Zakonnica – kobieta będąca członkinią zakonu.
Kościół katolicki[ | edytuj kod]
W Kościele katolickim według kan. 207 § 2 kodeksu prawa kanonicznego spośród duchownych i świeckich osób wywodzą się wierni, którzy profesją rad ewangelicznych, przez śluby lub inne święte więzy, zatwierdzone i uznane przez Kościół, w sposób szczególny poświęcają się Bogu, a także pomagają w zbawczej misji Kościoła. Ich stan, choć nie odnosi się do hierarchicznej struktury Kościoła, jednak należy do jego życia i świętości.
Diakonat (gr. διάκονος diákonos ‘sługa’) – pierwszy z trzech stopni święceń sakramentalnych w katolicyzmie i prawosławiu oraz trzecia posługa urzędu duchownego w Kościołach protestanckich.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Zakonnice opierają życie we wspólnotach na konstytucjach i dyrektoriach generalnych, które stanowią o sposobach ich życia, działaniach, celach.
W Kościele katolickim każde zgromadzenie zakonne posiada swój charyzmat, ale zadaniem każdego jest prowadzenie życia w zjednoczeniu z Bogiem, szczególnie poprzez nauczanie i wychowanie dzieci i młodzieży. W Polsce żyje około 30 tysięcy zakonnic.
Kościół Katolicki Mariawitów[ | edytuj kod]
Zakonnice w Kościele Katolickim Mariawitów należą do Katolickiego Zgromadzenia Sióstr Mariawitek. Charakterystyczny dla zgromadzenia jest silny kult „Mateczki” Kozłowskiej, uznanej za świętą, jak i za „małżonkę i oblubienicę Barankową”, czyli duchową żonę Chrystusa. Na czele Katolickiego Zakonu Sióstr Mariawitek stoi Rada Przełożonych, w skład której wchodzi: przełożona kapłaństwa niewiast, przełożona Zgromadzenia Sióstr Mariawitek i arcybiskup (lub arcykapłanka) jako przewodniczący Rady.
Kościół Katolicki Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej – chrześcijański kościół starokatolicki nurtu i tradycji mariawickiej, prawnie działający na terenie Polski. Siedzibą władz Kościoła jest miejscowość Felicjanów w powiecie płockim. Zwierzchnikiem Kościoła jest siostra biskupka Damiana Maria Beatrycze Szulgowicz. Kościół liczy obecnie około 2 tysięcy wyznawców i 11 duchownych. Posiada 19 placówek, w tym 1 czynny kościół i 17 kaplic.Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był reakcją na negatywne zjawiska, które miały miejsce w katolickiej hierarchii kościelnej, a także stanowił opozycję do katolickiej doktryny dogmatycznej. Podwaliny pod wystąpienie Marcina Lutra położyła działalność Jana Husa na początku XV wieku – ruch husycki (husyci) odegrał ważną rolę w rozwoju reformacji.
Kościół Ewangelicko-Augsburski[ | edytuj kod]
Jeżeli chodzi o Kościół Ewangelicko-Augsburski, to instytucja zakonów została odrzucona w okresie reformacji, dziś odpowiednikiem luterańskich zakonnic są diakonisy. Diakonat Eben-Ezer to stowarzyszenie sióstr diakonis Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Diakonisy pracują w Domu Macierzystym, Domach Opieki: „Sarepta” w Węgrowie i „Emaus” w Dzięgielowie oraz Domu Gościnnym „Betania” w Bielsku-Białej, prowadzą „Rok służby dla Pana”, pomagają ludziom z okolicy, prowadzą kurs geriatryczny itp.
Feliksa Magdalena Maria Franciszka Kozłowska (ur. 27 maja 1862 w Wielicznej koło Węgrowa, zm. 23 sierpnia 1921 w Płocku) − założycielka i duchowa opiekunka mariawityzmu, przez wyznawców nazywana Mateczką i uznana za świętą w Kościołach mariawickich.Zakon, łac. ordo – organizacja, której członkowie oddają się w sposób szczególny wypełnianiu zasad danej religii. Członkowie zakonu (mężczyźni – mnisi, zakonnicy, bracia; kobiety – zakonnice, mniszki, siostry) zwykle nie są postrzegani ani jako świeccy, ani jako członkowie kleru, choć np. w Kościele katolickim możliwe jest łączenie członkostwa w zakonie ze święceniami kapłańskimi (osobie takiej przysługuje tytuł „ojca”).
zakonnik
Warto wiedzieć że... beta
Bielsko-Biała (czes. Bílsko-Bělá, niem. Bielitz-Biala) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Pogórzu Śląskim, u stóp Beskidu Małego i Beskidu Śląskiego, nad rzeką Białą. Jest siedzibą władz powiatu bielskiego, Euroregionu Beskidy, diecezji bielsko-żywieckiej Kościoła rzymskokatolickiego i diecezji cieszyńskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego, a także głównym miastem aglomeracji bielskiej i centralnym ośrodkiem Bielskiego Okręgu Przemysłowego.
Zakonnik – człowiek, który wybrał życie w jakiejś wspólnocie religijnej. Kapłana zakonnika często nazywa się ojcem (pater), a zakonników niekapłanów braćmi (frater).
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Stanowi jeden z nurtów protestantyzmu i ewangelicyzmu.
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Katolickie Zgromadzenie Sióstr Mariawitek Nieustającej Adoracji Ubłagania, Mariawitki - wspólnota kapłanek założona ok. 1930 przez arcybiskupa Jana M. Michała Kowalskiego uznawanego w Kościele Katolickim Mariawitów za świętego.
Dzięgielów (cz. Děhylov, niem. Dzingelau) – wieś sołecka w gminie Goleszów w powiecie cieszyńskim, w województwie śląskim. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego. Leży w dolinie Puńcówki, na Pogórzu Cieszyńskim, powierzchnia sołectwa wynosi 831 ha, a liczba ludności 1332, co daje gęstość zaludnienia równą 160,3 os./km².
Kodeks prawa kanonicznego – wspólna nazwa kościelnych aktów prawnych zawierających zasadniczy zrąb prawa kanonicznego Kościoła katolickiego.
