Tristium liber I. Variarum elegiarum liber I. Epigrammatum liber I (Księga żalów. Księga różnych elegii. Księga epigramatów) – zbiór poezji Klemensa Janickiego w języku łacińskim, wydany w Krakowie w 1542.
Janicki wzorował się na zbiorze wierszy pt. Tristia autorstwa Owidiusza, w których autor pisał o rozpaczy i poczuciu krzywdy na wygnaniu. Utwory w zbiorze Janickiego mają różny charakter. Obok dzieł prezentujących przekonania artystyczne poety znajdują się utwory okolicznościowe, poświęcone mecenasom autora, jak Piotr Kmita. Tom Janickiego był jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach wczesnej poezji humanistycznej w Polsce.
Puchlina wodna (łac. hydrops, z gr. ὕδρωψ) – historyczne określenie medyczne dotyczące objawu polegającego na gromadzeniu nadmiernej ilości płynu w tkankach i naturalnych jamach ciała. Nie występuje we współczesnej terminologii medycznej. Prawdopodobnie można traktować ją jako synonim obrzęków uogólnionych (łac. anasarca).Owidiusz, Publius Ovidius Naso (43 p.n.e. - 17 lub 18 n.e.) – jeden z najwybitniejszych elegików rzymskich, najbardziej utalentowany poeta epoki Augusta, należący do młodszego pokolenia twórców augustowskich. Syn bogatego ekwity z Sulmony (środkowa Italia). Zrezygnował z kariery urzędniczej i poświęcił się pisarstwu. Znajomy Horacego, przyjaciel Propercjusza. Najbardziej znany z utworów o tematyce miłosnej: Ars amatoria (Sztuka kochania), Amores - Pieśni miłosne, a także poematu epickiego "Metamorfozy". Utwór Sztuka kochania (Ars amandi, Ars amatoria) w 1564 r. trafił do indeksu ksiąg zakazanych.
Czołowym utworem w zbiorze jest autobiograficzna Elegia VII – De se ipso ad posteritatem (O sobie samym do potomności), pisana w poczuciu albo przededniu śmierci. Opisuje dolegliwości autora (puchlina wodna), przebieg choroby, starania lekarzy, przeszłość i przyszłość ojczyzny, wspomina przyjaciół i opiekunów.
Humanizm – w wąskim sensie: prąd filozoficzny, etyczny i kulturowy epoki odrodzenia (humanizm renesansowy). W szerokim sensie: antropocentryczna postawa intelektualna i moralna, wyrażającej się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka, a także przykładająca wagę do racjonalnego myślenia. W szerokim sensie, można mówić o humanizmie starożytnym, czy współczesnym.Piotr Kmita Sobieński hrabia na Wiśniczu herbu Szreniawa (łac. Petrus Kmita de Wisnicze, Petrus Cmitha in Wissnicze, również, Kmitha , ukr., Кміта Петро, słow., węg. Peter Kmita z Sobnia, ur. w 1477, zm. 31 października 1553 roku) – marszałek wielki koronny od 1529 roku, marszałek nadworny koronny w latach 1518-1529, wojewoda krakowski w latach 1536-1553, starosta generalny krakowski w latach 1533-1553, starosta spiski (1522–1553), wojewoda sandomierski od 1535 roku, kasztelan sandomierski od 1532 roku, kasztelan wojnicki w latach 1527-1532, starosta spiski od 1523 roku, starosta kolski od 1524 roku, starosta przemyski od 1511 roku.
Clementis Ianitii poetae lavreati Tristivm liber I. Variarvm elegiarvm liber I. Epigrammatvm liber I. wyd. 1547
Jerzy Ziomek: Renesans. Wyd. XI - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 88-90, 513, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13843-1.
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Tristium liber (wyd. 1542) w bibliotece Polona

Klemens Janicki, łac. Ianicius, inne formy nazwiska: Janeczko, Janicius (Janitius), Janicjusz, Janicz, Janik, Januscovius, Januszkowski, (ur. 16 listopada 1516 w Januszkowie, zm. prawdopodobnie w 1543 w Krakowie) – polski poeta piszący w języku łacińskim, humanista okresu odrodzenia.Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.