Sztukateria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Sztukaterie w zakładzie przyrodoleczniczym „Wojciech” w Lądku-Zdroju
Sztukaterie na fasadzie kamienicy

Sztukateria – stiuki i inne elementy dekoracyjne (np. putta, ornamenty, gzymsy wewnątrz pomieszczeń) wykonane z gipsu lub żywicy poliestrowej, często odlewane i montowane do podłoża (do ścian, sufitów). Stosowane w architekturze od starożytności, upowszechniły się w okresie renesansu i baroku.

Ornament (z łac. ornare - zaopatrzyć, ozdabiać) – motyw lub zespół motywów zdobniczych, stosowanych w architekturze lub sztukach plastycznych. Motywy te, złożone z drobnych elementów, mogą pokrywać całą powierzchnię, występować tylko w określonych polach albo przybierać formę pasową. Mogą także współgrać z tektoniką lub nad nią dominować. Zazwyczaj ornament nie jest elementem niezbędnym dla istnienia struktury danego przedmiotu czy budowli, a jedynie jest stosowany jako element podziału określonej kompozycji.Gips − nazwa pochodzi od gr. gypsos (γύψος) (łac. gypsum) oznaczającego czynność gipsowania, a także kredę lub cement. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:

W chwili obecnej często zastępowane są elementami wykonanymi ze styropianu z naniesioną powłoka zabezpieczającą. Istnieją dwie metody nakładania warstwy zewnętrznej, tj.:

  • metoda ciągniona – styropianowy kształt jest przeciągany pod odpowiednią formatką z jednoczesnym nałożeniem masy kwarcowej; ta metoda zapewnia wysoką ostrość krawędzi, co wpływa na jakość produktu końcowego,
  • metoda natryskowa – ręczne natryskiwanie masy akrylowej; ten sposób nie gwarantuje jednakowej grubości listwy oraz krawędzie są bardziej „zlane”; metoda stosowana najczęściej przy produktach niewymiarowych lub niepowtarzalnych.

    • Sztukaterię można podzielić ze względu na zastosowanie. Wyróżnia się sztukaterię elewacyjną oraz wewnętrzną, do której zaliczają się listwy przysufitowe, ścienne, przypodłogowe oraz rozety i ramy (obrazów, luster itp.).

    Stiuk – materiał zdobniczy w postaci tynku szlachetnego, mieszanina gipsu, wapienia i drobnego piasku lub pyłu marmurowego, łatwa do formowania, szybko twardniejąca. Często barwiona na różne kolory, nakładana na podłoże (ściany i elementy architektoniczne), gładzona i polerowana po wyschnięciu. Używana najczęściej we wnętrzach budowli.Sufit – dolna, widoczna z pomieszczenia część stropu, wyprawiona najczęściej tynkiem lub pokryta innego rodzaju wykończeniem.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • przegląd technik zdobniczych

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Słownik architektoniczny - opisy elementów sztukaterii Decor system, decorsystem.pl [dostęp 2020-10-16].

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 128. ISBN 83-85001-89-1.
    • Zakład przyrodoleczniczy „Wojciech” – zakład przyrodoleczniczy w Lądku-Zdroju, wzniesiony w 1680, przebudowany w latach 1878–1880 w stylu neobarokowym; najokazalszy i najstarszy obiekt balneologiczny w uzdrowisku w Lądku-Zdroju. Żywice poliestrowe – grupa żywic syntetycznych, których głównym składnikiem są różnego rodzaju poliestry. Najczęściej spotykane są dwuskładnikowe nienasycone żywice poliestrowe, w których proces sieciowania zachodzi w temperaturze pokojowej i jest oparty na rodnikowo inicjowanej reakcji między wiązaniami wielokrotnymi węgiel-węgiel występującymi w strukturze tych substancji.




    Warto wiedzieć że... beta

    Ściana - w budownictwie przegroda (najczęściej pionowa), oddzielająca środowisko zewnętrzne od wewnętrznego lub dzieląca przestrzeń wewnątrz budynku. Może być elementem konstrukcyjnym.
    Gzyms – element architektoniczny w postaci poziomej, zwykle profilowanej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową. Nierzadko pełni też funkcję ozdobną. W tym ostatnim przypadku gzyms tworzyć może kilka profilowanych listew z dodatkowymi ozdobami umieszczonymi nad lub pod listwami.
    Wielka Encyklopedia Rosyjska (ros. Большая российская энциклопедия, БРЭ) – jedna z największych encyklopedii uniwersalnych w języku rosyjskim, wydana w 36 tomach w latach 2004–2017. Wydana przez spółkę wydawniczą o tej samej nazwie, pod auspicjami Rosyjskiej Akademii Nauk, na mocy dekretu prezydenckiego Władimira Putina nr 1156 z 2002 roku
    SIGMA-NOT jest najstarszym i największym w Polsce wydawcą prasy fachowej o szeroko rozumianym ukierunkowaniu technicznym. Jako zorganizowana oficyna działa od 1949 roku, ale najstarszy wydawany przez nią tytuł – „Przegląd Techniczny” liczy sobie już ponad 140 lat. Inny tytuł, „Przegląd Elektrotechniczny”, wydawany jest od 1919 roku i jest najstarszym działającym czasopismem w Europie publikującym artykuły z dziedziny elektrotechniki.
    Putto – motyw dekoracyjny przedstawiający małego nagiego chłopca. W okresie renesansu i baroku – rzeźba przedstawiająca uskrzydloną postać anioła nawiązującą do antycznego bóstwa – Erosa. Określenie stosowane także do postaci aniołków powszechnie stosowanych w dekoracjach kościelnych w okresie baroku i rokoka.

    Reklama