Sannjasa
Przeczytaj także...
Gryhastha (sankr. gruha - dom) – w społeczeństwie hinduistycznym drugi z czterech etapów (aśrama) życia człowieka odnoszący się do osoby wiodącej życie rodzinne.Manusmryti ( skr. मनुस्मृति manusmṛti ) – starożytny indyjski traktat dotyczący dharmy, omawiający wszystkie aspekty i przejawy życia jednostki i społeczeństwa. Powstał ok. II w. p.n.e. – II w. n.e.. Tradycja autorstwo przypisuje mitycznemu praojcu ludzkości — Manu.
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie postuluje większość religii. Zajmuje się nim teologia i filozofia, gdzie jest ono uważane za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne i monoteistyczne, deizm, panteizm oraz panenteizm.
Gryhastha (sankr. gruha - dom) – w społeczeństwie hinduistycznym drugi z czterech etapów (aśrama) życia człowieka odnoszący się do osoby wiodącej życie rodzinne.Manusmryti ( skr. मनुस्मृति manusmṛti ) – starożytny indyjski traktat dotyczący dharmy, omawiający wszystkie aspekty i przejawy życia jednostki i społeczeństwa. Powstał ok. II w. p.n.e. – II w. n.e.. Tradycja autorstwo przypisuje mitycznemu praojcu ludzkości — Manu.
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie postuluje większość religii. Zajmuje się nim teologia i filozofia, gdzie jest ono uważane za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne i monoteistyczne, deizm, panteizm oraz panenteizm.
Sannjasa (sanskryt संन्यास) – w powszechnym zastosowaniu oznacza etap życia (ćaturaśrama), w którym rozwijana jest wajragia, czyli stan determinacji i stałości w dążeniu do wyzwolenia się z iluzji materialistycznego życia. Ci, którzy wyrzekają się pospolitych myśli i pragnień, spędzają resztę swojego życia na duchowych rozmyślaniach. Zgodnie z opisem Manusmryti jest to ostatni z czterech okresów życia człowieka (brahmaćarja, gryhastha, wanaprastha i sannjasin).
Swami – w hinduizmie tytuł honorowy. Najczęściej nadawany niektórym mnichom na znak przynależności do zakonu. Tytuł swami najczęściej odnosi się do ascetów zrzeszonych w daśanamisampradaja .Wisznu (hindi: विष्णु) – jeden z najpopularniejszych dewów w hinduizmie, Bóg jedyny w wisznuizmie (największym wyznaniu hinduistycznym). Jeden z Trimurti (trójcy hinduistycznej) tworzonej wraz z Brahmą i Śiwą. Symbolizuje utrzymujący aspekt Boga, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi Awatarami: Kryszną i Ramą.
Osoba przestrzegająca sannjasę nazywana jest sannjasinem (संन्यासिन्). Sannjasin przyjmuje śluby, które nakładają na niego wiele ograniczeń, np. zakaz bezpośredniego kontaktu z osobami płci przeciwnej, zakaz podróżowania, zakaz posiadania majątku itp. Przyjęcie ślubów zwykle powiązane jest z nadaniem nowego imienia lub tytułu swamiego.
Wanaprastha (dewanagari: वनप्रस्थ, sankr. wana – las, pras bądź prus – zamieszkanie) – w społeczeństwie hinduistycznym trzeci i przedostatni z czterech etapów (ćaturaśrama) życia człowieka, odnoszący się do osoby, która porzuciła życie rodzinne poświęcając się religijności (np. pielgrzymkom).Paramahansa (dewanagari परमहंस trl. pāramahaṃsa, tłum. najwyższy łabędź) – tytuł hinduistyczny, stosowany wobec wysoce zrealizowanych mistrzów (guru). Najwyższy łabędź - to osoba przemierzająca świat bez pragnień i lgnięcia do jego pokus, posiadająca moc rozróżniania ułudy od prawdy i niepodlegająca parom przeciwieństw .
Atrybutem sannjasina może być np. danda.
Źródłosłów[ | edytuj kod]
Njasa oznacza drogę, San jest przedrostkiem oznaczającym połączenie. Znaczenie słowa sannjasa symbolizuje życie osoby, która połączyła swoje życie z duchową ścieżką porzuciwszy materialistyczne życie.
Etapy[ | edytuj kod]
Wyróżnia się 4 etapy sannjasy:
Sanskryt (dewanagari: संस्कृतम् saṃskṛtam; sa.msk.rtaa bhaa.saa, od sa.m+k.r: zestawiać, składać; bhaa.saa: język; język uporządkowany, w przeciwieństwie do języków naturalnych prakrytów, tzn. ludowych o nieuporządkowanej gramatyce) – język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii. Należy do indoaryjskiej gałęzi indoirańskiej grupy rodziny języków indoeuropejskich. Pomimo powszechnego w Europie przekonania, iż jest językiem martwym, jak łacina, zasadniczo nim nie jest, gdyż nie tylko jest jeszcze stale używany w ceremoniach religijnych hinduizmu, ale także istnieją niewielkie grupy osób deklarujące go jako ich jedyny język ojczysty (według spisów ludności z 1999 roku – ok. 3000 osób na 900 mln ludności Indii). Czynione są też próby rewitalizacji tego języka poprzez tworzenie sanskryckich neologizmów na określenie współczesnych terminów, np. technicznych (np. telewizja, sanskr. duuradarshana). Jest też uznawany od 1949 roku za jeden z 13 konstytucyjnych języków Republiki Indii (obecnie 23 – 2008 r.). Dlatego właściwsze jest określenie go jako język wegetujący niż jako martwy.Ćaturaśrama (dewanagari , trl. caturāśrama ) – cztery etapy życia w hinduistycznym systemie społecznym. To porządki życia duchowego osób pochodzących z jednej z trzech wyższych warn (klas, stanów społecznych).
- kutićaka – sannjasin mieszka poza dotychczasowym miejscem zamieszkania, a jego podstawowe potrzeby (dot. jedzenia, ubioru itp.) zaspokajane są przez rodzinę;
- bahudaka – wszystkie własne potrzeby sannjasin zaspokaja samodzielnie żebrząc;
- pariwradźakaćarja – główna działalność skupia się na podróżowaniu i nauczaniu o Bogu (np. Wisznu);
- paramahansa – sannjasin osiada w jednym (najczęściej uważanym za święte) miejscu i poświęca się medytacji.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Sadhu (dewanagari साधु, trl. sādhu) – hinduski wędrowny asceta, żyjący ściśle według zasad religii, często ze splecionymi włosami, zwanymi dźata. Dąży on swoim życiem do osiągnięcia wyzwolenia.Brahmaćarja (dewanagari: ब्रह्मचर्य, sankr. brahman - absolut, ćar - podążać, praktykować) – w społeczeństwie hinduistycznym pierwszy z czterech etapów (aśrama) życia człowieka.
Warto wiedzieć że... beta
Danda dosłownie: kij (dewanagari दंड) – atrybut duchownych hinduskich. Również atrybut Śiwy, oznaczajacy śmierć i gunę tamas .