Strop (budownictwo)

Strop – poziomy układ konstrukcyjny oddzielający poszczególne kondygnacje budynku. Strop przenosi obciążenia na pionowe elementy nośne (ściany lub słupy). Na górnej powierzchni stropu układana jest podłoga, a dolną powierzchnię najczęściej pokrywa się tynkiem, tworząc sufit.

Strop grzybkowy – bezbelkowy monolityczny strop żelbetowy wykonywany bezpośrednio na budowie oparty na słupach zakończonych charakterystyczną głowicą w kształcie grzyba.Drewno – surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew i formowany przez obróbkę w różnego rodzaju sortymenty. Zajmuje przestrzeń pomiędzy rdzeniem, a warstwą łyka i kory. Pod względem technicznym drewno jest naturalnym materiałem kompozytowym o osnowie polimerowej wzmacniany ciągłymi włóknami polimerowymi, którymi są podłużne komórki zorientowane jednoosiowo.

Funkcje stropu

Najważniejszymi funkcjami stropu są:

przenieść obciążenia stałe – ciężar własny, ciężar ścianek działowych, na poddaszu również częściowo ciężar więźby dachowej,

przenieść obciążenia użytkowe – ciężar umeblowania, wyposażenia pomieszczenia, składowanych towarów i przebywających w nim osób, jednocześnie konstrukcja stropu musi mieć sztywność, wystarczającą na zachowanie wymaganych warunków użytkowych (ugięcie stropu pod wpływem obciążeń nie może przekraczać wartości dopuszczalnych),

zwiększyć sztywność budynku,

chronić pomieszczenia na poszczególnych kondygnacjach przed przenikaniem dźwięku, ciepła,

stworzyć podłoże dla posadzek i podłóg,

ograniczyć rozprzestrzenianie się ognia.

Podział stropów ze względu na rodzaj rozwiązania konstrukcyjnego

strop belkowy – elementem nośnym są belki ułożone równolegle do siebie, na których opierają się elementy wypełniające i warstwy podłogowe. Belki mogą być drewniane, stalowe lub żelbetowe. Wypełnienie mogą stanowić elementy drewniane, betonowe, ceramiczne (np. strop Kleina czy strop odcinkowy).

strop płytowy – elementem nośnym jest płyta żelbetowa prefabrykowana lub monolityczna. W przypadku płyty monolitycznej, w czasie układania betonu, niezbędne jest pełne deskowanie od spodu płyty, która może być zbrojona jednokierunkowo lub krzyżowo. Zaletą tego typu stropów jest uzyskanie równej powierzchni z góry i z dołu płyty. Płyty oparte są bezpośrednio na ścianach.

strop płytowo-żebrowy – elementem nośnym jest płyta oparta na żebrach (lekkie belki) równoległych do siebie i opartych na ścianach lub płyta oparta na ruszcie z żeber. Strop taki wykonuje się bezpośrednio na budowie na pełnym deskowaniu. Na wykonanie potrzeba więcej betonu niż w przypadku stropów gęstożebrowych.

strop gęstożebrowy – elementem nośnym są żebra oparte na podporach (np. ścianach), przestrzeń między belkami wypełnia się pustakami ceramicznymi, betonowymi, gipsowymi lub trocino-cementowymi itd. i całość wypełnia się mieszanką betonową. Beton wypełnia przestrzeń między pustakami, tworzy żebra oraz warstwę tzw. nadbetonu.

Podział stropów z uwagi na zastosowane materiały do ich wykonania

Strop drewniany

Strop Kleina

stropy drewniane

stropy ceramiczne

stropy stalowo-ceramiczne

stropy płytowo-belkowe

stropy zespolone

stropy stalowo-betonowe

stropy ceramiczno-żelbetowe

stropy żelbetowe

stropy szklano-żelbetowe

stropy z gazobetonu

Strop drewniany – jest odmianą stropu belkowego. Jego konstrukcja składa się z belek opartych na ścianach. Powyżej belek układana jest podłoga, od spodu przybita podsufitka.

Strop Kleina – strop składający się z belek stalowych (zwykle dwuteowych) oraz z płyt międzybelkowych z cegły pełnej, zbrojonych prętami stalowymi lub płaskownikami (tzw. bednarka). Płyta powstaje na skutek zespolenia cegieł zaprawą cementową; zbrojenie umieszczone jest w spoinach. Płyty są oparte na dolnych stopkach belek. W zależności od ułożenia cegieł w płycie rozróżnia się stropy Kleina z płytami typu: lekkiego – cegły układane "na płask" (grubość płyty 1/4 cegły, czyli 6,5 cm), półciężkiego – płyta grubości 1/4 cegły wzmacniana żeberkami w postaci cegły ułożonej "na rąb", ciężkiego – cegły ułożone "na rąb" (grubość płyty 1/2 cegły, czyli 12 cm). Rozstaw belek wynosi do 1,6 m. Przed deskowaniem stopki belek należy owinąć siatką Rabitza lub Ledóchowskiego.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.

Strop ceramiczny – wykonywane z cegieł lub pustaków, bardzo rzadko występują jako ceramiczne płyty podparte bezpośrednio na ścianach. Najczęściej są to:

strop stalowo-ceramiczny, w których elementem nośnym są belki stalowe, na których opierają się płyty ceramiczne (np. strop Kleina)

strop ceramiczno-żelbetowy, w których elementem konstrukcyjnym są żebra żelbetowe, pomiędzy którymi układane jest wypełnienie z pustaków (strop FERT, strop Ceram).

Do stropów gęstożebrowych z wypełnieniem ceramicznym należy także popularny niegdyś w budownictwie mieszkaniowym betonowany na miejscu budowy zaliczany do stropów lekkich strop Ackermana.

Sufit – dolna, widoczna z pomieszczenia część stropu, wyprawiona najczęściej tynkiem lub pokryta innego rodzaju wykończeniem.Słup - element konstrukcyjny (może być wolno stojący), pionowa (choć nie zawsze) podpora. Szczególnym zastosowaniem tego rodzaju podpór są słupy telefoniczne (telegraficzne) lub słupy energetyczne. Innym rodzajem są słupki drogowe albo graniczne.

W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku najbardziej rozpowszechnione były stropy belkowo-pustakowe – najpierw DMS o rozstawie osiowym belek 65 cm, a później strop DZ3, DZ4 im DZ5 o rozstawie osiowym 60 cm (zgodnym z modułem budowlanym). Stropy DMS i DZ3 przeznaczone były do rozpiętości osiowej podpór 600 cm, stropy DZ4 i DZ5 do większych rozpiętości.

Tynk - warstwa z zaprawy lub gipsu pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. wewnątrz i na zewnątrz budynku. Zadaniem jej jest zabezpieczenie powierzchni przed działaniem czynników atmosferycznych (w przypadku tynków zewnętrznych), ochrona przed działaniem czynników wewnątrz pomieszczeń (np. para wodna), ogniem (elementy drewniane) oraz nadanie estetycznego wyglądu elementom budynku. Tynk stosuje się również jako warstwę podkładową pod elementy wymagające gładkiego podłoża (płyty styropianowe, płytki ceramiczne) - powszechnie stosuje się wówczas tynk cementowy, cementowo-wapienny lub gipsowy.Strop WPS (wrocławska płyta stropowa) – gęstożebrowy strop składający się z prefabrykowanych żelbetowych płyt rozłożonych na stalowych belkach. Stosowany w budownictwie mieszkaniowym, użytecznośći publicznej i przemysłowym przy klasie ekspozycji X0 oraz przy remontowaniu lub modernizowaniu obiektów.

Stropy WPS jako stropy płytowo-belkowe, gdzie belki nośne wykonane są ze stalowych dwuteowników pomiędzy którymi osadzone są płyty WPS. Stropy WPS stosowane są najczęściej przy wymianie stropów drewnianych, zwłaszcza w starych budynkach.

Strop zespolony to konstrukcja stalowo-betonowa. Blacha stalowa stanowi szalunek oraz dolne zbrojenie stropu, na które układana jest mieszanka betonowa. Strop oparty może być o belki stalowe lub żelbetowe.

Strop żelbetowy – może być wykonywany jako: strop monolityczny np. grzybkowy lub prefabrykowany, płytowy, płytowo-belkowy lub gęstożebrowy (z pustaków betonowych opartych na prefabrykowanych belkach żelbetowych).

Ściana - w budownictwie przegroda (najczęściej pionowa), oddzielająca środowisko zewnętrzne od wewnętrznego lub dzieląca przestrzeń wewnątrz budynku. Może być elementem konstrukcyjnym.Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.