Testy statyczne
Błąd składniowy (błąd syntaktyczny, ang. syntax error) – w informatyce błąd w składni ciągu znaków lub słów, które powinny po sobie następować zgodnie ze składnią konkretnego języka programowania. Wykrywany jest na etapie analizy składniowej kodu źródłowego. Jeden błąd składniowy może powodować powstanie następnych, dlatego ich usuwanie powinno się zaczynać od początku programu.Tablica w informatyce to kontener danych dostępnych, w którym poszczególne komórki dostępne są za pomocą kluczy, które najczęściej przyjmują wartości numeryczne. Rozmiar tablicy jest albo ustalony z góry (tablice statyczne), albo może się zmieniać w trakcie wykonywania programu (tablice dynamiczne).
Program komputerowy (ang. computer program) - sekwencja symboli opisująca obliczenia zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania. Program jest zazwyczaj wykonywany przez komputer (np. wyświetlenie strony internetowej), czasami bezpośrednio – jeśli wyrażony jest w języku zrozumiałym dla danej maszyny lub pośrednio – gdy jest interpretowany przez inny program (interpreter). Program może być ciągiem instrukcji opisujących modyfikacje stanu maszyny ale może również opisywać obliczenia w inny sposób (np. rachunek lambda).
Testy statyczne – forma testowania oprogramowania bez uruchamiania programu podczas testów. Test polega na automatycznym i ręcznym sprawdzaniu kodu w celu znalezienia błędów. Najczęściej wykonywany jest przez twórców kodu jako pierwsze i podstawowe sprawdzenie każdego programu. Testowanie statyczne sprawdza podstawową poprawność kodu i pozwala ocenić, czy program jest gotowy na bardziej szczegółowe testowanie.
W testowaniu statycznym można wyróżnić podstawową analizę kodu i precyzyjne wyszukiwanie typowych błędów.
Analiza kodu[ | edytuj kod]
Analiza kodu polega na badaniu kodu poprzez czytanie i wyszukiwanie w składni błędów takich jak niezakończone pętle, złe odwołania do pamięci czy też niezainicjowane zmienne. Współcześnie dla wielu języków programowania występują narzędzia programistyczne wyszukujące i zaznaczające tego typu błędy w trakcie pisania lub przed kompilacją kodu. Tego typu narzędzia mają czasem w swojej nazwie jako komponent wyraz Lint - na cześć programu wchodzącego w skład kompilatora C zamieszczonego w wersji 7 systemu UNIX wypuszczonej w 1979 roku.
Wyszukiwanie typowych błędów[ | edytuj kod]
Wyszukiwanie typowych błędów jest najczęściej dokonywane przez programistów poprzez dokładne czytanie ze zrozumieniem całego kodu programu w celu wykrycia typowych błędów, które nie są wykrywane przez narzędzia programistyczne, natomiast mogą doprowadzić do błędnych wykonań w programie. Przykładowymi takimi błędami są odwołania do pozycji o wartości przekraczającej zakres tablicy. Wyszukiwanie typowych błędów, często mało doceniane jako metoda testowania, potrafi mieć znaczący wpływ na skuteczność procesu testowania poprzez wczesne wykrycie skomplikowanych błędów u źródła.