Velarium
Arles (prowan. Arle) to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Delta Rodanu, nad rzeką Rodan.Nîmes (prow. Nimes, łac. Colonia Augusta Nemausus) – miasto i gmina w południowo-wschodniej Francji, w regionie Langwedocja-Roussillon, na Nizinie Langwedockiej, na zachód od doliny dolnego Rodanu.
Atrapa (fr. attrape) – makieta, lub przedmiot służący do oszukania obserwatora, imitacja. Pojęcie odnoszone czasem do pojęć abstrakcyjnych (np. "Władza, która jest tylko atrapą").
Velarium – w starożytnym Rzymie płócienna osłona rozpinana nad widowniami dla ochrony przed słońcem lub deszczem. Stosowana przede wszystkim w amfiteatrach. Znana dobrze np. z Koloseum, gdzie na trzeciej kondygnacji stwierdzono pozostałości po otworach masztów rozmieszczonych wokół widowni (cavea) i podtrzymujących płaty cienkiego żaglowego płótna (vela) rozciągane w niepogodę bądź nazbyt upalne dni nad widzami i areną widowisk. Dla rozpinania tej konstrukcji na linach wykorzystywano naturalne umiejętności marynarzy z załóg okrętów floty stacjonującej w Misenum (dzis. Miseno).
Choć znany również z zachowanych amfiteatrów galijskich (Nîmes, Arles), system zakładania velarium nie został zbyt dokładnie poznany. Istnieje pogląd, że powierzchnię złożoną z wielkich płatów materiału nie tylko rozpościerano, ale i przesuwano za pomocą lin, przez co można było zmieniać usytuowanie krągłego otworu środkowego i zapewniać osłonę niezależnie od pozycji słońca.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Paul-Marie Duval: Życie codzienne w Galii w okresie pokoju rzymskiego (I-III wiek n.e.). Warszawa: PIW, 1967, s. 230.
- Alan Baker: Gladiatorzy. Nieznane prawdy o życiu rzymskich niewolników. Warszawa: Bertelsmann, 2002, s. 81.