Unia horodelska
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Przeczytaj także...
Lidia Korczak - polska historyk, mediewistka. Absolwentka historii UJ. Doktorat w 1995 (Litewska rada wielkoksiążęca w XV wieku - promotor Jerzy Wyrozumski) i habilitacja w 2009 (Monarcha i poddani. System władzy w Wielkim Księstwie Litewskim w epoce wczesnojagiellońskiej) tamże. Zajmuje się problematyką władzy i ustroju państwa późnego średniowiecza, zwłaszcza społeczno-ustrojowymi podstawami unii polsko-litewskiej, sytuacją wewnętrzną i struktura władzy Wielkiego Księstwa Litewskiego i początkami litewskiego parlamentaryzmu.Wielki książę (łac. magnus dux, welikij kniaź) - tytuł monarszy, feudalny lub arystokratyczny, między rangą królewską a książęcą. Wyróżnia się dwie podstawowe formy wielkiego księcia, nie rozróżnialne jednak w języku polskim: (z łac.) magnus princeps (niem. Großfürst) i magnus dux (niem. Großherzog, franc. Grand Duc). Na temat rozróżnienia tych dwóch forma patrz hasło Książę.
Lidia Korczak - polska historyk, mediewistka. Absolwentka historii UJ. Doktorat w 1995 (Litewska rada wielkoksiążęca w XV wieku - promotor Jerzy Wyrozumski) i habilitacja w 2009 (Monarcha i poddani. System władzy w Wielkim Księstwie Litewskim w epoce wczesnojagiellońskiej) tamże. Zajmuje się problematyką władzy i ustroju państwa późnego średniowiecza, zwłaszcza społeczno-ustrojowymi podstawami unii polsko-litewskiej, sytuacją wewnętrzną i struktura władzy Wielkiego Księstwa Litewskiego i początkami litewskiego parlamentaryzmu.Wielki książę (łac. magnus dux, welikij kniaź) - tytuł monarszy, feudalny lub arystokratyczny, między rangą królewską a książęcą. Wyróżnia się dwie podstawowe formy wielkiego księcia, nie rozróżnialne jednak w języku polskim: (z łac.) magnus princeps (niem. Großfürst) i magnus dux (niem. Großherzog, franc. Grand Duc). Na temat rozróżnienia tych dwóch forma patrz hasło Książę.
Unia horodelska – zawarta 2 października 1413 w Horodle pomiędzy Polską a Litwą.
Potwierdzała wspólną politykę obu państw, wprowadziła instytucję odrębnego wielkiego księcia na Litwie wybieranego przez króla Królestwa Polskiego za radą i wiedzą bojarów litewskich oraz panów polskich, wspólne sejmy i zjazdy polsko-litewskie, urzędy wojewodów i kasztelanów na Litwie, a litewską szlachtę katolicką zrównała z polskimi rodami.
Unia polsko-litewska – związek Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Rozpoczął się unią w Krewie 14 sierpnia 1385 r. Do 1569 r. była to unia personalna. Na mocy postanowień unii lubelskiej przekształcona została w unię półrealną, nie była to w pełni unia realna, ponieważ odrębne pozostało wojsko i skarb. Jej istnienie zakończyło się wraz z III rozbiorem Polski w 1795 r.Wojewoda (łac. comes palatinus) – organ administracji państwowej w Polsce, a w przeszłości także w innych krajach słowiańskich i bałkańskich: w Czechach, Rosji, Bułgarii, Mołdawii i Siedmiogrodzie.
Spis treści
Warto wiedzieć że... beta
Herbowni (klejnotni, współherbowni) - osoby i rodziny posługujące się tym samym herbem, lub jego odmianą, staropolskie określenie rodu herbowego.
Kresowiacy (t. grupy kresowe) – ogólne określenie zespołu grup etnograficznych ludności polskiej, powstałych w wyniku kolonizacji polskiej na terenach wschodnich, gdzie zaznaczyło się głównie osadnictwo Mazowszan, a w mniejszym stopniu Małopolan.
Stanisław Ciołek herbu Ciołek (ur. 1382 na Mazowszu, zm. 10 listopada 1437 w Poznaniu) – biskup poznański, sekretarz królewski, podkanclerzy królewski Władysława Jagiełły.
Sejmy walne (łac. comitia generalia) – nazwa parlamentu Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Było to zgromadzenie decydujące o polityce całej I Rzeczypospolitej, istniejące w okresie od XIV do XVIII wieku. W tym czasie znacząco zmieniał się jego skład i charakter.
Katolicyzm – doktryna Kościoła chrześcijańskiego – jedna z dwóch grup Kościołów, obok Kościoła prawosławnego, powstałych w wyniku rozłamu w Kościele chrześcijańskim w 1054 (tzw. schizmy wschodniej). Jedna z największych grup wyznań chrześcijańskich, obok prawosławia i protestantyzmu oraz ogół zasad wiary i życia religijnego do których odwołuje się Kościół Kościół katolicki wraz z Kościołami wschodnimi pozostającymi z nim w pełnej jedności, wspólnoty tradycjonalistyczne, starokatolickie oraz część anglikańskich, liberalnych i niezależnych.
Adopcja herbowa – urzędowe uznanie osoby o pochodzeniu nieszlacheckim za członka swojego rodu i nadanie mu własnego herbu. Sam herb był często przy tym odmieniany. Była to jedna z wcześniejszych form nobilitacji.
Bojarzy (z bułgarskiego boliare, boliarin) – w średniowiecznej Bułgarii (do XIV wieku), Wołoszczyźnie, Mołdawii i później na Rusi - wyższa szlachta feudalna, magnaci, wielcy właściciele ziemscy.