Todd Woodbridge
XXVI Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Atlancie w Stanach Zjednoczonych w dniach 19 lipca - 4 sierpnia 1996 roku.Sydney (wym. [ˈsɪdni]) – największe miasto Australii i Oceanii z liczbą ludności wynoszącą ponad 5,3 mln mieszkańców, także stolica stanu Nowa Południowa Walia. Założone w 1788 roku, Sydney jest znaczącym centrum finansowym, handlowym, transportowym, kulturalnym i turystycznym, mając status metropolii o znaczeniu globalnym. Metropolia jest także dużym węzłem komunikacyjnym z największym międzynarodowym lotniskiem w Australii, które obsłużyło prawie 42 milionów pasażerów w 2016 roku, i rozbudowaną siecią drogową i kolejową. Położone jest na wschodnim wybrzeżu nad Oceanem Spokojnym.
Australia (Związek Australijski, Commonwealth of Australia) – państwo położone na półkuli południowej, obejmujące najmniejszy kontynent świata, wyspę Tasmanię i inne znacznie mniejsze wyspy na Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Jedyny kraj, który obejmuje cały kontynent. Siłą rzeczy nie posiada granic lądowych z żadnym państwem.
Todd Andrew Woodbridge (ur. 2 kwietnia 1971 w Sydney) – australijski tenisista, wielokrotny mistrz rozgrywek wielkoszlemowych w deblu i mikście, lider rankingu ATP deblistów, złoty medalista igrzysk olimpijskich z Atlanty (1996) w grze podwójnej i srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Sydney (2000), zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa[ | edytuj kod]
Woodbridge jako junior był czołowym deblistą, wygrywając łącznie siedem turniejów wielkoszlemowych. Grając już jako zawodowiec, w grze pojedynczej Australijczyk ma w swoim dorobku dwa tytuły singlowe zawodów kategorii ATP World Tour, najpierw w 1995 roku w Coral Springs, a następnie w 1997 w Adelaide. Dodatkowo Woodbridge był uczestnikiem siedmiu finałów. W 1997 roku awansował do półfinału Wimbledonu, eliminując m.in. Patricka Raftera, a ponosząc porażkę z Petem Samprasem. Tuż po zakończeniu turnieju Australijczyk został sklasyfikowany na 19. miejscu w klasyfikacji singlowej ATP, najwyższym w karierze.
W grze podwójnej Woodbridge zwyciężył w 16 turniejach wielkoszlemowych. Łącznie w przeciągu swojej kariery triumfował w 83 turniejach rangi ATP World Tour, a w dalszych 31 był finalistą. Od 1991 do 2000 roku tworzył jedną z najsłynniejszych par deblowych wraz z Markiem Woodforde. Duet nosił przydomek „The Woodies” i wywalczyli razem 61 tytułów deblowych, w tym 11 wielkoszlemowych turniejów oraz mistrzostwo olimpijskie w Atlancie (1996) i wicemistrzostwo w Sydney (2000). W latach 1992, 1995, 1996, 1997 i 2000 para była wybierana deblem roku. Po zakończeniu kariery przez Woodforda, Woodbridge kontynuował starty z Jonasem Björkmanem, z którym to wygrał 5 wielkoszlemowych imprez. Dnia 6 lipca 1992 roku Woodbridge został sklasyfikowany na pozycji lidera rankingu deblistów.
Występując w grze mieszanej Woodbridge siedmiokrotnie zwyciężał w zawodach wielkoszlemowych i ośmiokrotnie dochodził do finałów.
Jako reprezentant Australii w Pucharze Davisa, w 1999 i 2003 roku przyczynił się do końcowego zwycięstwa. W 1999 roku Australijczycy pokonali w finale Francuzów, a w 2003 roku Hiszpanię.
W 2005 roku, po zakończeniu Wimbledonu Woodbridge zakończył tenisową karierę, w trakcie której jego zarobki przekroczyły kwotę 10 milionów dolarów. W 2010 roku, wraz Markiem Woodforde, został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach ATP World Tour[ | edytuj kod]
Gra pojedyncza (2–7)[ | edytuj kod]
Gra podwójna (83–31)[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Woodbridge to retire (ang.). theage.com.au, 30 czerwca 2005. [dostęp 12 lutego 2012].
- Woodbridge, Woodforde lead nominees (ang.). W: The Associated Press [on-line]. espn.com, 11 września 2009. [dostęp 14 kwietnia 2017].