.mw-parser-output .street-course__cell{background-size:20px;background-repeat:repeat-y}.mw-parser-output .street-course__cell--street{background-image:url("https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/83/Ikona_ulica.svg")}.mw-parser-output .street-course__cell--pedestrain{background-image:url("https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b0/Deptak.svg")}.mw-parser-output .street-course__cell--grass{background:#73d216}
Ulica Zamkowa w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka.
{{Czasopismo infobox}} Nieznane pola: "odpowiednik".
Tygodnik Ziemi Sanockiej – tygodnik regionalny ukazujący się w Sanoku na początku XX wieku.
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku – pierwsze i największe pod względem liczby zgromadzonych obiektów muzeum etnograficzne w Polsce założone po drugiej wojnie światowej. Położone jest na terenie Białej Góry, części dzielnicy Wójtostwo na prawym brzegu Sanu, u podnóża Białej Góry w paśmie Gór Sanocko-Turczańskich. Park etnograficzny zajmuje powierzchnię 38 ha. Muzeum otwarte jest przez cały rok.
Biegnie od zbiegu z rynku i placu św. Jana w stronę zachodnią aż do ulicy Adama Mickiewicza przechodząc w ulicę Żwirki i Wigury.
W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej na przełomie XIX/XX wieku ulicę zamieszkiwała w większości ludność żydowska. Podczas II wojny światowej w okresie okupacji niemiecka w Polsce 1939-1945 ulica została przemianowana na niemieckojęzyczną nazwę Zamkowastrasse, po przemianowaniu Schlossstrasse.
Aleksander Mniszek-Tchorznicki herbu Jelita (ur. 23 stycznia 1851 w Cucułowcach, zm. 8 stycznia 1916 w Zakopanem) – polski hrabia, doktor obojga praw, urzędnik, sędzia.Parafia katedralna Świętej Trójcy w Sanoku – parafia prawosławna w dekanacie Sanok diecezji przemysko-nowosądeckiej.
W 1972 zamek oraz inne obiekty przy ulicy Zamkowej, pod ówczesnymi numerami 2, 19, 20, 22, 28, zostały włączone do uaktualnionego wówczas spisu rejestru zabytków Sanoka.
Zabudowania ulicy Zamkowej od rynku i placu św. Jana:
Klon zwyczajny, klon pospolity (Acer platanoides L.) – gatunek z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae) występujący w Europie środkowej i wschodniej oraz południowo-zachodniej Azji. Nazywany jest także klonem norweskim. Na zachodzie jego granica występowania znajduje się we Francji, na wschodzie w europejskiej części Rosji, na północy w Skandynawii, a na południu w Iranie. W Polsce jest najpospolitszy z krajowych gatunków swego rodzaju, występuje powszechnie na całym niżu i w niższych położeniach górskich na całym terenie kraju. Sadzony w miastach północno-zachodniej Europy oraz Ameryki Północnej rozprzestrzeniać się zaczął bez udziału człowieka. Inwazja tego gatunku w Ameryce Północnej spowodowała zagrożenie dla miejscowych gatunków. W USA w Nowej Anglii czy stanach takich, jak Nowy Jork, Wirginia, Georgia, Maryland, Wisconsin, Minnesota rozwój klonów jest tępiony.Historia Żydów na ziemiach polskich liczy ponad tysiąc lat. Były w niej długie okresy religijnej tolerancji i pomyślnej koniunktury dla polskiej wspólnoty żydowskiej, ale również niemal całkowita eksterminacja (Holokaust), dokonana przez nazistowskie państwo niemieckie podczas okupacji Polski.
Nieistniejąca Wielka Synagoga. W okresie PRL w tym miejscu powstał biurowiec, w którym od 1969 funkcjonowała administracja i dyrekcja Sanockiego Przedsiębiorstwa Budowlanego, a równocześnie także hotel robotniczy. Później budynek zamieniono na blok mieszkalny, istniejący także pod numerem 3 ulicy Zamkowej.
Naprzeciw miejsca położenia synagogi w czerwcu 2014, został ustanowiony kamień pamiątkowy wraz z tablicą upamiętniającą Żydów pomordowanych w latach II wojny światowej w Sanoku. Zgodę wyraziła Rada Miasta Sanoka uchwałą z 25 kwietnia 2013, zaś środki celem ufundowania obiektu zapewniono w budżecie miasta. Inskrypcja o treści zaproponowanej przez Towarzystwo Przyjaźni Izrael–Polska, w języku polskim, hebrajskim i angielskim brzmi: Naprzeciw znajdowała się synagoga, zbezczeszczona i spalona przez niemieckich okupantów. Pamięci ponad 10 000 Żydów z Sanoka i okolic zamordowanych w latach II wojny światowej przez niemieckich ludobójców.
Mała Synagoga pod adresem Plac Zamkowy 3 / Rynek 10, obiekt wpisany do rejestru zabytków.
Budynek tzw. Zajazd pod numerem 2. Siedziba Muzeum Historycznego. Budynek został wpisany do wojewódzkiego (1958) oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka.
Schody Zamkowe odchodzące od ulicy Zamkowej poniżej budynku Zajazdu.
Zamek Królewski pod numerem 2. Budynek został wpisany do wojewódzkiego (1952) oraz do gminnego (zamek i studnia) rejestru zabytków miasta Sanoka. W otoczeniu zamku znajdują się:
Rzeźba plenerowa „Woje” autorstwa Romana Tarkowskiego, umieszczona w czerwcu 1975 z okazji Dni Kultury Oświaty, Książki i Prasy.
Klon zwyczajny, zasadzony obok bramy wjazdowej do zamku, w ramach obchodów 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę, przypadających na 11 listopada 2018; inskrypcja na tabliczce brzmi: W 100 lecie odzyskania niepodległości przez Polskę. Klon zwyczajny (Acer platanoides). 11 listopada 2018. Burmistrz Miasta Sanoka. Okręg Bieszczadzki LOP.
Budynek pod numerem 5. Dawniej jeden z dwóch internatów sanockich szkół ekonomicznych przy tej ulicy (drugim był budynek nr 16).
Dom pod numerem 6, obiekt nieistniejący, w przeszłości wpisany do rejestru zabytków.
Budynek pod numerem 7 – do 1939 mieścił posterunek żandarmerii.
Nieistniejący dom pod numerem 9, należący do rodziny Hrabar.
Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej pod numerem 11, u zbiegu z ulicą Cerkiewną. W przeszłości pod numerem 217; na przełomie XIX/XX stanowił budynek szpitala wojskowego.
Sobór Świętej Trójcy pod numerem 14. Pierwotnie cerkiew Zesłania Ducha Świętego w Sanoku z funkcjonującą w niej parafią pod tym wezwaniem) Zespół cerkwi (świątynia i dzwonnica) został wpisany do wojewódzkiego (1952) oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka.
Kamienica pod numerem 16. Siedziba diecezji przemysko-nowosądeckiej i parafii Świętej Trójcy. Budynek został wpisany do wojewódzkiego (1987) oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka.
Budynek należący do rodziny Kieszkowskich, usytuowany w okolicy obecnego skrzyżowania z ul. Jana III Sobieskiego od strony wschodniej, zlikwidowany ok. lat 70. XX wieku.
Dworek pod numerem 19 pochodzący z 1888 roku. Obiekt nieistniejący przy ulicy. W przeszłości wpisany do rejestru zabytków.
Dom pod numerem 20. Obiekt zabytkowy (1972). Został przekazany do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
Dom pod numerem 22, obiekt nieistniejący. W przeszłości wpisany do rejestru zabytków.
Dom pod numerem 28. W przeszłości obiekt zabytkowy (1972).
Budynek pod numerem 30. Budynek został wpisany do wojewódzkiego (1990) oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka.
Nieistniejący dworek umiejscowiony orientacyjnie naprzeciw obecnego zbiegu z ulicą Sanową; według różnych źródeł właścicielami była rodzina Łepkowskich (Karol Łepkowski) oraz rodzina Tchorznickich (Aleksander Mniszek-Tchorznicki).
Przy ulicy przed 1939 działał Hotel „Grand” (w budynku hotelu Grand fotograf Jakub Puretz prowadził zakład fotograficzny). Przy ulicy zamieszkiwali: ks. Wasyl Czemarnyk (nr domu 198), c. k. nadradca wyższego sądu krajowego Joachim Tomaszewski.
Stefan Zbigniew Stefański (ur. 12 lipca 1914 w Sanoku, zm. 2 czerwca 1998 tamże) – polski muzealnik, kustosz, regionalista, bibliofil, numizmatyk, działacz turystyczny, znawca historii Sanoka i ziemi sanockiej.Ulica Jana III Sobieskiego w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka, biegnie od zbiegu z ulicą Marszałka Józefa Piłsudskiego w stronę północną do ulicy Zamkowej.
Podstrony: 1 [2] [3]
Warto wiedzieć że... beta
II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.
Karol Łepkowski, także Łępkowski, herbu Dąbrowa (ur. 1866, zm. 1928) – marszałek rady powiatu sanockiego, właściciel dóbr.
Wasyl Czemarnyk, także jako Wasilij lub Bazyli Czemarnik ukr. Василь Чемарник (ur. w 1832, zm. 12 kwietnia 1896) – duchowny greckokatolicki, proboszcz parafii Zesłania Ducha Świętego w Sanoku, protojerej, dziekan sanocki, konsystorialny radca, honorowy kryłoszanin. Działacz społeczny.
Mała Synagoga w Sanoku, zwana też Klaus Sadogóra / Sadygierer klojz / Sadogórska lub Dom Modlitwy – synagoga w Sanoku.
Cerkiew katedralna Świętej Trójcy w Sanoku – katedra prawosławna. Główna świątynia diecezji przemysko-nowosądeckiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz siedziba miejscowej parafii (w dekanacie Sanok). Sobór mieści się przy ulicy Zamkowej 14.
Edward Zając (ur. 1929 w Tarzymiechach) – polski historyk, archiwista, wbyły dyrektor i kustosz Muzeum Historycznego w Sanoku, wyróżniony Nagrodą Rady Miasta Sanoka za popularyzację wiedzy historycznej o Sanoku w 1997.
Zabór austriacki – ziemie dawnej Rzeczypospolitej zajęte w wyniku rozbiorów przez monarchię Habsburgów, potocznie określaną jako Austrię.