Włókowanie
Przeczytaj także...
Bolesław Świętochowski (ur. 17 września 1895 w Dąbrowie Górniczej, zm. 6 grudnia 1975 we Wrocławiu) – polski naukowiec, prof. dr hab., twórca fundamentalnej w naukach rolniczych specjalności – ogólna uprawa roli i roślin. Autor 213 prac naukowych, z czego 31 wykonano przed II wojną światową. Autor podstawowych podręczników akademickich: “Ogólna uprawa roślin” (wyd. 5 1965), "Uprawa roli" (wyd. 3 1966). Współautor książek przeznaczonych dla inżynierów, techników i praktyków rolników. Twórca szkoły naukowej, w której wykształcił 38 doktorów, był bezpośrednim opiekunem 9 habilitacji, a 14 konsultantem, promotorem 91 magistrantów. Ze szkoły tej 13 osób uzyskało tytuły profesorów. Doktor honoris causa WSR w Olsztynie i SGGW w Warszawie, członek rzeczywisty PAN, członek korespondent Wszechzwiązkowej Akademii Nauk Rolniczych w Moskwie. Były żołnierz AK – pseudonim “Żubr”.Bronowanie – zabieg uprawowy (uprawka) wykonywany broną w celu płytkiego spulchnienia roli, pokruszenia brył i skorupy glebowej, zniszczenia chwastów, przerwania parowania wody, wyrównania powierzchni pola oraz przykrycia materiału siewnego roślin.
Włóka – narzędzie uprawowe służące do włókowania. Za włókę uznaje się każde narzędzie ciągnione po powierzchni pola nie posiadające zębów zagłębiających się w glebie.
Bolesław Świętochowski (ur. 17 września 1895 w Dąbrowie Górniczej, zm. 6 grudnia 1975 we Wrocławiu) – polski naukowiec, prof. dr hab., twórca fundamentalnej w naukach rolniczych specjalności – ogólna uprawa roli i roślin. Autor 213 prac naukowych, z czego 31 wykonano przed II wojną światową. Autor podstawowych podręczników akademickich: “Ogólna uprawa roślin” (wyd. 5 1965), "Uprawa roli" (wyd. 3 1966). Współautor książek przeznaczonych dla inżynierów, techników i praktyków rolników. Twórca szkoły naukowej, w której wykształcił 38 doktorów, był bezpośrednim opiekunem 9 habilitacji, a 14 konsultantem, promotorem 91 magistrantów. Ze szkoły tej 13 osób uzyskało tytuły profesorów. Doktor honoris causa WSR w Olsztynie i SGGW w Warszawie, członek rzeczywisty PAN, członek korespondent Wszechzwiązkowej Akademii Nauk Rolniczych w Moskwie. Były żołnierz AK – pseudonim “Żubr”.Bronowanie – zabieg uprawowy (uprawka) wykonywany broną w celu płytkiego spulchnienia roli, pokruszenia brył i skorupy glebowej, zniszczenia chwastów, przerwania parowania wody, wyrównania powierzchni pola oraz przykrycia materiału siewnego roślin.
Włóka – narzędzie uprawowe służące do włókowania. Za włókę uznaje się każde narzędzie ciągnione po powierzchni pola nie posiadające zębów zagłębiających się w glebie.
Włókowanie – najpłycej działająca uprawka doprawiająca rolę, wykonywana za pomocą włóki, polegająca na jej ciągnięciu (wleczeniu) po powierzchni pola. Wyrównuje powierzchnię gleby, kruszy powstające zimą zaskorupienie, ugniata glebę, niszczy drobne kiełkujące chwasty. Nie rozbija brył, tylko wciska je w powierzchnię gleby. Jest to sposób uprawy roli rzadko stosowany obecnie jako samodzielna uprawa, ale lekka włóka bywa często stosowana w agregatach uprawowych, w których wyrównuje powierzchnię pola.
Pastwisko – rodzaj użytków zielonych porośniętych głównie wieloletnimi trawami, których wegetacja trwa niezależnie od tego, czy są to tereny uprawowe, czy też nieużytki.Chwast – roślina niepożądana w uprawach (z punktu widzenia gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej). Chwasty rosną zazwyczaj dziko na polu uprawnym, łące, pastwisku itp. Wiele uznawanych dawniej za chwasty to dziś rośliny ginące, niektóre (np. niektóre chwasty lnu) są już w Polsce wymarłe. Nauką zajmującą się chwastami i ich zwalczaniem jest herbologia.
Włókowanie może być z powodzeniem zastąpione przez dające znacznie więcej korzyści bronowanie. W tradycyjnej uprawie roli był to pierwszy zabieg stosowany po orce w głównie celu wyrównania pola, w przypadku orki przedzimowej wykonywany na wiosnę. Niemniej jednak włókowanie może okazać się przydatne w uprawie roli wczesną wiosną. Włókowanie bywa stosowane wiosną na pastwiskach i łąkach, jako uprawa przyspieszająca wzrost traw i powodująca wyrównanie powierzchni poprzez likwidację kretowisk i innych nierówności.
Rola – wierzchnia warstwa gleby (do 30 cm), na którą działają narzędzia i maszyny uprawowe. Stąd określenie uprawa roli jest właściwsze niż uprawa gleby.Uprawa roli – całokształt zabiegów wykonywanych narzędziami i maszynami uprawowymi w celu stworzenia uprawianym roślinom optymalnych warunków wzrostu i rozwoju oraz podniesienia kultury roli.
Zalety włókowania:
Wady włókowania:
Bibliografia[]
Zobacz też[]
Orka przedzimowa, ziębla – najgłębsza orka, która pozostawia rolę na zimę w ostrej skibie. Taki sposób uprawy roli powoduje jej dobre przemarznięcie i pokruszenie skib oraz powoduje nagromadzenie większej ilości wody z roztopów. Orka ta powinna być wykonana na całą miąższość warstwy ornej. W przypadku uprawy roślin głęboko korzeniących się, ziębla powinna być dodatkowo pogłębiona. Efekt ostrej skiby uzyskuje się dzięki dużej głębokości orki do szerokości orki (stosunek około 1,1–1,2). Orkę przedzimową wykonuje się jesienią pod rośliny jare.Uprawka – każda czynność wykonywana narzędziem uprawowym lub maszyną uprawową, np. orka, włókowanie, bronowanie, kultywatorowanie, wałowanie, gryzowanie. Pojedyncza uprawka na ogół nie wystarcza do spełnienia określonych zadań. Dlatego też najczęściej wykonuje się kilka uprawek następujących po sobie bezpośrednio lub w pewnych odstępach czasu, aby wykorzystać naturalne procesy zachodzące w roli pod wpływem uprawek i czynników przyrodniczych. Szereg uprawek wykonywanych w określonej porze roku dla uzyskania zamierzonych celów nazywa się zespołem uprawek.
Warto wiedzieć że... beta
Łąka – bezdrzewne zbiorowisko roślinne tworzone przez byliny ze znacznym udziałem traw. Stosowane są różne kryteria przy definiowaniu i wyodrębnianiu łąk odwołujące się do składu i struktury pokrywy roślinnej, sposobu użytkowania i funkcjonowania w krajobrazie. W szerokim znaczeniu termin obejmuje wszelkie formacje trawiaste występujące na Ziemi, w tym stepy i sawanny. Łąka wąsko definiowana to półnaturalne lub antropogeniczne zbiorowisko, którego utrzymywanie się zależne jest od koszenia. Łąki kośne (łac. pratum) określane bywają "łąkami właściwymi" i przeciwstawiane są naturalnym formacjom trawiastym oraz pastwiskom. W klasyfikacji fitosocjologicznej łąki właściwe należą do klasy roślinności Molinio-Arrhenatheretea.
Lesław Zimny (ur. 27 maja 1949 r. w Chobieni) – polski naukowiec, prof. dr hab., specjalista w dziedzinie agronomii. Zajmuje się zagadnieniami uprawy roślin, zwłaszcza buraka cukrowego.
Orka – zabieg agrotechniczny uprawowy odwracający wykonywany pługami lemieszowymi lub talerzowymi, mający na celu odwrócenie i pokruszenie uprawianej warstwy roli.
Agregat uprawowy – maszyna rolnicza służąca do kompleksowego rozdrabniania i spulchniania roli. Najczęściej jest ona połączeniem takich maszyn jak: kultywator, brona i glebogryzarka. Wykorzystując zalety i funkcje tych maszyn, jest w ten sposób maszyną uniwersalną.