Telenowela dokumentalna (ang. documentary soap, docusoap) – gatunek telewizyjny, łączący w sobie cechy filmu dokumentalnego i telenoweli. Występują w nim osoby z prawdziwego życia pod własnym imieniem i nazwiskiem, a kamera przez dłuższy czas bez nadmiernej ingerencji reżyserskiej rejestruje otaczającą ich rzeczywistość i wydarzenia, w których uczestniczą.
Kochaj mnie – telenowela dokumentalna Atheny Sawidis i Grzegorza Siedleckiego. Opowiadała o losach dzieci z domów dziecka. Była emitowana w TVP 2 od 29 marca 2002 roku do 26 marca 2007 i została zastąpiona przez telenowelę S.O.S. Dzieciom!. W czołówce programu usłyszeć można było piosenkę „Jedna mała łza” wykonywaną przez Andrzeja Cierniewskiego, a w pierwszym okresie nadawania tego serialu intrem była piosenka "Powiedz" zespołu Ich Troje. Lektorem we wszystkich odcinkach była Krystyna Czubówna.Granice – to druga część emitowanego w 2001 roku serialu dokumentalnego. serial pokazuje wielkie przemyty kontrolowane przez zorganizowane grupy przestępcze, losy uchodźców uciekających przez Polskę na zachód Europy. Serial „Granice” pokazuje też biedę, która zmusza wielu ludzi do codziennych, upokarzających prób przewiezienia do Polski choćby kilku paczek tanich papierosów, czy butelki wódki.
Produkcją przypominającą w swojej formie telenowelę dokumentalną i zawierającą wszystkie jej elementy realizacyjne jest paradokument. Bohaterowie są jednak postaciami fikcyjnymi, a wypowiedzi i sytuacje, nawet jeśli oparte na faktach, są całkowicie wyreżyserowane i odgrywane przez aktorów.
Europa – część świata (określana zwykle tradycyjnym, acz nieścisłym mianem kontynentu), leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej, stanowiąca wraz z Azją kontynent Eurazję.S.O.S. Dzieciom! – telenowela dokumentalna Atheny Sawidis i Grzegorza Siedleckiego. Ideą programu jest pomoc dzieciom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Emitowany jest od 16 kwietnia 2007 roku w TVP2 i stanowi następcę serialu Kochaj mnie.
Pierwsze telenowele dokumentalne powstały w połowie lat 90. XX wieku w BBC. Wkrótce podobne seriale zaczęto produkować w innych europejskich stacjach telewizyjnych. Większość z nich osiągała wysoką oglądalność.
Pierwszym tego typu polskim serialem był Szpital Dzieciątka Jezus.
Przykłady innych polskich telenowel dokumentalnych (w kolejności alfabetycznej):
BBC (skrót od British Broadcasting Corporation, Brytyjska Korporacja Nadawcza) – główny brytyjski publiczny nadawca radiowo-telewizyjny, największa tego rodzaju instytucja na świecie.Serial telewizyjny – wieloodcinkowy program telewizyjny, zazwyczaj mający określoną strukturę narracyjną i utrzymany w określonej konwencji (np. dramatu, komedii, science-fiction, horroru) lub łączący różne konwencje.
Ballada o lekkim zabarwieniu erotycznym
Chicago
Chłopaki do wzięcia
Dyżur
Dzieci Witkacego
Dziewczęta z ośrodka
Euro łany
Granice
Ja, alkoholik
JRG w akcji
Kartoteka
Kawaleria powietrzna
Kochaj mnie
Królowe życia
Mam prawo
Młodzi lekarze
Na ratunek
Nieparzyści
Operacja życie
Pierwszy krzyk
Prawdziwe psy
Przedszkolandia
S.O.S. Dzieciom!
Serce z węgla
Zielona karta
Złote łany
Telewizja (TV) – dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery telewizyjnej i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz oraz dźwięk.Film dokumentalny – szeroka kategoria opisująca jedną z form ekspresji filmowej. Początkowo, tym co wyróżniało ten rodzaj filmów było dokumentowanie oraz przedstawianie faktów, co odróżniało je od filmów fabularnych, przedstawiających fikcyjne wydarzenia. Filmy dokumentalne były często tworzone w celach informacyjnych lub dydaktycznych. Służyły też propagandzie, czego przykładem jest twórczość Leni Riefenstahl. W Polsce filmy dokumentalne powstawały przede wszystkim w założonej w 1950 warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych i łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych.
