• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Silany

    Przeczytaj także...
    Jod (I, łac. iodum) – pierwiastek chemiczny z grupy 17 – fluorowców w układzie okresowym. Jego nazwa pochodzi od stgr. ἰοειδής ioeides – fioletowy.Hydroliza – reakcja podwójnej wymiany (często odwracalna), która przebiega między wodą i rozpuszczoną w niej substancją. W jej wyniku powstają nowe związki chemiczne. Jest szczególnym przypadkiem liolizy (solwolizy). Często przebiega w obecności katalizatorów (kwasów lub zasad). Hydrolizę wykorzystuje się w przemyśle chemicznym (np. hydroliza wielocukrów na cukry proste lub hydroliza chlorobenzenu do fenolu).
    Alkohole – związki organiczne zawierające jedną lub więcej grup hydroksylowych połączonych z atomem węgla w hybrydyzacji sp.
    Struktura monosilanu SiH4
    Disilan Si2H6

    Silany – grupa związków chemicznych, których wspólną cechą jest występowanie centralnego atomu krzemu, do którego są przyłączone cztery dowolne podstawniki poprzez wiązania σ.

    Silany, ze względu na rodzaj grup, przyłączonych do atomu krzemu dzieli się na:

  • hydrosilany – posiadające przynajmniej jedno wiązanie Si-H (hydrosilany zbudowane wyłącznie z atomów krzemu i wodoru to krzemowodory)
  • silany alifatyczne – posiadające wyłącznie grupy alifatyczne
  • silany aromatyczne – posiadające grupy aromatyczne
  • halogenosilany – w których występuje przynajmniej jeden atom halogenu (fluoru, chloru, bromu, jodu) przyłączonego bezpośrednio do atomu krzemu
  • silanole – posiadających co najmniej jedną grupę hydroksylową
  • alkoksysilany – w których występują grupy alkoksylowe.
  • polisilany – w których występuje łańcuch -Si-Si-Si-

    • Silany w przemyśle są otrzymywane w następującym cyklu:

    Niemetale – pierwiastki chemiczne lub regeneryczne, które nie wykazują żadnych właściwości metalicznych. Inaczej niż w przypadku metali, nie można podać jednoznacznych cech wszystkich niemetali, gdyż są one bardzo zróżnicowane.Krzemowodory (nazwa systematyczna: silany) – związki krzemu z wodorem o wzorze ogólnym: SinH2n+2, krzemowe analogi nierozgałęzionych alkanów. Krzemowodory, w których atomy wodoru zostały zastąpione grupami alkilowymi również nazywane są silanami. Są one podobne do rozgałęzionych alkanów.
  • z krzemionki, zwykle w postaci oczyszczonego piasku wytapia się czysty krzem
  • chlorosilany, alkilochlorosilany, fluorosilany i hydrosilany otrzymuje się w bezpośredniej syntezie zgazowanego krzemu z odpowiednio chlorem, gazem syntezowym, fluorem, wodorem w wysokiej temperaturze na katalizatorach miedzianych
  • chlorosilany poddaje się reakcji z wodą lub alkoholami, w wyniku czego otrzymuje się silanole i alkoksysilany.

    • Własności silanów zależą bezpośrednio od podstawników. W porównaniu do analogicznych związków węgla, silany są zwykle bardziej reaktywne, ze względu na silniejszą polaryzację wiązań krzem-niemetal niż węgiel-niemetal. W szczególności:

    Brom (Br, gr. βρῶμος, brómos, oznacza "mocno pachnący" lub "smród", łac. bromium, ang. bromine) – pierwiastek chemiczny, niemetal z grupy fluorowców w układzie okresowym. W warunkach normalnych jest brunatnoczerwoną cieczą o ostrym, nieprzyjemnym zapachu zbliżonym do zapachu chloru. Znane są 4 izotopy bromu o liczbach masowych 77, 79, 81 i 82, z których 79 i 81 są trwałe i występują w naturze w prawie tej samej ilości (50,6:49,4).Elektrofil (czynnik elektrofilowy) – cząsteczka lub grupa, w której występuje niedomiar elektronów i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.
  • Alkilosilany i arylosilany są trwałymi, odpornymi chemicznie cieczami lub ciałami stałymi.
  • Halogenosilany czyste (bez innych podstawników) są gazami (tetrafluorosilan, tetrachlorosilan) lub cieczami (tetrabromosilan, tetrajodosilan), które są dość reaktywne. Reagują one spontanicznie z wodą, kwasami i zasadami.
  • Hydrosilany są nieco mniej reaktywne od halogenosilanów, ale wiązania Si-H również są wrażliwe na hydrolizę i łatwo podlegają reakcjom z silniejszymi kwasami i zasadami.
  • Silanole, w których pozostałe grupy nie posiadają cech silnych elektrofili, lub nie są szczególnie rozbudowane przestrzennie, ulegają samorzutnej kondensacji z wydzieleniem wody i powstaniem wiązania Si-O-Si. Silanole podstawione silnymi elektrofilami lub grupami o dużej zawadzie przestrzennej są stosunkowo trwałe i poddanie ich kondensacji wymaga drastycznych warunków.
  • Alkoksysilany, o ile nie posiadają silnie elektrofilowych lub zawadzonych podstawników są również dość reaktywne, choć nieco mniej niż halogenosilany i silanole. Reagują one z wodą w warunkach kwasowych lub zasadowych, lecz nie reagują w warunkach obojętnych. W wyniku hydrolizy powstają odpowiednie silanole i alkohole.

    • Silany stanowią podstawę chemii metaloorganicznej związków krzemu, oraz chemii silikonów. Otrzymuje się z nich m.in.:

    Wodór (H, łac. hydrogenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 1, niemetal z bloku s układu okresowego. Jego izotop, prot, jest najprostszym możliwym atomem, zbudowanym z jednego protonu i jednego elektronu.Zasady – jedna z podstawowych obok kwasów i soli grup związków chemicznych. Wodne roztwory silnych zasad nieorganicznych są nazywane ługami (np. ług sodowy). Istnieją trzy różne definicje tej grupy związków:
  • cyklosiloksany
  • polisiloksany
  • żywice silikonowe
  • silikażel
  • polisilany
  • polisilazany

    • a także krzemowe materiały ceramiczne.





    Warto wiedzieć że... beta

    Gaz syntezowy (gaz wodny) – palny gaz powstający podczas reakcji węgla, gazu ziemnego lub lekkich węglowodorów z parą wodną w obecności odpowiednich katalizatorów. Jest to mieszanina tlenku węgla (CO) i wodoru (H2), może zawierać znaczne ilości azotu.
    Grupa funkcyjna (podstawnik) – szczególnie aktywna część cząsteczki, która jest odpowiedzialna za jej sposób reagowania w danej reakcji.
    Silikażel, żel krzemionkowy - kserożel utworzony z uwodnionych cząstek krzemionki (czyli dwutlenku krzemu). Jego kształt, oraz porowata struktura, pozostają niezmienione nawet po całkowitym wysuszeniu tworząc olbrzymią powierzchnię, dzięki czemu silikażel posiada własności rozdzielcze i osuszające. Zastosowanie: chromatografia jako faza stacjonarna, desykant, a także jako wypełniacz w przemyśle gumowym, oraz nośnik katalizatorów.
    Fluor (F, łac. fluorum) – pierwiastek chemiczny, niemetal z grupy fluorowców w układzie okresowym. Fluor w stanie wolnym występuje w postaci dwuatomowej cząsteczki F2. Jest żółtozielonym silnie trującym gazem o ostrym zapachu podobnym do chloru.
    Chlor, Cl (łac. chlorum, od stgr. χλωρός „chloros” - „zielonożółty”) − pierwiastek chemiczny z grupy fluorowców, niemetal o liczbie atomowej 17.
    Miedź (Cu, łac. cuprum) – pierwiastek chemiczny, z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa miedzi po łacinie (a za nią także w wielu innych językach, w tym angielskim) pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności wydobywano ten metal. Początkowo nazywano go metalem cypryjskim (łac. cyprum aes), a następnie cuprum. Posiada 26 izotopów z przedziału mas 55-80. Trwałe są dwa: 63 i 65.
    Kondensacja – reakcja chemiczna, w której substraty łączą się z sobą, tworząc większą od nich cząsteczkę produktu głównego, oraz jedną lub więcej małych cząsteczek produktu ubocznego – najczęściej wody.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.686 sek.