Starodrzew
Drzewostan – zespół większej liczby drzew rosnących na pewnej powierzchni leśnej w odpowiednim zagęszczeniu i zwarciu koron, wzajemnie na siebie oddziałujących.Nalot – jedna z pierwszych faz rozwoju drzewostanu obejmująca drzewka pochodzące z samosiewu i nie przekraczające zazwyczaj wysokości runa leśnego. Faza ta obejmuje okres życia drzewostanu od samozasiewu do 20 lat.
Las pierwotny – las, który nie został poddany bezpośrednim ani też pośrednim modyfikacjom ze strony człowieka; pierwotny ekosystem leśny.
.jpg)
Starodrzew – Drzewostan ponad 100-letni, o średniej pierśnicy powyżej 50 cm, który przekroczył już najlepszy wiek do odnowienia i użytkowania; w fazie tej traci on stopniowo zdolność przyrostu i zaczyna przejawiać oznaki starzenia się - obumierają pojedyncze drzewa, zwarcie stopniowo się rozluźnia, gdyż boczny rozrost koron drzew w tym wieku praktycznie nie istnieje i powstałe luki w sklepieniu leśnym nie zamykają się. Przyrost na wysokość jest minimalny, także przyrost grubości bardzo powoli, ale stopniowo maleje. Drzewostan zbliża się w miarę upływu lat do naturalnego kresu swojego istnienia. Przestrzeń między starymi drzewami matecznymi może wypełniać młode pokolenie. (Szymański S., 2000. Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWRiL. Warszawa).
Uproszczona definicja: jedna z ostatnich faz rozwoju drzewostanu obejmująca drzewa powyżej 100 lat, o średniej pierśnicy powyżej 50 cm. Drzewostan w tej fazie stopniowo traci zdolność przyrostu wysokości i grubości oraz przejawia oznaki starzenia się. Faza ta charakteryzuje się obumieraniem pojedynczych drzew oraz tym, że w lukach drzewostanu pojawia się obfity nalot.