• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Stefan Martyka



    Podstrony: 1 [2] [3] [4]
    Przeczytaj także...
    Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) – organ bezpieczeństwa wewnętrznego o statusie ministerialnym, zorganizowany w czasie budowy dyktatury komunistycznej w powojennej Polsce na polecenie i pod dyktando władz radzieckich. Obok tzw. Informacji Wojskowej, odpowiedzialne za masowe krwawe represje na obywatelach w okresie stalinizmu. W terenie Ministerstwo reprezentowały podległe mu Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego, dlatego potocznie te instytucje były określane skrótem UB.„Sztandar Młodych” – dziennik dla młodzieży, wydawany w latach 1950–1997 w Warszawie. Na początku był organem ZMP.

    Stefan Wacław Martyka (ur. 7 września 1909 w Bochni, zm. 9 września 1951 w Warszawie) – aktor i działacz teatralny, komunistyczny propagandzista w Polskim Radiu na przełomie lat 40. i 50., zabity przez żołnierzy zbrojnego podziemia antykomunistycznego.

    Życiorys[ | edytuj kod]

    Był synem robotnika Stefana i Marii z Bigajów (ojciec w 1914 zaginął podczas I wojny światowej). Pochodził z Bochni, gdzie ukończył gimnazjum, po czym podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, które przerwał wobec zagrożenia gruźlicą. W 1932 ukończył szkołę dramatyczną w Warszawie.

    Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Jerzy Stanisław Majewski (ur. 1959) – dziennikarz i publicysta, od 1993 roku dziennikarz Gazety Wyborczej. Autor licznych artykułów i książek o Warszawie, m.in.:
    Halina Gallowa i Stefan Martyka w jednej ze scen sztuki "Mecz małżeński" wystawionej w Teatrze Miejskim Kameralnym w Częstochowie

    Był niewyróżniającym się aktorem kolejno: w Teatrze na Pohulance w Wilnie, w Teatrze Miejskim Kameralnym w Częstochowie, w Teatrze Polskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach i ponownie w Wilnie.

    Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów (zwany też więzieniem na Rakowieckiej lub więzieniem mokotowskim) – znajduje się w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 37.Józef Węgrzyn (ur. 13 marca 1884 w Warszawie, zm. 4 września 1952 w Kościanie) – polski aktor, uznawany za jedną z ważniejszych postaci przedwojennego polskiego teatru i kina.

    Podczas okupacji niemieckiej, którą spędził w Wilnie, współorganizował (wraz z Mieczysławem Szpa­kiewiczem) i prowadził konspiracyjne Studio Dramatyczne oraz prowadził wieczory artystyczne. Miał także zostać członkiem oddziału Armii Krajowej.

    Po wkroczeniu Armii Czerwonej w 1944 został dyrektorem Teatru Muzycznego „Lutnia”. W styczniu 1945 jako repatriant przyjechał do Lublina, gdzie poznał Arnolda Szyfmana, dyrektora Teatru Polskiego. Na jego zaproszenie przyjechał do Warszawy i został jego prawą ręką. Najprawdopodobniej za jego namową zgodził się wstąpić do PZPR. Szyfman liczył być może, że człowiek partii u jego boku złagodzi niechętny stosunek Ministerstwa Kultury i Sztuki do kierownictwa Teatru Polskiego. Tak się jednak nie stało i w 1948 Szyfman został pozbawiony stanowiska. Nowym dyrektorem został w 1949 roku Martyka. Ta decyzja personalna budzi kontrowersje. M.in. publicysta Jerzy S. Majewski sugerował w tekście Działać na ludzi, na ich serca, opublikowanym w „Gazecie Stołecznej” 24 styczna 2014, że Martyka "wygryzł" Szyfmana. Spotkało się to z kolei z ostrą reakcją aktora i publicysty Witolda Sadowego, który w liście otwartym do tego pierwszego zapewnia o lojalności Martyki wobec Szyfmana. Martka zresztą stracił tę posadę już po jednym sezonie – we wrześniu 1950. Pełnił też wysokie funkcje w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Był najpierw zastępcą dyrektora, a następnie dyrektorem Departamentu Teatrów w Ministerstwie Kultury i Sztuki.

    Wydział Prawa i Administracji UJ – najstarsza jednostka naukowa na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1364, kiedy erygowano UJ, na 11 katedr nowej akademii, aż 8 przeznaczono naukom prawnym. Początkowo, wykładano jedynie prawo kanoniczne i prawo rzymskie.Witold Sadowy (ur. 7 stycznia 1920 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, publicysta teatralny, stały felietonista „Gazety Wyborczej” i „Życia na gorąco”.

    Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 16 stycznia 1946 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w uznaniu wielkich zasług, położonych przy odbudowie gmachu Teatru Polskiego w Warszawie i wskrzeszeniu jego artystycznej działalności.

    Martyka był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa (z aktorką Marią Sierską), które rozpadło się tuż po wojnie, miał córkę – Teresę (późniejszą dziennikarkę Polskiego Radia). W Teatrze Polskim poznał swą drugą żonę, znaną aktorkę Zofię Lindorfównę, niegdyś zamężną z Józefem Węgrzynem. Oboje mieli córkę Teresę, w 1951 mającą 8 lat.

    International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji. Włodzimierz Sokorski, ps. Andrzej Sokora (ur. 2 lipca 1908 w Aleksandrowsku, zm. 2 maja 1999 w Warszawie) – polski wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego, pisarz, dziennikarz i publicysta, działacz partyjny i państwowy, minister kultury i sztuki (1952–1956), przewodniczący Komitetu ds. Radia i Telewizji (1956–1972), zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1945–1947) i poseł na Sejm Ustawodawczy, poseł na Sejm PRL I, IV, V i VI kadencji, prezes Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (1980–1983).

    Fala 49[ | edytuj kod]

    Martyka zasłynął, prowadząc audycję w Polskim Radiu znaną jako Fala 49. Pojawiała się ona nieregularnie, przerywając inne programy, z reguły muzyczne. Jej zapowiedź stylizowana była na komunikat wojskowy: Tu Fala 49, tu Fala 49. Włączamy się. Audycja miała charakter polityczny i propagandowy. Martyka uzasadniał w niej m.in. procesy polityczne wytaczane byłym akowcom. Piętnował też „imperializm” Stanów Zjednoczonych i innych krajów zachodnich.

    Fala 49 - audycja propagandowa Polskiego Radia, kierowana przez Leona Rawskiego prowadzona przez aktora Stefana Martykę i dziennikarkę propagandową Trybuny Ludu Wandę Odolską. Audycja pojawiała się nieregularnie na falach radiowych w roku 1949. Zwykle przerywała inne programy – z reguły muzyczne. Jej zapowiedź stylizowana była na komunikat wojskowy: "Tu Fala 49, tu Fala 49. Włączamy się". Podobnie było z zakończeniem. Audycja miała charakter polityczny i propagandowy. Piętnowano w niej m. in. imperializm amerykański.WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.

    Według swojej żony Martyka był jedynie przypadkowym narzędziem, tarczą, speakerem, głosem. Nie pisał swoich tekstów, lecz otrzymywał je tuż przed audycją, a jego praca ograniczała się do ich odczytania na antenie. Ówczesny wiceminister kultury Włodzimierz Sokorski utrzymywał jednak, że Martyka był zaangażowany w pracę ideowo i sam pisał swoje wystąpienia. Tak czy inaczej, Martyka stał się dla wielu symbolem propagandy komunistycznego reżimu, symbolem kolaboracji.

    Mieczysław Szpakiewicz (ur. 1 stycznia 1890 w Sandomierzu, zm. 26 czerwca 1945 w Toruniu) – polski aktor, dyrektor, wykładowca, organizator i działacz teatralny.Józef Różański, właśc. Józef Goldberg, po wojnie używał zarówno imienia Jacek, jak i Józef (ur. 13 lipca 1907 w Warszawie, zm. 21 sierpnia 1981 w Warszawie) – prawnik, oficer NKWD i MBP, poseł na Sejm Ustawodawczy; brat Jerzego Borejszy.

    Marek Hłasko w „Pięknych dwudziestoletnich” opisywał go: .mw-parser-output div.cytat{display:table;padding:0}.mw-parser-output div.cytat.box{margin-top:0.5em;margin-bottom:0.8em;border:1px solid #aaa;background:#f9f9f9}.mw-parser-output div.cytat>blockquote{margin:0;padding:0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo{text-align:right;padding:0 1em 0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo::before{content:"— "}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote{display:table}.mw-parser-output div.cytat.klasyczny::before{float:left;content:"";background-image:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b9/Quote-alpha.png/20px-Quote-alpha.png");background-repeat:no-repeat;background-position:top right;width:2em;height:2em;margin:0.5em 0.5em 0.5em 0.5em}.mw-parser-output div.cytat.klasyczny>blockquote{border:1px solid #ccc;background:white;color:#333;padding-left:3em}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote::before{display:table-cell;color:rgb(178,183,242);font:bold 40px"Times New Roman",serif;vertical-align:bottom;content:"„";padding-right:0.1em}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote::after{display:table-cell;color:rgb(178,183,242);font:bold 40px"Times New Roman",serif;vertical-align:top;content:"”";padding-left:0.1em}.mw-parser-output div.cytat.środek{margin:0 auto}.mw-parser-output div.cytat.prawy{float:right;clear:right;margin-left:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.lewy{float:left;clear:left;margin-right:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.prawy:not([style]),.mw-parser-output div.cytat.lewy:not([style]){max-width:25em}

    Niejaki Stefan Martyka, aktorzyna trzeciorzędny, który prowadził w Polskim Radiu audycję pod tytułem »Fala 49«. Bydlę to włączało się przeważnie w czasie muzyki tanecznej, mówiąc: »Tu Fala 49, tu Fala 49. Włączamy się«. Po czym zaczynał opluwanie krajów imperialistycznych; przeważnie jednak wsadzał szpilki w pupę Amerykanom, mówiąc o ich kretynizmie, bestialstwie, idiotyzmie i tego rodzaju rzeczach – następnie kończył swą tyradę słowami: »Wyłączamy się«.

    Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie – państwowy teatr mieszczący się w Częstochowie w budynku przy ul. Kilińskiego 15, wzniesionym w latach 1928–1931, jako Teatr Kameralny. W latach 1979–1984 nastąpiła jego modernizacja i rozbudowa. Teatr im. Adama Mickiewicza dysponuje następującymi salami: scena duża, scena kameralna, scena Histrion i Foyer im. Marka Perepeczki.Warszawa Śródmieście – przystanek i podziemny dworzec kolejowy w Warszawie znajdujący się na warszawskiej linii średnicowej przy Alejach Jerozolimskich 50, pomiędzy ulicami Marszałkowską i Emilii Plater.


    Podstrony: 1 [2] [3] [4]




    Warto wiedzieć że... beta

    Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
    Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR) – partia komunistyczna założona w grudniu 1948, na skutek połączenia Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej, po przeprowadzeniu czystek w ich szeregach. Określana również jako realno-socjalistyczna, sprawująca rządy w Polsce Ludowej, w latach 1948–1989.
    Częstochowa – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, siedziba powiatu częstochowskiego. W latach 1975-1999 była stolicą województwa częstochowskiego. Po reformie administracyjnej w 1999 została włączona do województwa śląskiego.
    Nowiny są gazetą regionalną ukazującą się codziennie, od poniedziałku do piątku, od ponad 50 lat na terenie województwa podkarpackiego oraz części wschodniej województwa świętokrzyskiego. To obecnie (połowa roku 2007) najchętniej czytany dziennik na Podkarpaciu. W każdym z wydań w Nowin można znaleźć kilka kolumn najnowszych informacji z regionu, jak również dotyczących podkarpackiego sportu, gospodarki i kultury. Nowiny bardzo często publikują specjalne dodatki o różnorodnej tematyce (śluby, żużel, piłka nożna, biznes). Nowiny są również na Podkarpaciu znane ze swojej pozawydawniczej działalności. Przez szereg lat redakcja była organizatorem konkursów Miss Nowin, Nasze Dobre Podkarpackie. Redaktorem naczelnym jest Stanisław Sowa, wydawcą zaś spółka R-press.
    Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego – teatr znajdujący się na katowickim rynku, największa scena teatralna na Górnym Śląsku
    I wojna światowa – konflikt zbrojny trwający od 28 lipca 1914 do 11 listopada 1918 (w latach 20. i 30. XX wieku nazywany "wielką wojną") pomiędzy ententą, tj. Wielką Brytanią, Francją, Rosją, Serbią, Japonią, Włochami (od 1915) i Stanami Zjednoczonymi (od 1917), a państwami centralnymi, tj. Austro-Węgrami i Niemcami wspieranymi przez Turcję i Bułgarię.
    Hieronim Dobrowolski (ur. 1900, zm. 1973) - polski polityk, działacz ruchu robotniczego, poseł Krajowej Rady Narodowej oraz poseł na Sejm Ustawodawczy 1947-1952 z list PPS, członek PZPR. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.894 sek.