Sopran liryczny
Przeczytaj także...
Sopran (od wł. sopra - ponad) – najwyższy głos żeński. Zwykle obejmuje skalę - w muzyce chóralnej - od c do a (zobacz oktawa). Od solistek wymaga się zazwyczaj c, rzadziej cis, d czy es, a od niektórych rodzajów głosu nawet dźwięków e czy f.Sopran koloraturowy jest to najwyższy głos kobiecy, charakteryzujący się skalą h do fis oraz dużą ruchliwością (szybkie i precyzyjne wykonywanie gam, obiegników, pasaży, ozdobników).
Sopran dramatyczny - głos kobiecy wyższy od altu i mezzosopranu, ale niższy od sopranu lirycznego i koloraturowego. Obejmuje zakres b-cis.
Sopran (od wł. sopra - ponad) – najwyższy głos żeński. Zwykle obejmuje skalę - w muzyce chóralnej - od c do a (zobacz oktawa). Od solistek wymaga się zazwyczaj c, rzadziej cis, d czy es, a od niektórych rodzajów głosu nawet dźwięków e czy f.Sopran koloraturowy jest to najwyższy głos kobiecy, charakteryzujący się skalą h do fis oraz dużą ruchliwością (szybkie i precyzyjne wykonywanie gam, obiegników, pasaży, ozdobników).
Sopran dramatyczny - głos kobiecy wyższy od altu i mezzosopranu, ale niższy od sopranu lirycznego i koloraturowego. Obejmuje zakres b-cis.
Sopran liryczny – głos żeński o skali h–d. Charakteryzuje się jasną barwą, średnią siłą i mniejszą ruchliwością, niż sopran koloraturowy, lecz większą niż sopran dramatyczny.
Głos ludzki – wibracje wytwarzane przez struny głosowe człowieka (dźwięki o określonej częstotliwości). Fałdy głosowe w połączeniu z m.in. zębami, językiem i ustami mogą wytworzyć szerokie spektrum dźwięków, umożliwiając całkowitą zmianę znaczenia wypowiedzi poprzez manipulację tonu lub akcentowanie pojedynczych części.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Muzyka, Encyklopedia PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 748. ISBN 978-83-01-15229-1.