Przeczytaj także...
Nomenklatura zoologiczna – zbiór zebranych w Międzynarodowym Kodeksie Nomenklatury Zoologicznej (ICZN) zasad i zaleceń obowiązujących przy tworzeniu i stosowaniu nazw naukowych taksonów zwierząt.Toponimia (toponomastyka, toponomia, toponimika; z gr. topos – miejsce, onoma – nazwa) – dział onomastyki zajmujący się nazwami miejsc (np. nazwami osad ludzkich - miast, wsi, przysiółków – ojkonimia), nazwami państw i krajów, nazwami fizjograficznymi (obiektów fizjograficznych), nazwami rzek, jezior (hydronimia), lasów, pól, gór (oronimia), a także nazwami miejskimi (urbanonimy), nazwami ulic i placów, nazwy terenowe (mikrotoponimy). Badania nad toponimami mogą dostarczyć informacji od strony językowej (słowotwórstwo, deklinacja rzeczowników, koniugacja czasowników,etymologia, fonetyka w ujęciu historycznym), jak i powiązań z historią społeczeństwa (np. z rozwojem osadnictwa, zadaniami produkcyjnymi, zmianą mieszkańców) i ich języka.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.