• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Szpadel

    Przeczytaj także...
    Język wysokoniemiecki (niem. hochdeutsche Sprache, neuhochdeutsche Sprache, Hochdeutsch, Neuhochdeutsch) – język etniczny lub makrojęzyk posiadający co najmniej trzy warianty standardowe, część kontinuum dialektalnego języków zachodniogermańskich. W węższym znaczeniu termin Hochdeutsch odnosi się do standardowego języka literackiego (język ten opisany jest w haśle język niemiecki). W szerszym znaczeniu jest to zespół dialektów, przeciwstawny dialektom dolnoniemieckim, które obecnie uznawane są za odrębny język. Zespół ten jest bardzo zróżnicowany regionalnie i niektóre dialekty – takie jak dialekt używany w niemieckojęzycznej części Szwajcarii (schweizerdeutsch lub schwyzertüütsch, po polsku zwany też językiem alemańskim) – są czasem klasyfikowane jako osobne języki.Narzędzie – przedmiot lub urządzenie służące do bezpośredniego oddziaływania w procesie pracy na przedmiot pracy stanowiące wyposażenie człowieka lub maszyny. Większość prostych narzędzi jest maszynami prostymi. Narzędzie pozwala wykonać to, czego przeciętny człowiek nie byłby w stanie wykonać "gołymi rękami", lub ułatwia to, co może wykonać sam. Narzędziami posługują się też niektóre gatunki zwierząt.
    Widły – ręczne narzędzie rolnicze, składające się z drzewca oraz metalowej końcówki z długimi, lekko zakrzywionymi ku przodowi zębami. Widły służą do prac typu zbieranie siana lub słomy, załadunek liści buraka z rzędów, nakładanie obornika, spulchnianie gleby. W przeszłości używano również wideł wykonanych w całości z drewna.
    Spade.jpg

    Szpadel – narzędzie ręczne przeznaczone do rozcinania gleby, kopania i robienia wykopów; rodzaj łopaty. Pierwotnie szpadel wykonany był z drewna. Po odkryciu rzemiosła metalurgicznego szpadle zaczęto zaopatrywać w ostrzejsze zakończenia z metalu. Przed pojawieniem się metalowych szpadli praca przy usuwaniu ziemi była mniej wydajna i skuteczna. Przy przenoszeniu błota i ziemi, oprócz szpadla, potrzebne były dłuta do rozkruszania ziemi. Szpadel z metalową końcówką umożliwił jednoczesne rozkruszanie i przenoszenie ziemi, powodując wzrost skuteczności i wydajności pracy.

    Język staroangielski (stang. Ænglisc sprǣc) lub język anglosaski (Ængle-Seaxisce sprǣc) – wczesna forma języka angielskiego, którą posługiwano się na terenie dzisiejszej Anglii i południowej Szkocji między V a XII wiekiem. Był to język zachodniogermański, zbliżony do starofryzyjskiego i starosaksońskiego. Uległ również wpływowi języka staronordyjskiego, należącego do powiązanej grupy północnogermańskiej.Drewno – surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew i formowany przez obróbkę w różnego rodzaju sortymenty. Zajmuje przestrzeń pomiędzy rdzeniem, a warstwą łyka i kory. Pod względem technicznym drewno jest naturalnym materiałem kompozytowym o osnowie polimerowej wzmacniany ciągłymi włóknami polimerowymi, którymi są podłużne komórki zorientowane jednoosiowo.

    Etymologia[ | edytuj kod]

    Termin "szpadel" wywodzi się z języka staroangielskiego: ‘spadu, spædu (f.) lub spada (m.). To samo słowo może być znalezione w języku starofryzyjskim: spade oraz starosaksońskim: spado. "Spaten" z języka wysokoniemieckiego występuje wyłącznie we wczesnym współczesnym języku niemieckim i jest prawdopodobnie zapożyczeniem z języka niskoniemieckiego. Skandynawska forma jest zapożyczeniem z języka niemieckiego. Termin jest także ściśle spokrewniony z greckim σπαθη, tudzież łacińskim spatha.

    Ogrodnictwo (hortologia) – wyspecjalizowany dział nauk rolniczych, traktujący o hodowli i uprawie roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych oraz projektowaniu, urządzaniu i pielęgnowaniu terenów zieleni, czyli architekturze krajobrazu, zwykle charakteryzujący się dużym nakładem środków produkcji, energii, budynków, kosztów, a co za tym idzie – dużą wydajnością. Ogrodnictwo jest jedną z dyscyplin naukowych w obrębie dziedziny naukowej – nauki rolnicze. W Polsce jest pięć uczelni wyższych, na których są wydziały ogrodnicze oraz kilka innych (zarówno publicznych jak i niepublicznych) na których prowadzone są studia na kierunku ogrodnictwo. Wydziały ogrodnicze są na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie, Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie, Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.Język starosaksoński, język starosaski - język, którym posługiwali się Sasi i Anglowie we wczesnym średniowieczu. Bardzo wcześnie rozpadł się na dwie formy, które rozwinęły się w Anglii w język staroangielski, a w północnych Niemczech w język dolnoniemiecki.

    Wzory szpadli[ | edytuj kod]

    Istnieje wiele wzorów, kształtów i rozmiarów szpadli ze względu na różnorodne ich przeznaczenie. Najbardziej popularnym jest szpadel ogrodowy, który zazwyczaj posiada długie stylisko (J), jest szeroki i tak dopasowany, by umożliwić postawienie na nim stopy, aby wprowadzić szpadel w ziemię. Irlandzki szpadel jest podobny do ogrodowego, mimo to ma cieńsze zakończenie. Szpadel żelazny do trawy posiada krótką zaokrągloną końcówkę i przeznaczony jest do przycinania i odrzucania trawy. Widły do kopania, podobne do klasycznych wideł, przeznaczone są do rozpulchniania ziemi, używane w ogrodnictwie.

    Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.

    Narzędzie do kopania[ | edytuj kod]

    W ogrodnictwie szpadel występuje jako narzędzie do kopania i spulchniania ziemi lub rozkruszania grud ziemi. Razem z widłami stanowi jedno z głównych narzędzi przeznaczone do ręcznego użytkowania w ogrodnictwie i rolnictwie. Typowy kształt szpadla to szeroka płaska płaszczyzna z punktowo zakończonym ostrzem, zagiętym lub prostym. Górna krawędź po obydwu stronach płaszczyzny pozwala umieścić na niej stopę, aby móc wepchnąć szpadel w ziemię. Stylisko zakończone jest w kształcie litery T, czasem formuje rodzaj ucha lub pierścienia do umieszczenia w nim dłoni.

    Łopata – narzędzie służące do podnoszenia i przenoszenia materiałów sypkich, takich jak węgiel, gruz, śnieg, piasek, ziemia, a także sypkich produktów spożywczych np. mąki, zboża. Najczęściej jest to ręczne narzędzie składające się ze styliska i zamocowanej na nim szerokiej, płaskiej lub odpowiednio zakrzywionej części roboczej, nazywanej łyżką lub czerpakiem. Część roboczą wykonuje się, w zależności od przeznaczenia, z twardej stalowej blachy, tworzyw sztucznych, aluminium, często z wygiętymi krawędziami, zapobiegającymi zsuwaniu się zawartości i wzmacniającymi łyżkę.






    Reklama

    Czas generowania strony: 0.755 sek.