• ArtykuÅ‚y
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Tempo - muzyka



    Podstrony: [1] 2 [3] [4] [5]
    Przeczytaj także...
    Accelerando – w notacji muzycznej oznaczenie przyspieszenia tempa. Przyspieszenie następuje stopniowo na przestrzeni jednego lub kilku taktów. Powrót do oryginalnego tempa może nastąpić przez stopniowe zwalnianie ritardando lub raptownie po znaku a tempo.Adagio g-moll na smyczki i organy – jeden z najsłynniejszych utworów muzyki poważnej, powszechnie kojarzony z nazwiskiem Tomasa Albinoniego, należy do mistyfikacji muzycznych. W rzeczywistości, do Albinoniego w tym utworze należy jedynie partia basu.
    Podstawowe współczesne określenia tempa[ | edytuj kod]

    Częstotliwość może się zmieniać w zależności od źródeł; również określenia te różnie były rozumiane w różnych epokach.

    Dodatkowe określenia[ | edytuj kod]

    Określenia tempa mogą być dodatkowo modyfikowane określeniem uzupełniającym – odnoszącym się do określenia ruchu, nastroju, czy charakteru utworu – umieszczanym, zgodnie z regułami języka włoskiego, przed lub po nazwie tempa. Przykłady:

  • ad libitum – wedÅ‚ug upodobania, swobodnie
  • agitato – burzliwie, gwaÅ‚townie,
  • alla – tak jak (np. alla marcia – tak jak w marszu lub alla turca – tak jak w muzyce tureckiej),
  • appassionato – namiÄ™tnie, z pasjÄ…,
  • appena – prawie, w ogóle, prawie nic,
  • assai – dość,
  • calando – zanikajÄ…c,
  • cantabile – Å›piewajÄ…co, Å›piewnie,
  • con – z (con fuoco – z ogniem),
  • deciso – zdecydowanie, stanowczo,
  • dolce – sÅ‚odko,
  • dolcissimo – bardzo sÅ‚odko,
  • energico – energicznie,
  • eroico – heroicznie,
  • furioso – dosÅ‚. w furii
  • in modo – w stylu (in modo di marcia funebre – w stylu marsza żaÅ‚obnego),
  • lacrimoso – smutno, żaÅ‚obnie,
  • lamentoso – dosÅ‚. lamentujÄ…c,
  • leggiero – lekko,
  • maestoso – majestatycznie, poważnie
  • malinconico – melancholijnie,
  • marcato – zaznaczajÄ…c, akcentujÄ…c
  • marciale – marszowo, w tempie marsza,
  • meno – mniej (np. meno vivo – nie tak prÄ™dko),
  • misterioso – tajemniczo,
  • moderato – umiarkowanie
  • molto – bardzo,
  • non molto – nie bardzo (np. allegro non molto – nie bardzo ruchliwie),
  • non tanto – nie zanadto,
  • non troppo – nie zanadto (np. allegro ma non troppo – ruchliwie ale nie zanadto),
  • patetico – patetycznie, emocjonalnie,
  • più – wiÄ™cej, bardziej (np. più adagio – bardziej, wiÄ™cej niż adagio),
  • quasi – jakby,
  • rigoroso – Å›ciÅ›le, dokÅ‚adnie,
  • saltando – skocznie i lekko,
  • scherzando – zabawnie,
  • sempre – zawsze, stale,
  • tranquillamente – spokojnie,
  • trionfante – triumfalnie,
  • vigoroso – silnie, Å›miaÅ‚o,
  • zeloso – żarliwie, szczerze.
    • Olivier Eugène Charles Prosper Messiaen (ur. 10 grudnia 1908 w Awinionie, zm. 27 kwietnia 1992 w Clichy) – francuski kompozytor, organista, nauczyciel i z zamiÅ‚owania ornitolog.Aleksandr NikoÅ‚ajewicz Skriabin (ur. 25 grudnia 1871/6 stycznia 1872 w Moskwie, zm. 27 kwietnia 1915 tamże) – rosyjski wirtuoz pianista i kompozytor. Twórczość Skriabina najczęściej wiÄ…zana jest z późnym romantyzmem, a Å›ciÅ›lej – ekspresjonizmem.


    Podstrony: [1] 2 [3] [4] [5]



    w oparciu o WikipediÄ™ (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Ósemka (♪) – w notacji muzycznej nuta oznaczająca dźwięk o czasie trwania równym jednej ósmej całej nuty. Do oznaczenia ciszy o tym samym czasie trwania używa się pauzy ósemkowej.
    Tomaso Albinoni (ur. 8 czerwca 1671 w Wenecji, zmarł 17 stycznia 1751 tamże) – jeden z największych włoskich kompozytorów późnego baroku.
    Ćwierćnuta (♩) – nuta w notacji muzycznej trwająca jedną czwartą całej nuty lub połowę półnuty, dzieląca się na dwie ósemki. Ćwierćnuta oznaczana jest jako owalna wypełniona główka zasadniczo z laską z prawej strony skierowaną w górę dla nut położonych poniżej trzeciej linii lub w dół z lewej strony dla nut położonych na trzeciej linii lub wyżej.
    Erik Satie (Alfred Erik Leslie Satie) (ur. 17 maja 1866 w Honfleur, zm. 1 lipca 1925 w Paryżu) – kompozytor francuski.
    Georg Friedrich Händel (ang. George Frideric Handel; pol. Jerzy Fryderyk Haendel, ur. 23 lutego 1685 w Halle, zm. 14 kwietnia 1759 w Londynie) – niemiecki kompozytor późnego baroku. W 1727 roku stał się poddanym Wielkiej Brytanii. Jest narodowym kompozytorem tego kraju. Komponował liczne gatunki muzyki baroku, między innymi opery i oratoria. Händel zaliczany jest do najwybitniejszych twórców muzyki późnego baroku.
    Elementy muzyki, muzyczne, dzieła muzycznego – elementy porządkujące materiał dźwiękowy będący tworzywem dzieła muzycznego; w wyniku ich współdziałania dzieło uzyskuje określony kształt:
    Johann Adolf Scheibe (ur. 5 maja 1708 roku w Lipsku, zm. 22 kwietnia 1776 roku w Kopenhadze) – niemiecki kompozytor epoki późnego baroku tworzący przez większość życia w Danii. Jako wydawca pisma Der critische Musikus był też jednym z pierwszych stale publikujących krytyków muzycznych.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.876 sek.