Stella Niemierko
Wilhelm Marceli Nencki (ur. 15 stycznia 1847 w Boczkach, zm. 14 października 1901 w Petersburgu) – polski lekarz, chemik, fizjolog, powstaniec styczniowy.Uniwersytet Warszawski – polska uczelnia państwowa, założona 19 listopada 1816 roku w Warszawie. Najlepszy uniwersytet w Polsce według The Times Higher Education Supplement (QS World University Rankings). W rankingu szanghajskim (ARWU) z 2012 roku uczelnia została sklasyfikowana na miejscach 301-400. Według ogólnoświatowego rankingu szkół wyższych Webometrics Ranking of World Universities ze stycznia 2013, opracowanego przez hiszpański instytut Consejo Superior de Investigaciones Científicas uczelnia zajmuje 1. miejsce w Polsce wśród uniwersytetów, a na świecie 234. pośród wszystkich typów uczelni. Corocznie uniwersytet zajmuje 1-2 miejsce w rankingu polskich uczelni państwowych przeprowadzanych przez "Rzeczpospolitą" i "Perspektywy".
Kresomózgowie (łac. telencephalon) – część mózgowia obejmująca półkule mózgu, spoidła mózgu (w tym ciało modzelowate), blaszkę krańcową, jądra podstawne, hipokamp, komory boczne, sklepienie oraz węchomózgowie. Kresomózgowie nadzoruje większość czynności fizycznych i umysłowych. Różne obszary kresomózgowia są odpowiedzialne za rozmaite reakcje świadome. Ze względu na swą wielkość i widoczność (u człowieka przykrywa, oprócz móżdżku, wszystkie pozostałe elementy mózgowia) zwłaszcza u ssaków wyższych,kresomózgowie potocznie utożsamiane jest z mózgiem.
Stella Niemierko (ur. 8 maja 1906 w Łodzi, zm. 20 maja 2006 w Warszawie), polska biochemik. Żona Włodzimierza.
Urodziła się w rodzinie lekarzy w Łodzi jako druga córka Józefa Saksa i Wiktorii Wiesel. Ojciec Stelli zmarł w 1909 roku.
Mając lat siedemnaście Stella Saks ukończyła w Warszawie Gimnazjum Związku Zawodowego Nauczycieli Polskich Szkół Średnich. Po otrzymaniu matury jesienią 1923 roku podjęła studia na Uniwersytecie Warszawskim, w Sekcji Przyrodniczej Wydziału Filozofii.
W roku 1926 została przyjęta do Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, w którym pod kierunkiem profesora Kazimierza Białaszewicza wykonała pracę doktorską pod tytułem: „O przemianie mineralnej podczas głodu u psa”.
W latach (1931–1939) pracownik naukowy w Zakładzie Fizjologii Pracy AWF w Warszawie. Po II wojnie światowej pracownik naukowy w Zakładzie Biochemii Instytutu Biologii Doświadczalnej imienia Marcelego Nenckiego w Warszawie (profesor od 1963), kierownik Pracowni Biochemii Układu Nerwowego tamże (1961–1976). W roku 1996 otrzymała Medal Kopernika (najwyższe wyróżnienie przyznawane przez PAN).
Prowadziła badania nad fizjologią i biochemią pracy fizycznej, metabolizmem owadów oraz transportem aksoplazmatycznym w nerwach obwodowych. Była pionierem polskich badań nad mózgiem.