• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Uniwersytet Kopenhaski



    Podstrony: 1 [2] [3] [4]
    Przeczytaj także...
    Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny (szw. Nobelpriset i fysiologi eller medicin) – jest nagrodą przyznawaną corocznie przez Instytut Karolinska za wyjątkowe osiągnięcia naukowe z różnych dziedzin fizjologii lub medycyny. Jest jedną z pięciu Nagród Nobla ustanowionych w testamencie przez Alfreda Nobla (zm. w 1896 roku). Jak zapisał on w swoim testamencie, nadzór nad nagrodą sprawuje Fundacja Noblowska, a przyznawana jest ona przez zgromadzenie wybierane przez Instytut Karolinska. Określana potocznie jako „Nagroda Nobla z medycyny”, w rzeczywistości była precyzyjnie opisana przez Nobla w jego testamencie, jako nagroda z „fizjologii lub medycyny”. Z tego powodu może być przyznana w każdej ze szczegółowych dziedzin obu tych nauk. Pierwszym laureatem nagrody był w roku 1901 Niemiec Emil Adolf von Behring.Encyklopedia PWN – encyklopedia internetowa, oferowana – bezpłatnie i bez konieczności uprzedniej rejestracji – przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Encyklopedia zawiera około 122 tysiące haseł i 5 tysięcy ilustracji.

    Uniwersytet Kopenhaski (duń. Københavns Universitet) – duński uniwersytet publiczny w Kopenhadze. Jest to największa i najstarsza placówka naukowo-dydaktyczna w Królestwie Danii.

    Uniwersytet składa się z ośmiu wydziałów, posiada cztery kampusy. Studiuje na nim 40 tys. studentów. Jest to drugi najstarszy uniwersytet w Skandynawii po Uniwersytecie w Uppsali. Został założony w 1479 i do XX wieku był to jedyny uniwersytet w Danii.

    Historia[ | edytuj kod]

    Biblioteka uczelniana na Fiolstræde około 1920 (obecnie rektorat i czytelnia)

    Pozwolenie na powstanie studium generale w Danii, będącym pierwszym takim pozwoleniem w Skandynawii, król Chrystian I uzyskał od papieża Sykstusa IV w 1475. Budowa została jednak opóźniona i, mimo ambicji króla Danii, w międzyczasie powstał szwedzki Uniwersytet w Uppsali. Przy inauguracji w 1479, inspirowany uniwersytetami Królestwa Niemieckiego, z którego również pochodziła znaczna liczba pierwszych wykładowców, Uniwersytet Kopenhaski składał się z czterech fakultetów. Uniwersytet był uporządkowany z hierarchią. Najwyższy status miał fakultet teologii, a pozostałe fakultety w kolejności spadającej były fakultety prawa, medycyny i filozofii. Wykładowcy i studenci po immatrykulacji nie podlegali zwykłemu systemowi prawnemu, lecz temu regulowanym przez prawo i sądy uniwersyteckie. Uniwersytet miał między innymi własne lochy, które można obecnie zwiedzić w starych budynkach uniwersytetu.

    Pismo orchońskie (od nazwy rzeki Orchon) lub orchońsko-jenisejskie, zwane też runami tureckimi lub kök türk (od jednego z ludów tureckich, Kök Turków Niebieskich Turków), względnie pismem starotureckim – najwcześniejszy alfabet turecki. Ze względu na charakterystyczne, kanciaste kształty pismo ochrońskie zaliczane jest do pism runopodobnych, nie ma jednak nic wspólnego z runami germańskimi. Pierwsze znane napisy datowane są na VIII wiek n.e. i pochodzą z terenów nad rzeką Orchon gol (północna Mongolia) i dolnego Jeniseju (IX w.). Napisy typu orchońskiego zostały odkryte w 1889 roku przez Nikołaja Jadrincewa. Opublikowane przez Wasilija Radłowa, zostały odcyfrowane przez duńskiego filologa Vilhelma Thomsena w 1893 roku. Uważa się, że alfabet orchoński mógł wywodzić się z pisma sogdyjskiego. Przez krótki czas po rozpadzie wschodniego kaganatu tureckiego, kök türk używany był w Kaganacie Ujgurskim. W ciągu IX-X w. został zastąpiony alfabetem ujgurskim.Studium generale – nazwa nadawana w średniowieczu niektórym szkołom o międzynarodowej randze. Ze szkół tych wykształcił się średniowieczny uniwersytet.

    Przed duńską reformacją uniwersytet był nadzorowany przez biskupa Roskilde, który miał stanowisko kanclerza, tytuł który do dziś pozostał w niektórych średniowiecznych uniwersytetach, n.p. Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1531 uniwersytet został zamknięty, ażeby zapobiec rozprzestrzenianiu się protestanckich nauk. został ponownie otwarty dopiero w 1537, rok po zwycięstwie strony protestanckiej w wojnie hrabskiej. Po reformacji to stanowisko straciło swoje znaczenie i zostało zniesione, albowiem korona duńska przejęła ziemie i instytucje kościelne. Studia teologiczne od tego czasu ukierunkowane były na kształcenie księży luterańskich. Oddzielny uniwersytecki system prawny również został zniesiony.

    Thomas Fincke (ur. 6 stycznia 1561 w Flensburgu, zm. 24 kwietnia 1656 w Kopenhadze) – duński matematyk. Wniósł wkład w podstawy trygonometrii.Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki, to uznawane za najbardziej prestiżowe wyróżnienie za wybitne osiągnięcia naukowe. Przyznawana jest ona od 1901 roku przez Fundację Noblowską.

    Do 2004 najwyższym organem uniwersytetu był konsystorz, w którym zasiadali profesorzy wybrani przez profesorów i studenci wybrani przez studentów. Rektor był wybierany spośród profesorów przez nich i przez studentów. Po reformie w 2004 konsystorz został zastąpiony zarządem, do którego wstępują również reprezentanci zewnętrzni, a wybory rektora zostały zastąpione procesem rekrutacji przez zarząd. Obecny rektor został jednak zatrudniony spośród obecnych pracowników naukowych uniwersytetu.

    Kampus (łac. campus pole, równina), osiedle akademickie – obszar na którym znajdują się budynki szkoły wyższej wraz z otaczającymi je terenami. Zazwyczaj znajduje się tam również biblioteka i domy studenckie.Uczelnia publiczna – uczelnia utworzona przez państwo reprezentowane przez właściwy organ władzy lub administracji publicznej.


    Podstrony: 1 [2] [3] [4]




    Warto wiedzieć że... beta

    Roskilde – duńskie miasto i gmina położone na wyspie Zelandia, 30 km na zachód od Kopenhagi, w regionie Zelandia (Sjælland). Obecnie miasto liczy ponad 45 tys. mieszkańców i funkcjonuje jako miasto satelickie Kopenhagi. Roskilde leży na ruchliwej trasie kolejowej z Kopenhagi na Jutlandię, obsługiwanej przez liczne połączenia lokalne i dalekobieżne. W mieście znajduje się też krajowe lotnisko cywilne, z reguły nie obsługujące ruchu turystycznego.
    Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie chemii – laureaci nagrody przyznawanej corocznie osobom (1–3 rocznie), które dokonały odkrycia naukowego lub wynalazku w dziedzinie chemii (jednej z pięciu różnych dziedzin), wyświadczając tym największe dobrodziejstwo ludzkości; kryterium oceny osiągnięć kandydatów do Nagrody Nobla sformułował Alfred Nobel (1833–1896) w swoim testamencie. Fundusz nagród pochodzi z odsetek od majątku fundatora, którym zarządza Fundacja Nobla. Decyzje w sprawach wyróżnień podejmuje Królewska Szwedzka Akademia Nauk, zgodnie ze ściśle opisaną procedurą. Ceremonie wręczania nagród odbywają się od roku 1901, 10 grudnia kolejnych lat, co jest uhonorowaniem rocznicy śmierci fundatora (10 grudnia 1896).
    Ludvig Holberg (ur. 3 grudnia 1684 w Bergen, zm. 28 stycznia 1754) – pisarz duński, twórca duńskiego języka literackiego i dramatu narracyjnego, nazywany ojcem teatru duńskiego. Pracował też jako myśliciel polityczny i historyk.
    Mechanika kwantowa (teoria kwantów) – teoria praw ruchu obiektów świata mikroskopowego. Poszerza zakres mechaniki na odległości czasoprzestrzenne i energie, dla których przewidywania mechaniki klasycznej nie sprawdzały się. Opisuje przede wszystkim obiekty o bardzo małych masach i rozmiarach - np. atom, cząstki elementarne itp. Jej granicą dla średnich rozmiarów lub średnich energii czy pędów jest mechanika klasyczna.
    Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący kraje: Szwecję, Norwegię oraz Danię. Obejmuje część z krajów nordyckich.
    Kopenhaga (duń. København [kʰøb̥m̩ˈhɑʊ̯ˀn], łac. Hafnia) – stolica i największe miasto Królestwa Danii. W 2014 r. odbył się tu 59 Festiwal Muzyki Europejskiej Eurowizja.
    Niels Henrik David Bohr (ur. 7 października 1885 w Kopenhadze, zm. 18 listopada 1962 tamże) – duński fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1922 za opracowanie badania struktury atomu.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.968 sek.