• ArtykuÅ‚y
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Tempo - muzyka



    Podstrony: [1] [2] 3 [4] [5]
    Przeczytaj także...
    Accelerando – w notacji muzycznej oznaczenie przyspieszenia tempa. Przyspieszenie następuje stopniowo na przestrzeni jednego lub kilku taktów. Powrót do oryginalnego tempa może nastąpić przez stopniowe zwalnianie ritardando lub raptownie po znaku a tempo.Adagio g-moll na smyczki i organy – jeden z najsłynniejszych utworów muzyki poważnej, powszechnie kojarzony z nazwiskiem Tomasa Albinoniego, należy do mistyfikacji muzycznych. W rzeczywistości, do Albinoniego w tym utworze należy jedynie partia basu.
    Chwilowe zmiany tempa[ | edytuj kod]
    Określenie pesante, umieszczone pod codą preludium cis-moll Rachmaninowa z cyklu Morceaux de Fantaisie.

    Chwilowe zmiany tempa podaje się pod pięciolinią na początku odcinku tekstu muzycznego, którego one dotyczą. Używa się określeń:

  • accelerando – przyspieszyć,
  • allargando – rozwlec,
  • animato – ożywić,
  • doppio movimento – dwa razy szybciej,
  • doppio più lento – dwa razy wolniej,
  • meno mosso – mniej ruchliwie,
  • morendo – zamierajÄ…c,
  • pesante – ciężko,
  • piú mosso – bardziej ruchliwie,
  • poco a poco – coraz bardziej (np. poco a poco ritardando – coraz bardziej zwalniajÄ…c),
  • poco un poco – trochÄ™ (np. poco un poco animato trochÄ™ ożywiajÄ…c),
  • rallentando (rall.) – stopniowo zwolnić,
  • ritardando (rit.) – spowolnić,
  • ritenuto (również rit.) – zwolnienie,
  • stringendo – pÄ™dzić, coraz gwaÅ‚towniej,
  • sostenuto – przedÅ‚użyć,
  • subito – nagle

    • Powrót do poprzedniego tempa zaznacza siÄ™ okreÅ›leniem: a tempo, tempo I lub tempo primo (tempo I).

    Olivier Eugène Charles Prosper Messiaen (ur. 10 grudnia 1908 w Awinionie, zm. 27 kwietnia 1992 w Clichy) – francuski kompozytor, organista, nauczyciel i z zamiÅ‚owania ornitolog.Aleksandr NikoÅ‚ajewicz Skriabin (ur. 25 grudnia 1871/6 stycznia 1872 w Moskwie, zm. 27 kwietnia 1915 tamże) – rosyjski wirtuoz pianista i kompozytor. Twórczość Skriabina najczęściej wiÄ…zana jest z późnym romantyzmem, a Å›ciÅ›lej – ekspresjonizmem.

    Oznaczenia w innych językach[ | edytuj kod]

    Używane są również terminy w językach narodowych. Poniżej znajdują się tłumaczenia określeń tempa z wybranych języków.

    Francuski[ | edytuj kod]

    Wielu kompozytorów używało francuskich określeń temp, m.in.: François Couperin, Jean-Philippe Rameau, Claude Debussy, Olivier Messiaen, Maurice Ravel czy Alexander Scriabin. Erik Satie używał stworzonych przez siebie francuskich określeń tempa:

  • Grave – wolno, ciężko,
  • Lent – wolno,
  • Modéré – Å›rednio (moderato),
  • Moins – mniej,
  • Rapide – szybko,
  • Très – bardzo,
  • Vif – żywo,
  • Vite – szybko.

    • Niemiecki[ | edytuj kod]

    Określeń niemieckich używali np. Ludwig van Beethoven i Gustav Mahler.

    Ósemka (♪) – w notacji muzycznej nuta oznaczająca dźwięk o czasie trwania równym jednej ósmej całej nuty. Do oznaczenia ciszy o tym samym czasie trwania używa się pauzy ósemkowej.Tomaso Albinoni (ur. 8 czerwca 1671 w Wenecji, zmarł 17 stycznia 1751 tamże) – jeden z największych włoskich kompozytorów późnego baroku.
  • Langsam – wolno,
  • Lebhaft – żywo,
  • Mäßig – Å›rednio (moderato),
  • Rasch – szybko,
  • Schnell – szybko, szybciej,
  • Bewegt – ruchliwie.

    • Angielski[ | edytuj kod]

    Angielskie określenia stosowali między innymi Benjamin Britten i Percy Grainger.

  • fast – szybko,
  • medium – Å›rednio,
  • brisk – żywo,
  • slowly – powoli,
  • vigorously – żywo (vivo),
  • misterious – tajemniczo (misterioso).


    • Podstrony: [1] [2] 3 [4] [5]



    w oparciu o WikipediÄ™ (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Ćwierćnuta (♩) – nuta w notacji muzycznej trwająca jedną czwartą całej nuty lub połowę półnuty, dzieląca się na dwie ósemki. Ćwierćnuta oznaczana jest jako owalna wypełniona główka zasadniczo z laską z prawej strony skierowaną w górę dla nut położonych poniżej trzeciej linii lub w dół z lewej strony dla nut położonych na trzeciej linii lub wyżej.
    Erik Satie (Alfred Erik Leslie Satie) (ur. 17 maja 1866 w Honfleur, zm. 1 lipca 1925 w Paryżu) – kompozytor francuski.
    Georg Friedrich Händel (ang. George Frideric Handel; pol. Jerzy Fryderyk Haendel, ur. 23 lutego 1685 w Halle, zm. 14 kwietnia 1759 w Londynie) – niemiecki kompozytor późnego baroku. W 1727 roku stał się poddanym Wielkiej Brytanii. Jest narodowym kompozytorem tego kraju. Komponował liczne gatunki muzyki baroku, między innymi opery i oratoria. Händel zaliczany jest do najwybitniejszych twórców muzyki późnego baroku.
    Elementy muzyki, muzyczne, dzieła muzycznego – elementy porządkujące materiał dźwiękowy będący tworzywem dzieła muzycznego; w wyniku ich współdziałania dzieło uzyskuje określony kształt:
    Johann Adolf Scheibe (ur. 5 maja 1708 roku w Lipsku, zm. 22 kwietnia 1776 roku w Kopenhadze) – niemiecki kompozytor epoki późnego baroku tworzący przez większość życia w Danii. Jako wydawca pisma Der critische Musikus był też jednym z pierwszych stale publikujących krytyków muzycznych.
    Uderzenia na minutę – częstotliwość, miara tempa utworu muzycznego lub akcji serca, wyznaczająca liczbę regularnych uderzeń metronomu lub ćwierćnut przypadających na jedną minutę.
    Partytura (wł. partitura) – do lat 70. podstawowy sposób zapisu muzyki zespołowej instrumentalnej, lub instrumentalno-wokalnej. W partyturze notowane są za pomocą pisma muzycznego partie wszystkich instrumentów i głosów potrzebnych do wykonania utworu, określenia dynamiczne, agogiczne oznaczenie metrum itp. Pojęcie "partytura" odnosi się (inaczej niż np. angielskie score) wyłącznie do zapisu utworów przeznaczonych na wiele instrumentów. O zanotowanym utworze na jeden instrument mówi się po prostu "nuty".

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.016 sek.