Sulmierzyce - gmina wiejska
Przeczytaj także...
Gmina wiejska − gmina, która na swoim terytorium nie zawiera miasta (co nie wyklucza możliwości istnienia siedziby gminy w sąsiadującym mieście - Wśród gmin mających siedzibę w mieście, gdzie równocześnie funkcjonuje gmina miejska są zarówno niewielkie gminy jak Obrzycko (woj. wielkopolskie), które jako miasto liczy 2239 mieszkańców a gmina wiejska 4387 , Stoczek Łukowski (lubelskie) 2701 (miasto) oraz 5126 (gmina wiejska) oraz Kowal (kujawsko-pomorskie) odpowiednio 3495 oraz 4020, jak i gminy zdecydowanie większe, np. Ełk (57471, 10578) , Włocławek (117 264, 6417) oraz Tarnów (114 168, 24113)).Gmina Szczerców (do 1930 gmina Dzbanki) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim. Gmina składa się z 23 sołectw i 42 wsi.
Złotniki – nieoficjalna nazwa nieistniejącego już przysiółka wsi w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.
Gmina wiejska − gmina, która na swoim terytorium nie zawiera miasta (co nie wyklucza możliwości istnienia siedziby gminy w sąsiadującym mieście - Wśród gmin mających siedzibę w mieście, gdzie równocześnie funkcjonuje gmina miejska są zarówno niewielkie gminy jak Obrzycko (woj. wielkopolskie), które jako miasto liczy 2239 mieszkańców a gmina wiejska 4387 , Stoczek Łukowski (lubelskie) 2701 (miasto) oraz 5126 (gmina wiejska) oraz Kowal (kujawsko-pomorskie) odpowiednio 3495 oraz 4020, jak i gminy zdecydowanie większe, np. Ełk (57471, 10578) , Włocławek (117 264, 6417) oraz Tarnów (114 168, 24113)).Gmina Szczerców (do 1930 gmina Dzbanki) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim. Gmina składa się z 23 sołectw i 42 wsi.
Złotniki – nieoficjalna nazwa nieistniejącego już przysiółka wsi w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.
Sulmierzyce (hist. gmina Sólmierzyce) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim.
Siedziba gminy to Sulmierzyce.
Według danych z 31 grudnia 2007 gminę zamieszkiwało 4700 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2019 roku gminę zamieszkiwały 4444 osoby.
Struktura powierzchni[ | edytuj kod]
Według danych z roku 2007 gmina Sulmierzyce ma obszar 82,74 km², w tym:
Dworszowice Pakoszowe – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.Gmina (od niem. Gemeinde – komuna, społeczność) – wspólnota samorządowa osób zamieszkujących określone terytorium.
Gmina stanowi 10,29% powierzchni powiatu pajęczańskiego.
Demografia[ | edytuj kod]
Dane z 31 grudnia 2007:
Sołectwa[ | edytuj kod]
Bieliki, Bogumiłowice, Chorzenice, Dworszowice Pakoszowe, Eligiów, Kodrań, Kuźnica, Łęczyska, Marcinów, Ostrołęka, Piekary, Sulmierzyce, Sulmierzyce-Kolonia, Wola Wydrzyna.
Pozostałe miejscowości[ | edytuj kod]
Anielów, Dąbrowa, Dąbrówka, Dworszowice Pakoszowe (kolonia), Filipowizna, Ksawerów, Kąty, Markowizna, Nowa Wieś, Patyków, Stanisławów, Trzciniec, Wiśniów, Złotniki.
Gmina Strzelce Wielkie (dawn. gmina Zamoście) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie częstochowskim.Piekary – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.
Sąsiednie gminy[ | edytuj kod]
Kleszczów, Lgota Wielka, Pajęczno, Rząśnia, Strzelce Wielkie, Szczerców
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Gmina Sulmierzyce w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2016-03-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska, Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008, ISSN 1734-6118 (pol.).
- Gmina Sulmierzyce w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2021-01-13] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Podział administracyjny Polski 1975–1998 – podział administracyjny obowiązujący od 1 czerwca 1975 do 31 grudnia 1998 (od reformy w 1975 do reformy w 1999). Został wprowadzony ustawą z dnia 28 maja 1975 o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych.Gmina Lgota Wielka (dawn. gmina Brudzice) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim.
Warto wiedzieć że... beta
Gmina Kleszczów – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim.
Województwo piotrkowskie w latach 1975-1998, o powierzchni 6266 km². Administracyjnie dzieliło się na 11 miast oraz 56 gmin. Stolicą województwa piotrkowskiego był Piotrków Trybunalski. 1 stycznia 1999 zostało włączone do województwa łódzkiego.
Dworszowice Pakoszowe – kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce.
Powiat pajęczański – powiat w Polsce (województwo łódzkie), reaktywowany w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Pajęczno.
Województwo łódzkie – jedno z 16 województw Polski, położone w centralnej części kraju. Obejmuje obszar o powierzchni 18 218,95 km². Według danych z 31 grudnia 2010 województwo miało 2,53 mln mieszkańców. Ma najmniejszą lesistość w kraju.
Gmina Pajęczno – gmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie częstochowskim.
International Standard Serial Number, ISSN czyli Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego – ośmiocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ciągłych tradycyjnych oraz elektronicznych. Jest on oparty na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla książek, ISAN dla materiałów audio-wideo. Niektóre publikacje wydawane w seriach mają przyporządkowany zarówno numer ISSN, jak i ISBN.