Szukacz gwiazd
Przeczytaj także...
Rząd wielkości - szacunkowe określenie liczby przybliżające jej wartość częścią całkowitą jej logarytmu dziesiętnego. Zazwyczaj służy do porównywania wielkości, które charakteryzują się wielkoskalową zmiennością, np. w technice czy fizyce.Sekunda – jednostka miary kąta płaskiego równa 1/60 minuty czyli 1/3600 stopnia oznaczana 1″. Nie należy do układu SI.
Statek kosmiczny – pojazd poruszający się poza atmosferą Ziemi. Pojazd ten musi być wyniesiony i rozpędzony do odpowiedniej prędkości przez silniki napędowe. Współczesne statki kosmiczne wynoszone są w górę dzięki napędowi rakietowemu, który wytwarza siłę odrzutu. Wyróżnia się kilka rodzajów statków kosmicznych:
Rząd wielkości - szacunkowe określenie liczby przybliżające jej wartość częścią całkowitą jej logarytmu dziesiętnego. Zazwyczaj służy do porównywania wielkości, które charakteryzują się wielkoskalową zmiennością, np. w technice czy fizyce.Sekunda – jednostka miary kąta płaskiego równa 1/60 minuty czyli 1/3600 stopnia oznaczana 1″. Nie należy do układu SI.
Statek kosmiczny – pojazd poruszający się poza atmosferą Ziemi. Pojazd ten musi być wyniesiony i rozpędzony do odpowiedniej prędkości przez silniki napędowe. Współczesne statki kosmiczne wynoszone są w górę dzięki napędowi rakietowemu, który wytwarza siłę odrzutu. Wyróżnia się kilka rodzajów statków kosmicznych:
Głowica optyczna szukacza gwiazd z rosyjskiego satelity Granat
Szukacz gwiazd – urządzenie określające orientację statku kosmicznego.
Szukacz składa się z cyfrowego aparatu fotograficznego i komputera, który porównuje uzyskane obrazy z wgraną do jego pamięci mapą nieba, zawierającą od kilkudziesięciu do kilku tysięcy gwiazd. Komputer dokonuje identyfikacji gwiazd i porównuje uzyskany obraz z mapą, wyznaczając w ten sposób orientację statku kosmicznego.
GRANAT – międzynarodowe obserwatorium astrofizyczne, skonstruowane w ZSRR we współpracy z Danią, Francją i Bułgarią. Granat został wystrzelony 1 grudnia 1989 roku na pokładzie radzieckiej rakiety Proton z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Satelita działał prawie 9 lat, a transmisja danych została zakończona w listopadzie 1998 roku. Spłonął w atmosferze ziemskiej 25 maja 1999.
Dokładność urządzenia jest rzędu kilku-kilkunastu sekund kątowych. Pomiary wykonywane są kilka razy na sekundę.
Pole widzenia aparatu wynosi zazwyczaj kilkanaście stopni.
Szukacz gwiazd może też być wykorzystany do robienia fotografii.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Stellar navigation - DTU Space, space.dtu.dk [dostęp 2018-10-24] (ang.).
- ↑ Berlin Space Technologies | Star Tracker ST200 and ST400, www.berlin-space-tech.com [dostęp 2018-10-24] (ang.).
- Star Tracker VST-41M – VECTRONIC Aerospace, www.vectronic-aerospace.com [dostęp 2018-10-24] (niem.).
- Ziemia widziana przez szukacz sondy Hayabusa, „Kosmonauta.net”, 30 maja 2010 [dostęp 2018-10-24] (pol.).