Statyka budowli
Przeczytaj także...
Statyczna wyznaczalność jest własnością konstrukcji prętowej polegającą na tym, że obliczenie sił wewnętrznych w przekrojach poprzecznych wszystkich jej elementów może być wykonane tylko i wyłącznie na podstawie, dającego się sporządzić, kompletu równań równowagi statycznej. Taka własność konstrukcji wynika z jej struktury geometrycznej, której istotą jest minimalna liczba więzów kinematycznych, niezbędnych do zapewnienia jej geometrycznej niezmienności. Powiększenie tej liczby sprawia, że konstrukcja staje się przesztywniona i równocześnie statycznie niewyznaczalna. W tym przypadku brakujące równania można otrzymać na dwa różne sposoby.Dynamika budowli zajmuje się obliczaniem konstrukcji budowlanych poddanych obciążeniom zmiennym w czasie. Obciążenia takie wywoływane są na przykład
Statyczna wyznaczalność jest własnością konstrukcji prętowej polegającą na tym, że obliczenie sił wewnętrznych w przekrojach poprzecznych wszystkich jej elementów może być wykonane tylko i wyłącznie na podstawie, dającego się sporządzić, kompletu równań równowagi statycznej. Taka własność konstrukcji wynika z jej struktury geometrycznej, której istotą jest minimalna liczba więzów kinematycznych, niezbędnych do zapewnienia jej geometrycznej niezmienności. Powiększenie tej liczby sprawia, że konstrukcja staje się przesztywniona i równocześnie statycznie niewyznaczalna. W tym przypadku brakujące równania można otrzymać na dwa różne sposoby.Dynamika budowli zajmuje się obliczaniem konstrukcji budowlanych poddanych obciążeniom zmiennym w czasie. Obciążenia takie wywoływane są na przykład
Statyka budowli zajmuje się obliczaniem liniowo sprężystych konstrukcji budowlanych, poddanych obciążeniom niezmiennym w czasie. Z obliczeniowego punktu widzenia wyróżnia się konstrukcje statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne, przy czym tych określeń używa się tylko w przypadku konstrukcji prętowych, gdyż tylko dla tych konstrukcji liczba więzów kinematycznych ma wartość skończoną.
Obliczanie konstrukcji płytowych, tarczowych i powłokowych, odbywa się na podstawie odpowiednich równań teorii sprężystości.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Olszowski B., Radwańska M., Mechanika budowli, Politechnika Krakowska 2010
- Huber M.T., Teoria sprężystości, tom 1 i 2, PAU Warszawa 1948
- Landau L.D., Lifsic E.M., Teoria sprężystości, PWN Warszawa 1993