The Who

The Who – angielski zespół rockowy powstały w 1964 roku w Londynie, związany z subkulturą modsów. Grupa uważana za jedną z najbardziej wpływowych formacji rockowych wszech czasów; obok The Beatles, The Kinks oraz The Rolling Stones zaliczana była do wielkiej czwórki tzw. „brytyjskiej inwazji”.

Woodstock – nazwa festiwalu muzycznego, który odbył się w dniach 15, 16, 17 i 18 sierpnia 1969 na farmie M. Yasgura w Bethel koło Nowego Jorku. Jego hasłem było: Peace, Love and Happiness (pokój, miłość i szczęście), mimo tego, że festiwal nie był reklamowany w środkach masowego przekazu, przyciągnął ponad 500 tys. ludzi. Ten zaplanowany na trzy dni festiwal stał się pierwszym z wielkich zlotów młodzieżowych w latach 70.Muzyka eksperymentalna – muzyka stosująca nietypowe dla muzyki popularnej rozwiązania stylistyczne, rytmiczne, metryczne, melodyczne, aranżacyjne itd.

W klasyczny skład grupy (1964-1978) wchodzili Pete Townshend, Roger Daltrey, Keith Moon i John Entwistle. Od lat 80. rolę perkusisty pełnił Kenney Jones, wcześniej członek zespołu Small Faces. Muzyka grupy The Who słynęła z zamiłowania do eksperymentowania brzmieniem, dlatego też częstokroć uważana jest przez historyków rocka za jeden z najbardziej kreatywnych i innowacyjnych aktów muzyki lat 60 i 70. Przypisuje jej się prekursorstwo względem szeregu gatunków, takich jak punk rock, hard rock, rock stadionowy, synth pop, power pop, art rock, rock garażowy, opera rockowa, rock koncepcyjny, rock albumowy, brit pop, rock alternatywny, new wave, meta-rock, a nawet rock eksperymentalny oraz doom metal. Sławę przyniosła zespołowi piosenka My Generation (1965), która dzięki pojawiającej się frazie: „mam nadzieję, że umrę zanim się zestarzeję” (I hope I'll die before get old), stała się jednym z hymnów młodzieży kontrkulturowej. Do czołowych osiągnięć The Who należy natomiast album Who's Next (1971) oraz dwie opery rockowe, Tommy (1969) oraz Quadrophenia (1973), które snują opowieść o zbuntowanym młodym indywidualiście poszukującym sensu życia. Piętno na refleksyjnych piosenkach grupy odcisnęła również fascynacja Pete'a Townshenda rozmaitymi wariantami filozofii Wschodu.

Filozofia indyjska – filozofia uprawiana na subkontynencie indyjskim oraz na obszarach, w których zaznaczyły się indyjskie wpływy kulturowe (jak Azja Środkowa, Tybet, Indonezja, Indochiny). Powstała niezależnie od filozofii europejskiej i od filozofii chińskiej. Jest ściśle związana z religiami indyjskimi, zwłaszcza z hinduizmem, buddyzmem i dżinizmem.Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.

Słynne stały się również koncerty The Who, które dzięki wprowadzeniu „kontrolowanego chaosu”, zostały uznane za muzyczny odpowiednik sztuki awangardowej spod znaku Jacksona Pollocka. Występy na żywo częstokroć kończyły się destrukcją instrumentów oraz sprzętu nagłaśniającego, co miało obrazować frustrację powojennego pokolenia. Pierwszy album koncertowy grupy, Live at Leeds, przez wielu krytyków muzycznych określany jest jako najlepszy albumowy zapis występu na żywo w historii klasycznego rocka. Okazał się on również prekursorski względem heavy metalu spod znaku Led Zeppelin oraz Deep Purple.

Behind Blue Eyes – ballada rockowa angielskiego zespołu rockowego The Who. Został wydany na singlu w listopadzie 1971, jako druga mała płyta z ich piątej płyty Who’s Next. Piosenka została skomponowana przez Pete’a Townshenda dla jego projektu Lifehouse. Jest to jeden z najbardziej znanych utworów brytyjskiej grupy, był wielokrotnie nagrywany, m.in. przez formację Limp Bizkit. Śpiew – czynność polegająca na wytwarzaniu dźwięków o charakterze muzycznym za pomocą głosu. Każda osoba potrafiąca mówić potrafi też śpiewać, ponieważ śpiew pod wieloma względami jest jedynie formą przedłużonej mowy.

Spis treści

1 Historia

1.1 Początki (1961-1967)

1.2 Dojrzały etap twórczości (1967-1978)

1.3 Schyłek działalności (1978-1982)

2 Skład

2.1 Obecny skład

2.2 Były skład

3 Dyskografia

4 Przypisy

5 Linki zewnętrzne

Historia

Początki (1961-1967)

Grupa wywodzi się z zespołu The Detours, założonego przez Rogera Daltreya w 1961, grającego covery rhythm and bluesowe. W 1964 grupa, w uformowanym już składzie, zmieniła nazwę na High Numbers, wydając jeden singel. Ostatecznie muzycy zmienili nazwę na The Who, zaczęli grać własny repertuar i wyrabiać własny, specyficzny styl sceniczny. Według fanów był jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych zespołów lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, od razu stał się jednym z czołowych zespołów brytyjskiej subkultury młodzieżowej lat 60. XX wieku – modsów.

Mods – subkultura młodzieżowa powstała w Wielkiej Brytanii z końcem lat 50. XX wieku. Modsi wywodzili się głównie ze środowisk robotniczych, jednakże początki ruchu wywodzą się z londyńskiego Soho. Charakteryzowali się pedantycznym sposobem ubioru, nienawiścią do edukacji, zainteresowaniem najnowszymi trendami mody oraz muzyką eksperymentalną. Często nosili bujne włosy – bądź to ścięte na sposób "studencki", bądź też ułożone w ekstrawaganckie fryzury. Lubili szokować pełnym jaskrawych barw, krzykliwym i prowokującym wyglądem. Chętnie opowiadali się za hasłami związanymi z rewolucją seksualną.Stany Zjednoczone, Stany Zjednoczone Ameryki (ang. United States, US, United States of America, USA) – federacyjne państwo w Ameryce Północnej graniczące z Kanadą od północy, Meksykiem od południa, Oceanem Spokojnym od zachodu, Oceanem Arktycznym od północnego zachodu i Oceanem Atlantyckim od wschodu.

Grupa miała w swoim repertuarze utwory psychodeliczne i hardrockowe. Występowała i nagrywała jako kwartet. Za lidera grupy uważany był zazwyczaj gitarzysta Pete Townshend – instrumentalista, którego unikalna technika „wiatraka” (uderzania akordów ręką obracającą się na podobieństwo wiatraka) wzbudzała uznanie publiczności. Był natomiast kompozytorem i wizjonerem rocka, autorem pomysłów, tekstów i kompozycji dwóch najsłynniejszych oper rockowych Tommy i Quadrophenia. Wokalista grupy Roger Daltrey obdarzony był czystym i mocnym głosem, zdolnościami aktorskimi i sceniczną charyzmą. W oryginalnym składzie grali ponadto Keith Moon (perkusja) i John Entwistle (gitara basowa). Ten pierwszy szybko też zaczął być znany z pełnej pasji, wręcz szaleńczej gry na perkusji oraz ekstrawaganckiego zachowania poza sceną.

Harmonijka ustna to instrument muzyczny z grupy aerofonów. Dźwięk wydobywa się podczas ruchu powietrza w szczelinach, przy których znajdują się metalowe blaszki zwane stroikami (pot. języczkami), które wprawione w drgania wydają dźwięki zależne od ich długości. Harmonijka ustna była pierwszym instrumentem Jimiego Hendrixa.Rolling Stone Magazine – czasopismo założone w 1967 r. w San Francisco przez Janna Wennera i Ralpha J. Gleasona, jako organ ideowy kultury, a przede wszystkim muzyki hippisowskiej.

Pierwszy singel „I Can't Explain” zespół wydał w styczniu 1965. Grupę uczyniła sławną już pierwsza płyta wydana w 1965 My Generation (w USA jako The Who Sings My Generation). Znalazł się na niej jeden z najbardziej popularnych utworów w historii rocka „My Generation”, który ze słynną frazą I hope I die before I get old (ang. „mam nadzieję, że umrę, zanim się zestarzeję”), stał się hymnem młodego pokolenia. Hymnem jak się okazało ponadczasowym, bo o kilkanaście lat późniejsza subkultura punków również utożsamiała się z tym tekstem, parafrazując go hasłem „No Future”. W 2004 utwór został sklasyfikowany na 11. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

Small Faces – brytyjska grupa rockowa założona w 1965. Grupa miała znaczny wpływ na rozwój nurtu Britpop w latach 90. XX w. Jeden z prekursorów zespołów Mod. Rock alternatywny (ang. alternative rock) – grupa stylów muzyki rockowej powstałych w latach osiemdziesiątych i połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku, głównie na terenie Stanów Zjednoczonych. Gitarowy, niekomercyjny i często nagrywany bez przejmowania się jakością dźwięku rock alternatywny był dokładnym przeciwieństwem większości odmian muzyki popularnej lat osiemdziesiątych z jej cukierkowym brzmieniem syntezatorów i sterylną produkcją nagrań.

W czasie wykonywania utworu na scenie grupa zwykła urządzać spektakl destrukcji. Townshend rozbijał na drobne kawałki ciągle grającą w sprzężeniu zwrotnym gitarę, a Moon rozkopywał i deptał swój zestaw perkusyjny, który w ostatnich akordach piosenki wybuchał eksplozją sztucznych ogni. Destrukcja stała się główną cechą grupy w czasie jej młodzieńczego okresu. Muzycy w niej grający stali się postrachem menedżerów hotelowych. Apartamenty przez nich zajmowane często nadawały się już tylko do remontu.

The Beatles – zespół rockowy z Liverpoolu, istniejący od 1960 (jako The Quarrymen od 1957) do 1970 roku. Według RIAA, jego członkowie są najpopularniejszymi muzykami wszech czasów. W historii amerykańskiego rynku fonograficznego nikt nie sprzedał więcej płyt niż oni.Jon Carin (ur. 21 października 1964 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, producent, twórca tekstów i programista. Gra głównie na instrumentach klawiszowych i śpiewa. Ponadto gra na gitarze akustycznej, elektrycznej i na basie.

Dojrzały etap twórczości (1967-1978)

Zespół stał się popularny również w USA, po występie na festiwalu rockowym Monterey Pop Festival w 1967. W 1969 wystąpił także na festiwalu w Woodstock, wykonując tam m.in. Tommy’ego. Po pierwszych kilku albumach, w których grupa grała muzykę mieszczącą się w standardzie rock and rolla i psychodelicznego rocka, z czasem muzyka grupy się wzbogaciła, gdy na jej czoło coraz bardziej wysuwał się Pete Townshend, jako kompozytor i autor tekstów. Album Who's Next daje przykład jego możliwości. Takie utwory jak „Baba O’Riley”, „Behind Blue Eyes” i „Won't Get Fooled Again” na trwałe zapisały się w kanonie muzyki rockowej. Z czasem jednak muzyczna dyktatura Townshenda pchająca grupę w stronę progresywnego rocka, zaczęła powodować tarcia w grupie. Entwistle i Moon byli zainteresowani graniem ostrego hard rocka, z którego w tamtym okresie zaczynał wyłaniać się heavy metal. Daltrey zaś coraz bardziej zainteresowany był swą karierą aktorską. Spowodowało to zwolnienie tempa wydawania płyt w drugiej połowie lat siedemdziesiątych i próby rozwinięcia karier solowych przez jej członków.

Peter Dennis Blandford („Pete”) Townshend (ur. 19 maja 1945 w Chiswick, Londyn) – angielski gitarzysta rockowy, wokalista, tekściarz i kompozytor najbardziej znany jako gitarzysta i autor tekstów zespołu The Who.Simon Phillips (ur. 6 lutego 1957 w Londynie) – brytyjski perkusista, muzyk sesyjny, a także producent muzyczny. Znany z występów w grupie muzycznej Toto oraz współpracy z taki muzykami jak Chick Corea, Jeff Beck, Jack Bruce, Brian Eno, Mike Oldfield, Gary Moore, Mick Jagger, Phil Manzanera, John Wetton, Stanley Clarke, Trevor Rabin, Mike Rutherford, Derek Sherinian czy Jordan Rudess.

Schyłek działalności (1978-1982)

Pewien kryzys miał miejsce w 1978, kiedy to zmarł Moon. Pozostali członkowie długo potem debatowali, czy grupę rozwiązać (tak jak będący za dwa lata w podobnej sytuacji Led Zeppelin), czy kontynuować działalność. Wybrali tę drugą opcję i zatrudnili nowego bębniarza Kenney Jonesa, nagrywając dwie płyty, nigdy jednak potem nie zdołali odzyskać poprzedniego brzmienia ani popularności. W 1979 na koncercie w Cincinnati doszło do tragedii – zadeptania 11 fanów. W tym okresie też Townshend przeszedł poważne problemy z narkotykami. W 1982, po pożegnalnej trasie koncertowej, zespół oficjalnie zakończył działalność. Jednakże, mimo tego, członkowie grupy w dalszym ciągu co kilka lat schodzili się razem, organizując trudne już do policzenia jednokrotne trasy koncertowe, aż w końcu oficjalnie wznowili w 1996 działalność. W 1985 zespół wystąpił na koncercie charytatywnym Live Aid. W przeddzień jednej z tras, w 2002 w hotelu w Las Vegas, zmarł John Entwistle, jednakże grupa pośpiesznie zatrudniła jego zastępcę i kontynuowała trasę koncertową.

Roger Harry Daltrey (ur. 1 marca 1944 w Hammersmith w Londynie) − brytyjski wokalista, tekściarz i aktor najbardziej znany jako założyciel i wokalista zespołu The Who. Grał także w wielu filmach i serialach. Jego żoną jest była modelka Heather Taylor.The Who Sell Out – trzeci album angielskiego zespołu rockowego The Who, wydany w 1967 roku. Jest to album stworzony jako zbiór niezwiązanych ze sobą piosenek przeplatanych z reklamami faux i ogłoszeniami instytucji użyteczności publicznej. Album nagrany jest w stylu pirackich stacji radiowych.

The Who, 2012

Ponadto w 2006 zespół wydał nowy album studyjny pt. Endless Wire.

Piosenki The Who wykorzystano w serialach z cyklu CSI: Crime Scene Investigation produkowanych przez Jerry’ego Bruckheimera jako utwory czołówkowe. Są to: „Who Are You” w serialu Kryminalne zagadki Las Vegas, „Won't Get Fooled Again” w Kryminalnych zagadkach Miami i „Baba O’Riley” (znane również pod tytułem „Teenage Wasteland”) w Kryminalnych zagadkach Nowego Jorku (które gościnnie pojawiło się też w serialu Dr House). Wcześniej „Baba O’Riley” wykorzystano w filmie Spike'a Lee „Summer of Sam”.

Rock (ang. skała, kołysać się) – ogólna nazwa całego szeregu stylów muzycznych, wywodzących się z rock and rolla oraz rhythm and bluesa i bluesa. Sama nazwa "rock" jest właściwie skrótem od "rock and roll", choć można uznawać owe dwa pojęcia za odmienne od siebie gatunki muzyczne. Wszystkie style rockowe charakteryzują się brzmieniem opartym na różnego rodzaju gitarach (zwykle elektrycznych, elektrycznych basowych) i perkusji, z wyraźnie zarysowanym rytmem i śpiewem, wywodzącym się z bluesa, oraz sposobem wolnej improwizacji w trakcie grania utworów, wywodzącym się z jazzu. Ważną cechą muzyki rockowej, nieobecną w muzyce poważnej, jest zespołowość w procesie tworzenia; muzyka jest bowiem tworzona zespołowo i trudna do odtworzenia, gdy nie jest grana przez oryginalny zespół (zob. tribute band), często jest też zespołowo komponowana. Niekiedy w sposób dynamiczny, kiedy to zainicjowany motyw muzyczny w serii jamów przetwarzany jest w utwór, który w swej końcowej fazie rzadko przypomina swą wyjściową formę. W muzyce rockowej, podobnie jak w jazzie, kompozytor i wykonawca to najczęściej ta sama osoba lub grupa osób, a komponowanie i wykonywanie muzyki są często jednym procesem.International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.

W 1990 roku grupa The Who została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.

12 sierpnia 2012 roku grupa wystąpiła w ceremonii zamknięcia XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.

Podstrony: 1 [2] [3]