Unbibi
Gieorgij Florow (wcześniejsze polskie tłumaczenia - Gieorgij Flerow) (ros. Георгий Николаевич Флёров) (ur. 2 marca 1913 w Rostowie n. Donem, zm. 19 listopada 1990 w Moskwie) – fizyk rosyjski, członek Rosyjskiej Akademii Nauk. Ukończył Państwowy Uniwersytet Politechniczny w Sankt Petersburgu, początkowo prowadził prace w dziedzinie fizyki jądrowej, uzyskując w 1940 r. poważny sukces, gdy wspólnie z K. A. Pietrzakiem stwierdził samorzutne rozszczepienie jąder uranu. Jego list do Stalina miał przekonać dyktatora do potrzeby podjęcia badań nad bombą atomową. W 1943 r. Florow stał się członkiem grupy sowieckich fizyków pracujących nad tą bronią. Był pracownikiem Instytutu Energii Atomowej im. I. Kurczatowa i wieloletnim dyrektorem Laboratorium Reakcji Jądrowych Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej. Jego prace obejmowały również zagadnienia z dziedziny energetyki jądrowej, promieniowania kosmicznego, syntezy ciężkich pierwiastków.W chemii stosuje się odgórnie ustalone przez IUPAC nazewnictwo pierwiastków. Jest ono o tyle wygodne, że można za jego pomocą nazwać nieodkryte dotąd pierwiastki o dużej liczbie atomowej.
Tor (Th, łac. thorium) – pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od imienia jednego z bogów nordyckich, Thora.
Unbibi (ang. unbibium) – hipotetyczny pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 122, niezsyntetyzowany do tej pory. Jego nazwa została utworzona z liczby atomowej, zgodnie z regułami nazewnictwa pierwiastków transuranowych, ustalonymi przez IUPAC.
Historia[ | edytuj kod]
Pierwszą próbę syntezy unbibi metodą gorącej fuzji podjął w 1972 r. Gieorgij Florow:
W 1978 roku podjęto próbę syntezy w Instytucie Badań Ciężkich Jonów w Darmstadt, bombardując naturalną mieszaninę izotopów erbu izotopem 136 ksenonu: nat68Er + 13654Xe → 298,300,302,303,304,306127Ubb → bez wyniku
Te wczesne próby były motywowane hipotezą występowania pierwiastków superciężkich w środowisku naturalnym.
W roku 2000 w Instytucie Badań Ciężkich Jonów podjęto nową próbę syntezy:
W 2003 roku rosyjscy uczeni z Instytutu w Dubnej przeprowadzili próby syntezy jąder złożonych, aby zbadać procesy rozszczepienia jąder pierwiastków superciężkich. Pośród badanych reakcji, do powstania jądra złożonego o Z=122 prowadziły reakcje Cm i Fe oraz Pu i Ni:
Jądra te istniały przez ok. 10 sekundy. Stwierdzono, że rozszczepienie tych jąder ma charakter asymetryczny; w procesie tym, jako lżejszy produkt rozszczepienia najczęściej tworzone są jądra o liczbie protonów i neutronów podobnej do podwójnie magicznego jądra 13250Sn.
Doniesienie o występowaniu naturalnym[ | edytuj kod]
24 kwietnia 2008 grupa kierowana przez Amnona Marinova z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie ogłosiła wykrycie kilku atomów unbibi-292 w naturalnie występujących złożach toru. Zawartość pierwiastka określono na 10–10 zawartości toru. Autorzy uznali także, że czas połowicznego rozpadu tego izotopu jest rzędu 10 lat, co umożliwiło jego wykrycie. Wyniki te nie zostały opublikowane w recenzowanym czasopiśmie naukowym.
Artykuł spotkał się z krytyką środowiska naukowego, podważającą poprawność przeprowadzenia eksperymentu. Prócz tego otrzymane wyniki odbiegają znacznie od dotychczasowej wiedzy na temat pierwiastków superciężkich; unbibi ma prawdopodobnie właściwości chemiczne istotnie różne od toru (ze względu na efekty relatywistyczne, zmieniające kolejność zapełniania orbitali elektronowych). Ponadto istnienie długożyciowego izotopu o tak małej liczbie neutronów, daleko od ścieżki stabilności, wydaje się nieprawdopodobne.
Powtórzenie eksperymentów z próbką toru za pomocą innej metody, przy 100-krotnie wyższej czułości pomiaru, nie potwierdziło wyników grupy Marinova. Pierwiastek ten pozostaje nieodkryty.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Darleane C. Hoffman , Diana M. Lee , Valeria Pershina , Transactinides and the future elements, [w:] Lester R. Morss, Norman M. Edelstein, Jean Fuger (red.), The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements, wyd. 3, Dordrecht: Springer Science+Business Media, 2006, s. 1652–1752, DOI: 10.1007/1-4020-3598-5, ISBN 1-4020-3555-1 .
- ↑ John Emsley: Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements. Oxford University Press, 2011, s. 588. ISBN 0-19-960563-7.
- Flerov Laboratory of Nuclear Reactions. „JINR Annual Report”, s. 86, 2003 (ang.). [dostęp 2011-07-27].
- A. Marinov, I. Rodushkin, D. Kolb, A. Pape, Y. Kashiv, R. Brandt, R. V. Gentry, H. W. Miller: Evidence for a long-lived superheavy nucleus with atomic mass number A=292 and atomic number Z=~122 in natural Th. arXiv.org, 2008. [dostęp 2008-04-28].
- Heaviest element claim criticised. Chemistry World, 2008-05-02.
- Chemistry Blog – Addressing Marinov’s Element 122 Claim.
- J. Lachner, I. Dillmann, T. Faestermann, G. Korschinek, M. Poutivtsev, G. Rugel. Search for long-lived isomeric states in neutron-deficient thorium isotopes. „Phys. Rev. C”. 78, s. 064313, 2008. DOI: 10.1103/PhysRevC.78.064313.