• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Staw biodrowy

    Przeczytaj także...
    Więzadło biodrowo-udowe (łac ligamentum iliofemorale; ligamentum Bertini) - jedno z więzadeł stawu biodrowego znajdujące się na jego przedniej powierzchni.Wydawnictwo Lekarskie PZWL – polskie wydawnictwo istniejące od 1945 roku, wydające literaturę fachową dla pracowników systemu opieki zdrowotnej, podręczniki szkolne i akademickie i publikacje popularnonaukowe. Do 1993 roku państwowe wydawnictwo istniało pod nazwą Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich (PZWL). W 1998 roku nastąpiła prywatyzacja, aktualnie stanowi część grupy wydawniczej PWN.
    Więzadło kulszowo-udowe (więzadło kulszowo-torebkowe) (łac. ligamentum ischiofemorale; ligamentum ischiocapsulare) – jedno z więzadeł stawu biodrowego znajdujące się na jego tylnej ścianie.

    Staw biodrowy (łac. articulatio coxae) – staw kulisty tworzony przez głowę kości udowej oraz panewkę stawu biodrowego kości miednicznej. Przenosi ciężar ciała z tułowia na kończyny dolne oraz umożliwia ich ruchomość. Jeden z największych stawów organizmu człowieka.

    Kość łonowa (łac. os pubis) - parzysta kość wchodząca w skład miednicy. U człowieka ma trzon i 2 gałęzie: górną i dolną. Gałąź górna łączy się z trzonem, a gałąź dolna łączy się z kością kulszową.Adam Wawrzyniec Bochenek (ur. 10 sierpnia 1875 w Krakowie, zm. 25 maja 1913 tamże) – polski lekarz, anatom, histolog, antropolog. Autor wielokrotnie wznawianego podręcznika anatomii.

    Powierzchnie stawowe[ | edytuj kod]

    Powierzchnie stawowe stawu biodrowego tworzą pokryte chrząstką szklistą:

  • głowa kości udowej
  • powierzchnia księżycowata panewki stawu biodrowego

    • Główkę stawu biodrowego tworzy kulista głowa kości udowej (caput femoris). Na jej szczycie znajduje się niewielkie wgłębienie - dołek głowy kości udowej (fovea capitis femoris), będący miejscem przyczepu więzadła głowy kości udowej (lig. capitis femoris). Głowa kości udowej porusza się w panewce stawu biodrowego (acetabulum), składającej się z powierzchni księżycowatej (facies lunata) oraz wypełnionego tkanką tłuszczową dołu panewki (fossa acetabuli). Panewka dodatkowo pogłębiona jest chrzęstnym obrąbkiem panewkowym (labrum acetabulare). Dwa brzegi obrąbka połączone są więzadłem poprzecznym panewki (lig. transversum acetabuli), przerzuconym nad wcięciem panewki.

    Panewka stawu biodrowego (łac. acetabulum) – struktura antomiczna w kości miednicznej tworząca powierzchnię stawową w stawie biodrowym (articulatio coxae). Obejmuje kość udową (femur).Więzadło łonowo-udowe (więzadło łonowo-torebkowe) (łac. ligamentum pubofemorale; ligamentum pubocapsulare) – jedno z więzadeł stawu biodrowego znajdujące się na jego przyśrodkowo-dolnej powierzchni.

    Cały staw otoczony jest mocną i grubą torebką stawową.

    Więzadła stawu biodrowego[ | edytuj kod]

    Torebka stawowa wzmocniona jest bardzo silnymi więzadłami, których głównym zadaniem jest hamowanie nadmiernych ruchów kończyny.

  • więzadło biodrowo-udowe (ligamentum iliofemorale).

    • Odchodzi od kolca biodrowego przedniego dolnego i przyczepia się do kresy międzykrętarzowej. Pasmo górne tego więzadła hamuje ruchy obrotowe uda na zewnątrz i ogranicza przeginanie się do tyłu, oraz hamuje ruch przywodzenia uda. Pasmo przednie hamuje nadmierne prostowanie oraz obrót uda do wewnątrz. Oba pasma są dla siebie antagonistami. Jest to najsilniejsze więzadło z całego organizmu. Może wytrzymać obciążenie do 350 kg.

    Torebka stawowa (łac. capsula articularis) – łączy powierzchnie stawowe kości, tworząc jednocześnie osłonę stawu.Tkanka chrzęstna szklista, chrząstka szklista – tkanka chrzęstna odporna na ścieranie, mająca zdolność do remineralizacji. Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, w ścianie tchawicy, oskrzeli i krtani. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez tkankę kostną).
  • więzadło łonowo-udowe (ligamentum pubofemorale).

    • Rozpoczyna się na trzonie i gałęzi górnej kości łonowej i dochodzi do krętarza mniejszego kości udowej. Ogranicza odwodzenie uda.

  • więzadło kulszowo-udowe (ligamentum ischiofemorale)

    • Rozpięte pomiędzy tylnym brzegiem panewki a krętarzem większym. Hamuje ruchy obrotowe uda do wewnątrz oraz ruchy przywodzenia.

    Powyższe więzadła są wzajemnie powiązane tworząc tzw. warstwę okrężną (zona orbicularis). Jest to okrężne pasmo włókniste, przebiega wokoło szyjki anatomicznej głowy kości udowej. Warstwa okrężna wzmacnia torebkę stawową, uelastycznia i stabilizuje staw biodrowy.

    Więzadło głowy kości udowej (więzadło obłe kości udowej) (łac. ligamentum capitis femoris; ligamentum teres femoris) – więzadło wewnątrzstawowe stawu biodrowego.Staw (łac. articulatio) – ruchome połączenie między składnikami szkieletu, zewnętrznego lub wewnętrznego (→połączenia kości). Stawy występują u stawonogów (Arthropoda) oraz kręgowców (Vertebrata). U tych ostatnich stawy są określane, ze względu na specyficzną budowę, jako połączenia maziowe (juncturae synoviales). W stawach (tak jak w łożyskach wielu maszyn) największym problemem jest tarcie i dlatego powierzchnie stawowe kości pokryte są bardzo odporną na ścieranie chrząstką szklistą.

    Wewnątrz stawu biodrowego znajduje się mniejsze więzadło:

  • więzadło głowy kości udowej (ligamentum capitis femoris).

    • Rozpięte między dołkiem głowy a dołem panewki, hamuje ruchy przywodzenia oraz ruchy obrotowe na zewnątrz. Przebiega w nim tętnica więzadła głowy.

    Ruchy w stawie biodrowym[ | edytuj kod]

    Udo, a wraz z nim cała kończyna dolna, w stawie biodrowym wykonuje następujące ruchy:

    Michał Reicher, Michał Reicher-Sosnowski (ur. 17 listopada 1888 w Sosnowcu, zm. 31 sierpnia 1973 w Gdańsku) – polski anatom i antropolog pochodzenia żydowskiego; profesor zwyczajny dr nauk biologicznych. Współautor i kontynuator prac nad kompleksowym podręcznikiem Anatomia Człowieka, rozpoczętych przez prof. dra Adama Bochenka. Twórca działającego do dziś wileńskiego Collegium Anatomicum oraz jeden ze współtwórców Akademii Lekarskiej w Gdańsku. Rodzice Stanisław Reicher i Maria Permuter (Perlmutter).Adam Krechowiecki (ur. 15 listopada 1913 we Lwowie, zm. 8 października 1991 w Szczecinie) – lekarz specjalista w dziedzinie anatomii prawidłowej, nauczyciel akademicki i naukowiec.

    W płaszczyźnie strzałkowej:

  • prostowanie (extensio)
  • zginanie (flexio)

    • W płaszczyźnie czołowej:

  • odwodzenie (abductio)
  • przywodzenie (adductio)

    • W płaszczyźnie poprzecznej:

  • rotacja zewnętrzna (rotatio externa)
  • rotacja wewnętrzna (rotatio interna)

    • Kombinacja ruchów, we wszystkich płaszczyznach:

  • obwodzenie (circumductio)

    • Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński: Zarys anatomii człowieka. Szczecin: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3362-4.
  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka tom I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-1230-9.
  • Biomachina.

    • Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

    Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.Tkanka tłuszczowa (łac.) textus adiposus – tkanka zwierzęca, zaliczana do tkanki łącznej, która zlokalizowana jest głównie w warstwie podskórnej.




    Reklama

    Czas generowania strony: 0.015 sek.