Sandro Hauswirth
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Puchar Świata w skokach narciarskich – rozgrywany corocznie cykl zawodów w skokach narciarskich. Za zajęcie odpowiedniego miejsca w pojedynczych zawodach uczestnik otrzymuje daną liczbę punktów. Po zsumowaniu punktów poszczególnych zawodników z każdego konkursu, tworzona jest klasyfikacja. Skoczek będący na jej czele, otrzymuje Puchar Świata – Kryształową Kulę. W ramach niego rozgrywa się też Puchar Świata w lotach narciarskich, którego zwycięzcą zostaje zawodnik, który zdobędzie największą liczbę punktów we wszystkich konkursach lotów w sezonie. Triumfator klasyfikacji w tej specjalności skoków narciarskich otrzymuje, tzw. Małą Kryształową Kulę. Do generalnej klasyfikacji Pucharu Świata jest także zaliczany Turniej Czterech Skoczni i Turniej Nordycki. Organizowane są także zawody do których oprócz konkursów indywidualnych zalicza się także i te drużynowe są to FIS Team Tour i Puchar Narodów. Nie zalicza się zaś igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i mistrzostw świata w lotach narciarskich.Skoki narciarskie na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym – część MŚ juniorów w narciarstwie klasycznym. Odbywają się one co roku. Ich pierwowzorem były mistrzostwa Europy (rozgrywane w latach 1968-1976, oraz 1978), zdecydowano się jednak rozgrywać zawody juniorów dla całego świata. Najstarsi zawodnicy, którzy mogą brać udział w mistrzostwach to ci, którzy w roku rozegrania zawodów ukończyli lub ukończą 20 lat.
Sandro Hauswirth (ur. 29 sierpnia 2000 w Gstaad) – szwajcarski skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2017–2020) i zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Medalista mistrzostw kraju.
Przebieg kariery[ | edytuj kod]
W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował we wrześniu 2014 w Einsiedeln, gdzie plasował się w szóstej i siódmej dziesiątce zarówno w konkursach FIS Cupu, jak i Alpen Cupu. Rok później, we wrześniu 2015 w tym samym miejscu zdobył pierwsze w karierze punkty Alpen Cupu (był 23.).
W lutym 2016 w Lillehammer wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży, zajmując 11. lokatę w konkursie indywidualnym. W marcu 2016 w Baiersbronn po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce zawodów Alpen Cupu (8. miejsce). We wrześniu 2016 w Einsiedeln, po zajęciu 26. miejsca, zdobył pierwsze w karierze punkty FIS Cupu. 27 grudnia 2016 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, punktując w pierwszym starcie w zawodach tej rangi (24. lokata). W lutym 2017 w Park City wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym zajął 27. pozycję, a w rywalizacji drużynowej z reprezentacją swojego kraju był 8.
9 września 2017 w Kanderstegu po raz pierwszy stanął na podium Alpen Cupu, zwyciężając w rozegranym wówczas konkursie. Sukces ten powtórzył 15 grudnia 2017 w Seefeld i 9 marca 2018 w Chaux-Neuve, ostatecznie, jako pierwszy Szwajcar w historii, zwyciężając w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2017/2018. 17 grudnia 2017 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do drugiego konkursu indywidualnego w Engelbergu. 28 grudnia 2017 w Engelbergu po raz pierwszy zajął lokatę w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego (był ósmy). W lutym 2018 ponownie wystąpił w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 13., a zmaganiach drużynowych 10. (mężczyźni) i 11. (mikst). 3 marca 2018 w Lahti zadebiutował w drużynowym konkursie Pucharu Świata, zajmując 7. miejsce, a w zawodach głównych w rywalizacji indywidualnej dzień później, kończąc je na 39. pozycji. W sezonie 2017/2018 jeszcze raz wystąpił w głównej części zmagań, zajmując ze szwajcarską kadrą 8. miejsce w konkursie drużynowym w Vikersund.
W sierpniu 2018 w Einsiedeln zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 49. miejsce. W styczniu 2019 wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, w indywidualnych zmaganiach zajmując 21., a w drużynowych 9. lokatę. W sezonie 2018/2019 w głównej części zmagań indywidualnych wystąpił tylko w Predazzo, gdzie plasował się na przełomie piątej i szóstej dziesiątki. Poza tym dwukrotnie awansował do drugiej serii konkursów drużynowych (8. w Vikersund i 7. w Planicy). 21 marca 2019, w treningu przed kwalifikacjami do pierwszego konkursu Planica 7, po raz pierwszy w karierze przekroczył dystans 200 metrów, ustanawiając swój rekord życiowy (201,5 metra).
W sezonie 2019/2020 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W zawodach najwyższej rangi wziął udział tylko w lipcu 2019 w Wiśle, gdzie odpadł w kwalifikacjach do zawodów indywidualnych, a w konkursie drużynowym nie awansował do drugiej serii. Zimą ani razu nie przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata. W marcu 2020 w Oberwiesenthal po raz ostatni wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, notując najlepsze w karierze wyniki – indywidualnie był 12., a w drużynie 8.
Z zespołem Berneńskiego Związku Narciarskiego (BOSV) kilkukrotnie stawał na podium rywalizacji drużynowej w ramach mistrzostw Szwajcarii – w 2014 zdobył brązowy medal, a po srebrne krążki sięgał w 2016, 2017, 2018 i 2019. Zdobywał również medale mistrzostw Szwajcarii w rywalizacji juniorów.
Skoczkami narciarskimi byli również jego ojciec – Benz Hauswirth oraz wujek – Christian Hauswirth.
| edytuj kod]
Indywidualnie[ | edytuj kod]
Drużynowo[ | edytuj kod]
Starty S. Hauswirtha na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[ | edytuj kod]
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]