Tachograf
Prędkościomierz (szybkościomierz) - urządzenie służące do pomiaru prędkości pojazdu kołowego (np. samochodu). Prędkościomierz jest najczęściej umieszczany na tylnej części wału napędowego, gdzie specjalny czujnik przekształca obroty mechaniczne na impulsy elektryczne. Starsze typy samochodów posiadają w tym miejscu giętki obrotowy drut, którego drugi koniec jest podłączony do prędkościomierza, który jest specjalnie skalibrowanym tachometrem. Czułość tego tachometru oraz jego kalibracja numeryczna musi uwzględniać redukcję biegów na tylnej części wału napędowego, ostateczną szybkość obrotów w mechanizmie różnicowym (dyferencjale) i średnicę kół pojazdu. Mechanizm, w którego skład wchodzi prędkościomierz zawiera również licznik do pomiaru przebytej drogi (tzw. chodometr albo drogomierz).Dopuszczalna masa całkowita (dmc.) – według kodeksu drogowego największa, określona właściwymi warunkami technicznymi, masa pojazdu, obciążonego osobami i ładunkiem, dopuszczonego do poruszania się po drodze.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
Tachograf (gr. tachos – prędkość + grapho – pisać) – urządzenie pomiarowe, łączące w sobie funkcje prędkościomierza i zegara. Tachograf rejestruje w funkcji czasu: przejechaną przez pojazd drogę, jego chwilową prędkość, jak również tzw. aktywność kierowcy, czyli okresy jego pracy, dyżuru przy pojeździe czy odpoczynku. Niektóre typy tachografów pomocniczo rejestrują również chwilową prędkość obrotową wału korbowego silnika.
Ze względu na bezpieczeństwo na drogach, wiele państw wprowadziło ograniczenia czasu pracy kierowców pewnych pojazdów, takich jak np. autobusy (wszystkie pojazdy zdolne do przewozu więcej niż 9 pasażerów), czy ciężarówki (cięższe od 3,5 t DMC; samochody dostawcze również wymagają limitowania czasu pracy kierowcy). Przy egzekwowaniu tego typu restrykcji pomocny jest tachograf, którego zapisy służą do określenia czasu pracy kierowcy.
Tachografy analogowe rejestrują czas przebywania kierowcy za kierownicą na woskowanych dyskach papierowych. Jednak te urządzenia są podatne na fałszowanie i dlatego są wypierane przez tachografy cyfrowe, które zapisują zakodowane dane w swojej wewnętrznej pamięci oraz na zewnętrznych kartach chipowych.
Na terenie Unii Europejskiej tachografy zostały uznane za obowiązkowe wyposażenie na podstawie rozporządzenia 3821/85 z 20 grudnia 1985, które weszło w życie 29 września 1986. Konwencja AETR regulująca używanie tachografów weszła w życie 31 lipca 1985.
Przypisy
- Council Regulation (EEC) No 3821/85 of 20 December 1985 on recording equipment in road transport (ang.). Unia Europejska. [dostęp 2011-01-12].
- Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym. Unia Europejska. [dostęp 2016-07-16].