Sigebert I, Zygbert I (ur. w 535, zm. 575) – król Austrazji w latach 561-575, trzeci syn Chlotara I i Ingundy. Jego panowanie upłynęło głównie pod znakiem walk z bratem przyrodnim Chilperykiem I.

Podział królestwa[ | edytuj kod]

Gdy Chlotar I zmarł w 561, zgodnie z frankijskim prawem jego państwo zostało podzielone między jego czterech synów w drodze losowania: Sigebert został królem północno-wschodniej części, znanej jako Austrazja, z stolicą w Reims. Jego brat Charibert dostał Paryż wraz z Île-de-France; Guntram otrzymał Królestwo Burgundii z stolicą w Orleanie, a najmłodszy z braci Chilperyk, otrzymał dzielnicę ze stolicą w Soissons, które przemianowano na Neustrię. Akwitania została odrębnie podzielona pomiędzy czterech braci. Sigebert otrzymał największą dzielnicę, jednakże najbardziej narażoną na najazdy z zewnątrz. Podział ten od samego początku spowodował zazdrość Chilperyka w stosunku do Sigeberta. W 562 Chilperyk wykorzystał najazd Awarów oraz walki Sigeberta z Turyngami zajął Reims stolicę Sigeberta. Po rozbiciu Awarów i Turyngów Sigebert szybko odzyskał Reims i zajął stolicę Chilperyka - Soissons. Jednakże nie chciał eskalować wojny i wycofał się do swojej nowej stolicy w Metz. Pomiędzy braćmi zapanowało zawieszenie broni. w 567 roku umiera najstarszy brat Sigeberta Charibert I, jego dzielnica została podzielona pomiędzy braćmi. Sigebert otrzymał Tours i Poitiers oraz bracia ustalili, że Paryż jest miastem wspólnym.