Teofila
Przeczytaj także...
Bogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -miła ("miła"). Znaczenie imienia "miła Bogu", lecz pierwotnie mogło ono oznaczać "ta, której los sprzyja". Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w "Sielankach" B. Zimorowicza i w wierszach A. Morsztyna.Teofil — imię pochodzenia greckiego. Oznacza "miły Bogu". Istnieją liczni święci o tym imieniu. Święty Łukasz, autor jednej z Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich tym imieniem zwraca się do swojego czytelnika na początku obu napisanych przez siebie ksiąg (Łk:1,3, Dz:1,1)
Amadea — żeńskie imię łacińskie, odpowiednik imienia Amadeusz, powstałego w kręgach zakonnych w średniowieczu. Oznacza "kochającą Boga". Podobne znaczenie ma Teofila.
Bogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -miła ("miła"). Znaczenie imienia "miła Bogu", lecz pierwotnie mogło ono oznaczać "ta, której los sprzyja". Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w "Sielankach" B. Zimorowicza i w wierszach A. Morsztyna.Teofil — imię pochodzenia greckiego. Oznacza "miły Bogu". Istnieją liczni święci o tym imieniu. Święty Łukasz, autor jednej z Ewangelii oraz Dziejów Apostolskich tym imieniem zwraca się do swojego czytelnika na początku obu napisanych przez siebie ksiąg (Łk:1,3, Dz:1,1)
Amadea — żeńskie imię łacińskie, odpowiednik imienia Amadeusz, powstałego w kręgach zakonnych w średniowieczu. Oznacza "kochającą Boga". Podobne znaczenie ma Teofila.
Teofila – żeński odpowiednik imienia Teofil. Oznacza „miłującą Boga”. Za odpowiedniki znaczeniowe uznaje się m.in. imiona Bogumiła i Amadea.
Teofila imieniny obchodzi 28 grudnia.
Znane osoby o tym imieniu:
Warto wiedzieć że... beta
Teofila Strzeżysława z Jabłonowskich Sapiehowa (ur. 8 sierpnia 1742, zm. 22 lutego 1816 w Teofilpolu) – krajczyna litewska, działaczka konfederacji barskiej, żona Józefa, pamiętnikarka.
Imieniny – zwyczaj świątecznego obchodzenia (czasami hucznego) dnia świętego lub błogosławionego z chrześcijańskiego kalendarza lub innego dnia, tradycyjnie przypisywanego temu imieniu. Zwyczaj szczególnie popularny w Polsce (z wyjątkiem Górnego Śląska i Kaszub), ale także obecny w regionach katolickich np. Bawarii. Imieniny obchodzi się również w Bułgarii, w Grecji, w Szwecji, w Czechach, na Węgrzech i Łotwie, a kiedyś i w Rosji. W Szwecji oficjalną listę imienin publikuje Królewska Szwedzka Akademia Nauk. Zwykle wiąże się ze składaniem życzeń i wręczaniem prezentów solenizantowi. Czasem można spotkać się ze zwyczajem, że jeśli jest więcej niż jeden święty lub błogosławiony (patron) imienia (tj. jeśli jest kilka dat imienin w kalendarzu), imieniny obchodzi się w dniu wypadającym jako pierwszy w kolejności po urodzinach.
Imię (łac. nomen) – osobista nazwa nadawana osobie przez grupę, do której należy. Wraz (z ewentualnym drugim i następnymi imionami oraz) z nazwiskiem, czasem patronimikiem (ros. отчество (trans.) otcziestwo), a rzadziej przydomkiem stanowi u większości ludów podstawowe określenie danej osoby.