Teatr grecki
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Teatr w Epidauros – starożytna budowla powstała w Epidauros najprawdopodobniej ok. 330 r. p.n.e., zaprojektowana przez Polikleta Młodszego. Widownia mieści ponad 14 tysięcy widzów. Teatr cechuje się doskonałą akustyką, wskutek czego szept czy szelest na scenie słychać było nawet w najbardziej oddalonym rzędzie. Widownia teatru zachowała się w dobrym stanie, głównie dlatego, że aż do XIX w. była ona przykryta warstwą ziemi. Nadal są tu wystawiane dramaty starożytnych greckich dramaturgów, w tym Sofoklesa, Eurypidesa, Ajschylosa.Parodos – w teatrze greckim tak nazywano boczne przejście dla chóru (i widzów pierwszych rzędów). Znajdowało się pomiędzy frontową ścianą skene przylegającą do orchestry a theatronem.
Teatr grecki – starogrecki typ amfiteatru, służący wystawianiu sztuk widowiskowych. Składał się z widowni umieszczonej na stoku naturalnego wzniesienia i orchestry, z czasem schemat wzbogacono o proskenion (odpowiednik dzisiejszej sceny) i zaplecze dla aktorów (skene), a potem o kolejne elementy. Jako wzorzec dla budowli tego typu posłużył ateński teatr Dionizosa. Rozwój greckich budowli teatralnych można rozpatrywać w podziale na okres klasyczny, hellenistyczny i grecko-rzymski. Teatr grecki stał się wzorem dla budowanych w okresie późniejszym teatrów rzymskich.
Początki teatru[ | edytuj kod]
Tespis, który wprowadził pierwszego aktora dialogującego z chórem, obwoził swoje widowisko po wsiach na wozach. Na tym etapie teatr obywał się bez wyznaczonego na pokazy miejsca. Gdy Tespisa zaproszono do Aten, przedstawienia odbywały się na agorze, tam też umieszczano ławy dla widzów. Ten stan rzeczy utrzymywał się zapewne przez kilkadziesiąt lat. W w roku 490 p.n.e. (część źródeł podaje rok 499 p.n.e.) doszło do katastrofy – drewniana konstrukcja trybun załamała się i śmierć poniosło wiele osób. Najprawdopodobniej to wydarzenie zdecydowało o przeniesieniu widowisk w stałe miejsce, w okolice świątyni Dionizosa na południowym stoku Akropolis.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]