Sannjasa
Gryhastha (sankr. gruha - dom) – w społeczeństwie hinduistycznym drugi z czterech etapów (aśrama) życia człowieka odnoszący się do osoby wiodącej życie rodzinne.Manusmryti ( skr. मनुस्मृति manusmṛti ) – starożytny indyjski traktat dotyczący dharmy, omawiający wszystkie aspekty i przejawy życia jednostki i społeczeństwa. Powstał ok. II w. p.n.e. – II w. n.e.. Tradycja autorstwo przypisuje mitycznemu praojcu ludzkości — Manu.
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie postuluje większość religii. Zajmuje się nim teologia i filozofia, gdzie jest ono uważane za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne i monoteistyczne, deizm, panteizm oraz panenteizm.
Sannjasa (sanskryt संन्यास) – w powszechnym zastosowaniu oznacza etap życia (ćaturaśrama), w którym rozwijana jest wajragia, czyli stan determinacji i stałości w dążeniu do wyzwolenia się z iluzji materialistycznego życia. Ci, którzy wyrzekają się pospolitych myśli i pragnień, spędzają resztę swojego życia na duchowych rozmyślaniach. Zgodnie z opisem Manusmryti jest to ostatni z czterech okresów życia człowieka (brahmaćarja, gryhastha, wanaprastha i sannjasin).
Osoba przestrzegająca sannjasę nazywana jest sannjasinem (संन्यासिन्). Sannjasin przyjmuje śluby, które nakładają na niego wiele ograniczeń, np. zakaz bezpośredniego kontaktu z osobami płci przeciwnej, zakaz podróżowania, zakaz posiadania majątku itp. Przyjęcie ślubów zwykle powiązane jest z nadaniem nowego imienia lub tytułu swamiego.
Atrybutem sannjasina może być np. danda.
Źródłosłów[ | edytuj kod]
Njasa oznacza drogę, San jest przedrostkiem oznaczającym połączenie. Znaczenie słowa sannjasa symbolizuje życie osoby, która połączyła swoje życie z duchową ścieżką porzuciwszy materialistyczne życie.
Etapy[ | edytuj kod]
Wyróżnia się 4 etapy sannjasy:
- kutićaka – sannjasin mieszka poza dotychczasowym miejscem zamieszkania, a jego podstawowe potrzeby (dot. jedzenia, ubioru itp.) zaspokajane są przez rodzinę;
- bahudaka – wszystkie własne potrzeby sannjasin zaspokaja samodzielnie żebrząc;
- pariwradźakaćarja – główna działalność skupia się na podróżowaniu i nauczaniu o Bogu (np. Wisznu);
- paramahansa – sannjasin osiada w jednym (najczęściej uważanym za święte) miejscu i poświęca się medytacji.