• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Termokatoda

    Przeczytaj także...
    Temperatura topnienia – temperatura, w której kryształ zamienia się w ciecz. Jest to też najwyższa możliwa temperatura, w której może rozpocząć się krystalizacja tej substancji. Krystalizacja zachodzi jednak często przy niższej temperaturze niż temperatura topnienia, co zależy od wielu czynników, np. obecności zarodków krystalizacji, tempa schładzania czy ciśnienia.Napięcie elektryczne – różnica potencjałów elektrycznych między dwoma punktami obwodu elektrycznego lub pola elektrycznego. Symbolem napięcia jest U. Napięcie elektryczne jest to stosunek pracy wykonanej podczas przenoszenia ładunku elektrycznego między punktami, dla których określa się napięcie, do wartości tego ładunku. Wyraża to wzór
    Atom – podstawowy składnik materii. Składa się z małego dodatnio naładowanego jądra o dużej gęstości i otaczającej go chmury elektronowej o ujemnym ładunku elektrycznym.

    Termokatoda – katoda wysyłająca elektrony pod wpływem temperatury. Termokatoda podłączana jest do ujemnego bieguna napięcia zasilającego i stanowi ważny element wielu lamp elektronowych.

    Konstrukcja[ | edytuj kod]

    Ze względu na konstrukcję, termokatody dzieli się na:

  • żarzone bezpośrednio - element grzejny jest jednocześnie katodą
  • żarzone pośrednio - katoda jest ogrzewana przez grzejnik elektrycznie od niej odizolowany

    • Termokatoda emituje elektrony pod wpływem nagrzania do wysokiej temperatury. Pierwsze termokatody budowano z wolframu. Wynikało to z wysokiej temperatury topnienia tego metalu. Termokatody wolframowe można mocno rozgrzać, co pozwala na zwiększenie termoemisji elektronów. Niestety praca wyjścia dla tego materiału jest większa niż dla innych metali, w wyniku czego ma małą emisyjność. Mała wydajność emisyjna termokatody wolframowej powoduje, że nie da się uzyskać więcej niż kilka miliamperów na wat zużytej do grzania mocy. Jednocześnie konstruktorom nie udało się zaprojektować termokatody wolframowej żarzonej pośrednio.

    Gazotron to rodzaj gazowanej lampy elektronowej. Jest to dioda prostownicza znajdująca zastosowania głównie w zasilaczach większej mocy.Tor (Th, łac. thorium) – pierwiastek chemiczny z grupy aktynowców w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od imienia jednego z bogów nordyckich, Thora.

    Wady termokatody wolframowej spowodowały opracowanie innych typów termokatod, czyli termokatody torowanej i tlenkowej. Termokatoda torowana zbudowana jest z drucika wolframowego z niewielką domieszką toru. Tor w czasie pracy katody dyfunduje na powierzchnię i pokrywa ją warstwą kilkuatomowej grubości. Termokatoda może być grzana do niższej temperatury, bo tor ma dużo niższą pracę wyjścia. W termokatodach torowanych można uzyskać znaczną oszczędność mocy żarzenia w stosunku do tych wykonanych z niedomieszkowanego wolframu.

    Amper – jednostka natężenia prądu elektrycznego. Jest jednostką podstawową w układzie SI i układzie MKSA oznaczaną w obu układach symbolem A.Trioda – najprostsza i najstarsza lampa wzmacniająca sygnały elektryczne. Ma trzy elektrody – anodę, katodę i siatkę. Trioda umożliwia sterowanie przepływem elektronów z katody do anody przez zmianę napięcia na siatce. Znalazła zastosowanie w licznych układach elektronicznych: wzmacniaczach, generatorach i innych.

    Dalszą redukcję mocy żarzenia można uzyskać przez pokrycie termokatody tlenkami metali. Metodę tę stosuje się w termokatodzie tlenkowej, która dodatkowo może być wykonana jako katoda żarzona pośrednio. W takim przypadku ma postać rurki pokrytej z wierzchu warstwą tlenków z izolowanym grzejnikiem wewnątrz.

    Praca wyjścia – najmniejsza energia, jaką należy dostarczyć elektronowi danego ciała, aby opuścił on ciało i stał się elektronem swobodnym.Tlenki – nieorganiczne związki chemiczne, zbudowane z tlenu i innego pierwiastka chemicznego. Powstają w wyniku reakcji pierwiastków z tlenem (utlenianie, spalanie) oraz rozkładu związków zawierających tlen. Najbardziej rozpowszechnionymi tlenkami są: woda (H2O), krzemionka, czyli główny składnik piasku kwarcowego (SiO2), dwutlenek węgla (CO2).

    Wadami termokatod tlenkowych i torowanych jest konieczność utrzymywania stałej, optymalnej temperatury żarzenia. Zmiana temperatury skutkuje znacznym spadkiem trwałości termokatody, ponadto są (zwłaszcza termokatoda tlenkowa) nieodporne na pozostałości gazu w lampie.

    Zastosowania[ | edytuj kod]

    Termokatody stosuje się jako źródła elektronów w różnych rodzajach lamp próżniowych np. triodach, pentodach, kineskopach, a także w lampach gazowanych takich jak gazotrony czy tyratrony.

    Temperatura – jedna z podstawowych wielkości fizycznych (parametrów stanu) w termodynamice. Temperatura jest związana ze średnią energią kinetyczną ruchu i drgań wszystkich cząsteczek tworzących dany układ i jest miarą tej energii.Żarzenie – emitowanie światła przez rozgrzane ciała. Minimalna temperatura, w której dane ciało zaczyna się żarzyć, zależy od zdolności emisyjnej tego ciała.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • żarzenie

    • Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Jerzy Antoniewicz (redakcja),Poradnik Radio- i Teleelektryka. B – Elementy i podzespoły, PWT, Warszawa 1959




    • Warto wiedzieć że... beta

    Emisja to ogólnie działanie polegające na przenoszeniu jakiegoś elementu układu do jego otoczenia. Czasem może się wydawać, że emisja polega na tworzeniu czegoś przez układ.
    Lampa próżniowa to najbardziej powszechny rodzaj lamp elektronowych, której najbardziej charakterystyczną cechą jest maksymalnie niskie ciśnienie gazów wewnątrz bańki. Aby pochłonąć śladowe ilości pozostałych gazów, napyla się od środka getter dający charakterystyczną lustrzaną powierzchnię.
    Katoda (gr. kata – „w dół”, hodós – „ścieżka”) – elektroda, przez którą z urządzenia wypływa prąd elektryczny (co może polegać na wypływie ładunku dodatniego lub dopływie ładunku ujemnego). W odbiornikach prądu elektrycznego (np. lampach elektronowych) katoda jest elektrodą ujemną, natomiast w źródłach prądu (np. ogniwach galwanicznych) – dodatnią. Katoda występuje zawsze w parze z elektrodą, przez którą do urządzenia wpływa prąd – anodą.
    Dyfuzja - proces samorzutnego rozprzestrzeniania się cząsteczek lub energii w danym ośrodku (np. w gazie, cieczy lub ciele stałym), będący konsekwencją chaotycznych zderzeń cząsteczek dyfundującej substancji między sobą lub z cząsteczkami otaczającego ją ośrodka. Ze względu na skalę zjawiska, rozpatruje się dwa podstawowe rodzaje dyfuzji:
    Tyratron to lampa gazowana zbliżona konstrukcyjnie do gazotronu. Jest ona pochodną gazotronu powstałą przez umieszczenie pomiędzy anodą i katodą jednej lub kilku siatek. Siatki te służą do regulacji napięcia anodowego, przy którym lampa zacznie przewodzić prąd.
    Wolfram (W, łac. wolframium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od wolframitu, minerału, z którego wolfram został wyodrębniony po raz pierwszy. Dawna nazwa polska tungsten pochodzi od szwedzkich słów tung („ciężki”) i sten („kamień”); nazwa o takiej etymologii używana jest współcześnie w języku angielskim, francuskim i niektórych innych.
    Wat – jednostka mocy lub strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), oznaczana symbolem W. Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.749 sek.