Sir
Baronet – najwyższy stopień wśród niższej szlachty angielskiej. Sporadycznie nadawany już w XIV w., ale w obecnej, dziedzicznej formie został ustanowiony przez Jakuba I w 1611 r. jako zachęta dla kolonizacji Ulsteru. Baronet otrzymywał dziedziczny tytuł rycerski, zaszczytny dodatek do herbu (małą tarczę z herbem Ulsteru - tzw. "Krwawa dłoń Ulsteru", umieszczany w kantonie lub w tarczy sercowej), order i nadanie ziemi. W zamian zobowiązany był do wystawienia oddziału wojska dla kolonizacji Irlandii. W 1625 r. ustanowiono tytuł baroneta Szkocji dla wsparcia kolonizacji Nowej Szkocji. Baronet nowej Szkocji otrzymywał podobnie dziedziczny tytuł rycerski, dodatek do herbu w postaci kantonu z krzyżem św. Andrzeja i nadanie 18 mil kwadratowych ziemi na wybrzeżach Nowej Szkocji. Po zjednoczeniu Anglii i Szkocji w 1707 r. zaprzestano nadawania obu tytułów wprowadzając jednolity tytuł baroneta Wielkiej Brytanii. Od 1801 r. nadawany jest konsekwentnie tytuł baroneta Zjednoczonego Królestwa. Tytuł baroneta dziedziczony jest według prawa primogenitury przez najstarszego syna, z wyłączeniem kobiet. W przypadku braku spadkobiercy przechodzi na kolejnego spadkobiercę z młodszej linii rodu.Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.
Kawaler – łac. Equitus, Eques, franc. chevalier, ang. – knight, niem. Ritter – tytuł niższej szlachty, zazwyczaj stojący tylko powyżej szlachty nieutytułowanej.
Sir – angielski tytuł honorowy, wywodzący się ze średniowiecznego angielskiego sire (fr. sieur) oznaczającego lorda. Etymologicznie słowo to wywodzi się z łacińskiego senior.
W formalnej tytulaturze tytułu sir używa się w stosunku do rycerza (knight) lub baroneta (niearystokratyczne tytuły szlacheckie), zawsze w połączeniu z pełnym imieniem i nazwiskiem, ewentualnie samym imieniem, nigdy z samym nazwiskiem. Zwyczajowo tytułu tego używa się tylko wobec poddanych brytyjskich monarchów, w tym również pochodzących z innych niż Wielka Brytania państw o statusie Commonwealth realm. Tytułu tego używa się także w wojsku, dawniej przy zwracaniu się do przełożonego oficera, obecnie także używany wobec starszych podoficerów. Obecnie termin sir pełni również funkcję grzecznościową i używany jest w kontaktach służbowych, w oficjalnej korespondencji bądź w kontaktach z nieznajomymi.
Współcześnie w Wielkiej Brytanii prawo do jego stałego dopisywania przed nazwiskiem mają mężczyźni uhonorowani przez monarchę tzw. rycerstwem (knighthood) lub jedną z wyższych klas głównych orderów. Kobieta obdarzona analogiczną godnością używa tytułu dame. Z kolei żona mężczyzny z tytułem sir ma prawo do tytułu Lady. Ten ostatni bywa także używany jako damska wersja tytułu lord w odniesieniu do członków Izby Lordów.
Zwracając się do osoby posiadającej tytuł Sir, zwłaszcza w sytuacjach bardziej oficjalnych, należy używać formy sir [imię], np. sir Jeremy, a nie standardowej formy Mr. [nazwisko], np. Mr. Jones.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Michał Kołodyński, Tytuły szlacheckie: Współcześni rycerze rozsławiają Wielką Brytanię na całym świecie, „Polskatimes.pl” [dostęp 2018-09-06] (pol.).