Siergiej Siergiejewicz Prokofjew, ros. Серге́й Сергеевич Проко́фьев (ur. 11 kwietnia/23 kwietnia 1891 w Soncowce k. Bachmutu, w Imperium Rosyjskim, zm. 5 marca 1953 w Moskwie, ZSRR) – rosyjski (radziecki) kompozytor, pianista-wirtuoz oraz dyrygent, jeden z najważniejszych twórców awangardy pierwszej połowy XX w. Współtworzył różne nurty modernizmu, w tym futuryzm, ekspresjonizm, prymitywizm i neoklasycyzm (uważany za inicjatora ostatniego z tych kierunków w I Symfonii D-dur „Klasycznej”, op. 25, 1917), zachowując przy tym oryginalność i idiomatyczność stylu.
Kantata – niesceniczna forma muzyki wokalno-instrumentalnej; najczęściej rozbudowana, wieloodcinkowa; wykorzystująca różne gatunki tekstów literackich, mające różne funkcje. Ukształtowała się, podobnie jak oratorium i opera, na początku epoki baroku. Była szczególnie popularna w XVII i XVIII wieku (A. Scarlatti, G. P. Telemann, J.S. Bach).Wirtuoz (wł. virtuoso z łac. virtus - umiejętność, doskonałość) - wybitny instrumentalista, mistrz danego instrumentu. Muzyk zdolny pokonać najbardziej skomplikowane problemy techniczne. Wirtuozeria może się łączyć z pogłębioną interpretacją, często jednak stanowi cel sam w sobie. We współczesnej kulturze muzycznej począwszy od XIX wieku, umacnia się przeświadczenie o prymacie interpretacji artystów nad wirtuozerią. Charakteryzuje się doskonałym słuchem i wyczuciem rytmu.
Prokofjew jest autorem szerokiego i różnorodnego repertuaru, obejmującego większość klasycznych form i gatunków: muzyki operowej, baletowej, kantat, oratoriów, muzyki symfonicznej (symfonii, koncertów na fortepian, skrzypce, wiolonczelę, suit, sinfoniett, uwertur i in.), kameralnej (m.in. kwartetów smyczkowych, pieśni, sonat), utworów na fortepian solo (m.in. 9 sonat, Visions fugitives, op. 22), muzyki scenicznej i filmowej, a także transkrypcji.
Industrial – awangardowy styl w muzyce elektronicznej, czerpiący inspiracje z fascynacji, a jednocześnie rozczarowania zdehumanizowaną cywilizacją przemysłową, z jednej strony dążącą do technicznej doskonałości, a z drugiej spychającą jednostkę ludzką na dalszy plan.Iwan Groźny (ros. Iwan Groznyj; Иван Грозный) – radziecki film historyczny z 1944 roku, którego główym bohaterem jest rosyjski władca Iwan Groźny. Film powstał na specjalne zamówienie Stalina, któremu imponował ten pierwszy rosyjski car, krwawo rozprawiający się z opozycją.
Cechą charakterystyczną muzyki fortepianowej Prokofjewa jest szczególnie intensywne wykorzystanie dynamicznych możliwości instrumentu i związanych z nimi efektów dźwiękowych, ilustracyjność, humor, bogata ekspresja, umiejętne łączeniem dysonansu z tonalnością oraz elementów muzyki industrialnej z elementami ludowymi.
Akordeon (fr. Accordéon) – instrument muzyczny zaliczany do grupy aerofonów bądź idiofonów dętych (patrz niżej). Jest rodzajem harmonii, opartym na stroikach przelotowych. Prąd powietrza wytworzony przez ręcznie poruszany miech, wprawiając w drganie stroik wywołuje dźwięk. Początkowo działał przy użyciu miechów nożnych, które z czasem zostały zastąpione przez miech ręczny. Instrument ten z prawej strony ma klawiaturę klawiszową (lub guziki w przypadku akordeonu guzikowego), a z lewej guziki (dźwięki basowe, akordy oraz – choć nie zawsze – manuał melodyczny zwany barytonem.Harmonia – jedna z dyscyplin teoretycznych, stanowiąca wspólnie z kontrapunktem, nauką o formach muzycznych oraz instrumentoznawstem kanon wykształcenia muzycznego. Harmonia jest nauką o łączeniu akordów.
Popularność zawdzięcza przede wszystkim Symfonii Klasycznej, bajce symfonicznej Piotruś i Wilk, III Koncertowi fortepianowemu C-dur, baletowi Romeo i Julia, suicie Porucznik Kiże oraz muzyce do filmów Siergieja Eisensteina.
Bachmut (ukr. Бахмут, w latach 1924−2016 Artiomowsk, ukr. Артемівськ, Artemiwśk) – miasto na Ukrainie (obwód doniecki), w Donieckim Zagłębiu Węglowym. W XVIII wieku główne miasto Słowiano-Serbii, utworzonej przez carat na ziemiach ukraińskich i zamieszkanej przez kolonistów m.in. z Serbii.Włodzimierz Lenin (ros. Владимир Ленин), właśc. Władimir Iljicz Uljanow (ros. Владимир Ильич Ульянов), (ur. 10 kwietnia/22 kwietnia 1870 w Symbirsku, zm. 21 stycznia 1924 w Gorkach pod Moskwą) – rosyjski polityk, organizator i przywódca rewolucji październikowej, a następnie pierwszy przywódca Rosji Radzieckiej. Współzałożyciel i lider partii bolszewickiej. Teoretyk ideologii komunizmu.
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Warto wiedzieć że... beta
Kontrapunkt (z łaciny punctus contra punctum, w dosłownym tłumaczeniu: nuta przeciw nucie) – technika kompozytorska, która polega na prowadzeniu kilku niezależnych linii melodycznych (polifonia) zgodnie z określonymi zasadami harmonicznymi i rytmicznymi. Kontrapunkt można podzielić na kontrapunkt ścisły (kanon) i swobodny (m.in. fuga). W drugim, węższym znaczeniu jest określeniem dla głosu współdziałającego z tematem.
Reinhold Ernst Glière (ros. Рейнгольд Морицевич Глиэр, Reingold Moricewicz Glier; ur. 30 grudnia 1874/11 stycznia 1875 w Kijowie, zm. 23 czerwca 1956 w Moskwie) – kompozytor rosyjski i ukraiński pochodzenia polsko-niemieckiego.
Kielce (łac. Civitas Kielcensis, lit. Kielcai, łot. Kelce, ros. Ке́льце) – miasto wojewódzkie położone w południowej części centralnej Polski, stolica województwa świętokrzyskiego. Położone w Górach Świętokrzyskich nad rzeką Silnicą. Stanowi regionalny ośrodek gospodarczy,naukowy,turystyczny oraz wystawienniczo-targowy. Pod koniec 2011 roku miasto liczyło 201 815 mieszkańców. Na terenie Kielc znajduje się pięć rezerwatów przyrody, w tym cztery geologiczne.
Siergiej Pawłowicz Diagilew, ros. Сергей Павлович Дягилев (ur. 31 marca 1872 w Zieliszczewie, zm. 19 sierpnia 1929, w Wenecji) – rosyjski impresario baletowy, twórca zespołu Les Ballets Russes.
Aleksander Newski (ros. Александр Невский) – historyczny dramat wojenny z 1938 roku w reżyserii Siergieja Eisensteina i Dmitria Wasiliewa na podstawie biografii Aleksandra Newskiego. Muzykę do filmu skomponował rosyjski kompozytor Siergiej Prokofjew.
Muzyka ludowa – jeden z najstarszych przejawów kultury duchowej każdej grupy etnicznej. Miała związek z codziennym i religijnym życiem ludzi. Przetrwała na wsi. W miastach funkcjonują profesjonalne zespoły specjalizujące się uprawianiem muzyki ludowej (śpiew, akompaniament instrumentów ludowych, taniec). Ich występy nadal cieszą się popularnością podczas większych miejskich (lokalnych) imprez masowych i uroczystości.
Sonata – instrumentalna forma muzyczna. Pierwotnie każdy utwór instrumentalny, w przeciwieństwie do wokalnego – kantaty. Z czasem wykształciła się w specyficzną formę.
