie, Pomerelia (kasz. Pòrénkòwô Pòmòrskô, niem. Pommerellen) – historyczna dzielnica Polski nad dolną Wisłą nad Morzem Bałtyckim w przybliżeniu obejmująca swym obszarem szeroki pas na zachód od dolnej Wisły, tj. wschodnią część województwa pomorskiego oraz północno-zachodnią część województwa kujawsko-pomorskiego. Historycznie Pomorze Gdańskie obejmowało także od zachodu Ziemię Sławieńską, która sąsiadowała z Pomorzem Zachodnim, zaś od Wschodu Pomorze Gdańskie sąsiadowało z Pomezanią i Prusami.
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Warcisław IV (ur. w okr. 11–27 maja 1291, zm. 31 lipca/1 sierpnia 1326 w Strzałowie) – książę wołogoski, słupsko-sławieński i rugijski, syn Bogusława IV i Małgorzaty, córki księcia Rugii Wisława II.
Fryderyk I Dzielny, niem. Friedrich I. der Freidige (ur. 1257, zm. 16 listopada 1323 r. na zamku Wartburg w obecnym Eisenach) – landgraf Turyngii od 1298 (do 1307 z bratem Diezmannem), margrabia Miśni 1291–1296 i od 1307, palatyn saski w latach 1281–1291 z dynastii Wettinów.

Reklama