Teofrast z Eresos

Historia plantarum, 1549

Teofrast z Eresos (gr. Θεόφραστος, Theophrastos), (ok. 370-287 p.n.e.) – grecki uczony i filozof. Uczeń i przyjaciel Arystotelesa, w latach 322-287 p.n.e., jako jego następca, był scholarchą Lýkeionu w szkole perypatetyków. Był nauczycielem Demetriusza z Faleronu.

Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Biologia (z gr. βίος (bios) - życie i λόγος (logos) - słowo, nauka) – nauka przyrodnicza zajmująca się badaniem życia i organizmów żywych.

W swoich badaniach Teofrast skupiał się na filozofii przyrody, a w związku z tym rozbudował metodę obserwacji i stosował ją w badaniach biologicznych, medycznych, meteorologicznych, jak również w rozważaniach charakterologicznych (w Charakterach przedstawił 30 portretów literackich przedstawiających typowe wady ludzkie) i etycznych. Pozostawił też prace z dziedziny m.in. filozofii, fizyki, mineralogii, historii, prawa i psychologii.

Fizjologia (gr. φυσιολογία, od φύσις - natura + λόγος - nauka) – nauka o mechanizmach rządzących przebiegiem czynności życiowych organizmów.Litewska Biblioteka Narodowa im. Martynasa Mažvydasa (lit. Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka) – litewska biblioteka narodowa założona w 1919 roku w Kownie, przeniesiona w 1963 roku i działająca do dziś w Wilnie.

Dzięki głębokim studiom nad systematyką, morfologią, geografią i fizjologią roślin wniósł epokowy wkład do biologii – sformułował różnice między światem zwierzęcym i roślinnym, wprowadził podział świata roślinnego (utrzymany do XVI w.) na 4 grupy, opisał około 500 gatunków roślin, podał sposoby ich rozmnażania i ich użytkowanie w różnych dziedzinach życia, opisał pobudliwość roślin oraz wyodrębnił z budowy roślin: korzeń, łodygę i liście. Jest autorem najwybitniejszych starożytnych dzieł w dziedzinie botaniki, znanych w przekładach łacińskich: Historia plantarum (9 ksiąg) i De causis plantarum (6 ksiąg). Za swoje osiągnięcia zyskał miano ojca botaniki, a wraz z Arystotelesem (zajmującym się głównie zoologią) uznawany jest za ojca biologii. Uważany jest też za prekursora ekologii i geografii roślin.

Stanford Encyclopedia of Philosophy (SEP) jest ogólnie dostępną encyklopedią internetową filozofii opracowaną przez Stanford University. Każde hasło jest opracowane przez eksperta z danej dziedziny. Są wśród nich profesorzy z 65 ośrodków akademickich z całego świata. Autorzy zgodzili się na publikację on-line, ale zachowali prawa autorskie do poszczególnych artykułów. SEP ma 1260 haseł (stan na 20 stycznia 2011). Mimo, że jest to encyklopedia internetowa, zachowano standardy typowe dla tradycyjnych akademickich opracowań, aby zapewnić jakość publikacji (autorzy-specjaliści, recenzje wewnętrzne).Demetriusz z Faleronu a. Demetrios z Faleronu (ur. ok. 350, zm. 283 p.n.e.) – filozof, polityk, pisarz i retor grecki, uczeń Arystotelesa i Teofrasta z Eresos.

Badania Teofrasta w dziedzinie historii filozofii stały się podstawą późniejszej doksografii. Był pierwszym greckim autorem, który pisał o żydowskim kulcie, określając ich urodzonymi filozofami.

Rękopisy jego dzieł zaginęły na Zachodzie wraz z końcem starożytności. Zostały przechowane w Bizancjum, skąd powróciły na Zachód w XV w.

Z zachowanych pism Teofrasta w języku polskim wydano:

Botanika (biologia roślin; gr. botanē = zieleń, owoc, roślina) – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.

Badania nad roślinami, księgi 1–9, 1961 r.

Historia filozofii – poglądy filozofów przyrody, polski wybór Pisma filozoficzne i wybrane pisma przyrodnicze z dod. Charakterów, 1963 r.

Charaktery, jw. -

Przyczyny powstawania i rozwoju roślin [albo] Fizjologia roślin, księgi 1-6, 2002 r.

Jean de La Bruyere: Charaktery, czyli przymioty z Teofrasta z Obyczaiami tego wieku - Tom I, Tom II

Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców. WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.

Przypisy[ | edytuj kod]

Lennox 2017 ↓, 1.
Porfiriusz O wegetarianizmie 2.26.3, WN Sub Lupa, Warszawa 2018.
Stern Menahem, ed., tr. Greek and Latin Authors on Jews and Judaism. 3 vols. Jerusalem: Isael Academy of Sciences and Humanities, 1976-84. Print. Publications of the Israel Academy of Science and Humanities. 1: 8-12 nr. 4.
Cook John G. The Interpretation of the Old Testament in Greco-Roman Paganism. Tübingen: Mohr Siebeck, 2004. Print. Texte und Studien zum antike Judentum 23, s. 181-83.
Stern Menahem and Oswyn Murray. "Hecataeus of Abdera and Theophrastus on Jews and Egyptians". Journal of Egyptian Archaeology 58 (1973): s. 163.

Bibliografia[ | edytuj kod]

James Lennox, Aristotle's Biology, Edward N. Zalta (red.), [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], Winter 2017 Edition, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 31 stycznia 2017, ISSN 095-5054 [dostęp 2018-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-21] .???

Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]

Theophrastus "On Stones"

Katerina Ierodiakonou, Theophrastus, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], CSLI, Stanford University, 31 maja 2016, ISSN 1095-5054 [dostęp 2017-12-31] .

Anonim, Theophrastus, Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 [dostęp 2018-06-27] .

Charaktery tekst gr., tłum. ang., tłum. pl.

Geografia – nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem powłoki ziemskiej (przestrzeni geograficznej), jej zróżnicowaniem przestrzennym pod względem przyrodniczym i społeczno-gospodarczym, a także powiązaniami pomiędzy środowiskiem przyrodniczym, a działalnością społeczeństw ludzkich. Nazwa geografia (gr. Γεωγραφία) pochodzi od słów γῆ geos – "ziemia" i γράφω grapho – "piszę". Za twórcę terminu uważa się Eratostenesa z Cyreny. Ze względu na różnorodność przedmiotu geografii i urozmaiconej metodologii częste są dyskusje wokół jej definicji oraz zakresu badawczego; proponuje się używanie w miejsce dotychczasowej nazwy "geografia" terminu "nauki geograficzne".Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

[CITEREFLennox20171-1] Lennox 2017 ↓, 1.

[2] Porfiriusz O wegetarianizmie 2.26.3, WN Sub Lupa, Warszawa 2018.

[3] Stern Menahem, ed., tr. Greek and Latin Authors on Jews and Judaism. 3 vols. Jerusalem: Isael Academy of Sciences and Humanities, 1976-84. Print. Publications of the Israel Academy of Science and Humanities. 1: 8-12 nr. 4.

[4] Cook John G. The Interpretation of the Old Testament in Greco-Roman Paganism. Tübingen: Mohr Siebeck, 2004. Print. Texte und Studien zum antike Judentum 23, s. 181-83.